Morgunblaðið - 29.04.2015, Side 18

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 29. APRÍL 2015
18 MINNINGAR
✝ Guðrún Guð-mundsdóttir
fæddist á Akranesi
26. ágúst 1950. Hún
lést á Borgarspít-
alanum 21. apríl
2015.
Foreldrar henn-
ar voru Laufey Sig-
urðardóttir, f. 10.
maí 1914, d. 7. febr-
úar 2001, og Guð-
mundur Sigurður
Sigurðsson, f. 24. september 1926,
d. 3. maí 2003. Guðrún ólst upp hjá
móður sinni. Eldri systkini Guð-
rúnar, sammæðra, eru Skarphéð-
inn, f. 1934, Sigurður, f. 1939, og
Laufey Sigurrós, f. 1940, d. 2014.
Yngri systkini Guðrúnar, sam-
feðra, eru Ósk Dagbjört, f. 1951, d.
2007, Þorleifur Frímann, f. 1951,
Börn þeirra eru Hallur Freyr, f.
1995, Börkur Hrafn, f. 1997, Sjöfn
Sólveig, f. 2001, og Hringur Logi,
f. 2007. 3) Ingþór, f. 17. febrúar
1978, kona hans er Louise Breg-
endahl, f. 11. apríl 1984. Börn
þeirra eru Katla Rachel, f. 2006,
Esja Johanna, f. 2009, og Loki
Gabriel, f. 2009. 4) Laufey Rós, f.
1. júlí 1986, maður hennar er
Betúel Ingólfsson, f. 12. október
1988. Synir Laufeyjar eru Gunnar
Þór, f. 2007, og Arnar Snær, f.
2009. Saman eiga Laufey og Betú-
el Aþenu Mjöll, f. 2013.
Guðrún ólst upp á Völlum á
Akranesi. Hún lærði hárgreiðslu í
Iðnskólanum á Akranesi og var
nemi á hárgreiðslustofu Fjólu á
Akranesi. Guðrún starfaði sem
hárgreiðslukona í rúm 10 ár. Síðar
vann hún í Mjólkursamlagi Borg-
firðinga, allt þar til hún þurfti að
láta af störfum sökum veikinda.
Lengst af bjó Guðrún í Borgar-
nesi, en síðustu árin í Reykjavík.
Útför hennar fer fram frá Guð-
ríðarkirkju í dag, 29. apríl 2015,
kl. 13.
Fanney Rut, f. 1953,
Sigurður Ragnar, f.
1954, Sigurjón, f. 1957,
Ingunn, f. 1958, og
Lárus Skúli, f. 1960.
Guðrún giftist 4.
desember 1970 Halli
Björnssyni, f. 17. sept-
ember 1949. Saman
eignuðust þau fjögur
börn, þau eru: 1) Haf-
þór, f. 19. nóvember
1970, kona hans er
Ágústa Kristín Bjarnadóttir, f. 16.
maí 1975. Börn Hafþórs eru Birg-
itta, f. 1997, Ísak, f. 2001, og
Hekla, f. 2006. Börn Ágústu eru
Bjarni Jarl, f. 1996, Dagur Krist-
inn, f. 1997, og Ágúst Bergmann,
f. 2002. 2) Sigurbjörn, f. 19. apríl
1974, kona hans er Mjöll Barkar
Barkardóttir, f. 1. febrúar 1975.
Elsku Gunna mín, ég sé stað,
þar er friður og hugarró, þyngd-
arleysi og sársaukalaus líkami.
Þar er þakklæti og sátt, rósa-
runnar og náttúra með næringu
fyrir líkama og sál. Þar er ekki til
þrá, engar væntingar og engar
kröfur. Þar ert þú.
Elsku tengdamamma mín,
amma barnanna minna og vin-
kona, ég þakka. Vertu sátt. Ég
elska þig alltaf.
Þín
Mjöll.
Í dag kveð ég æskuvinkonu
mína, Guðrúnu Guðmundsdóttur,
en við ólumst upp í nágrenni hvor
við aðra á Akranesi, hún árinu
eldri. Gunna var alltaf kennd við
heimili sitt, Velli á Suðurgötunni,
en það hús er nú horfið og um-
hverfið töluvert breytt frá því
sem var á sjötta og sjöunda ára-
tugnum. Ég var snemma heima-
gangur á heimili Gunnu, þar sem
hún bjó með Laufeyju móður
sinni og þremur eldri systkinum.
Húsið er ljóslifandi í huga mínum.
Þar lékum við okkur löngum
stundum. Á hæðinni var eldhúsið
og inn af því kames, óupphitað og
því alltaf kallað kuldakames, góð
geymsla fyrir matinn, lítil og nota-
leg borðstofa og stofan. Úr eld-
húsinu lá stigi upp á loftið, þar
sem svefnherbergin voru og niðri
var kjallarinn, þvottahús og kart-
öflugeymslur, ævintýrastaður fyr-
ir feluleiki. Laufey var mikil
myndarhúsmóðir og við húsið
þeirra var garður, þar voru rækt-
aðar kartöflur og gulrætur, og að
sjálfsögðu stórt svæði fyrir leiki
okkar krakkanna. Tvö hús sem
þarna stóðu rétt hjá eru sömuleið-
is horfin og malbikað bílastæði
komið í staðinn. Annað húsið,
Steinnes, var ákjósanlegt fyrir
boltaleikinn yfir, því að auðvelt
var að hlaupa í kringum það. Er
ekki að efa að oft höfum við krakk-
arnir reynt á þolrifin í íbúunum,
sem tóku öllu með jafnaðargeði.
Þetta var frábært athafnasvæði
fjörugra krakka og í næsta ná-
grenni fjaran með öllu sínu að-
dráttarafli.
Unglingsárin tóku við með nýj-
um áhugamálum og ferðalögum,
en alltaf var vináttan söm. Þegar
við nokkrar fermingarsystur
ákváðum að nota fermingarpen-
ingana okkar til að kaupa ferð með
Esjunni í kringum landið slóst
Gunna í hópinn. Þetta var í byrjun
júní, næturnar bjartar og við-
komustaðir margir, svo að lítið var
sofið. Ferð sem ekki gleymist.
Gunna ákvað snemma hvað hún
vildi gera. Hárgreiðsla og snyrt-
ing heillaði hana og ég naut góðs
af því þegar hún þurfti að æfa sig.
Hún fór í Iðnskólann til að afla
sér réttinda og starfaði síðan við
grein sína meðan heilsa hennar
leyfði. Hún var dugnaðarforkur í
eðli sínu, en alla tíð bakveik, svo
að ef til vill hefði annað starf farið
betur með hana.
Gunna festi ráð sitt fljótt eftir
að hún kynntist Halli sínum og
flutti í Borgarnes til hans. Börnin
komu eitt af öðru, hús var byggt
og síðan sumarhús upp með
Langá, þar sem undu sér vel.
Laufey fluttist seinna í Borgarnes
til að vera nær dóttur sinni og
fjölskyldu hennar, enda var sam-
band þeirra mæðgna ætíð náið.
Gunna var glaðsinna og alltaf
hláturmild. Hún var í æsku með
krullað hár og freknur og alltaf til
í að gera spennandi hluti. Hún tók
miklu ástfóstri við foreldra mína
og var þeim ætíð mjög kær. Sam-
verustundir okkar urðu stopulli
eftir því sem fullorðinsárin færð-
ust yfir og ólík verkefni urðu á
vegi okkar. Árin hafa liðið fljótt,
en æskuvináttan breyttist ekki. Í
okkar síðustu samtölum fyrir
stuttu þökkuðum við það.
Halli og börnunum þeirra sem
voru Gunnu svo kær sendum við
Geir okkar innilegustu samúðar-
kveðjur. Vinkonu minni óska ég
fararheilla og bið Guð að blessa
minningu hennar.
Inga Jóna Þórðardóttir.
Guðrún
Guðmundsdóttir
✝ GuðmundurGíslason fædd-
ist í Reykjavík 2. júlí
1929. Hann lést á
Landspítala - há-
skólasjúkrahúsi í
Fossvogi 24. apríl
2015.
Foreldrar hans
voru Kristín María
Pétursdóttir, f. 11.3.
1885, d. 8.4. 1967 og
Gísli Gíslason, f.
21.11. 1865, d. 28.5. 1945. Al-
systkini Guðmundar eru: Mar-
grét, f. 1918, d. 2005, Ágúst Júl-
íus, f. 1920, d. 2010. Hálfsystkini
Guðmundar eru: Ingibjörg, f.
1891, d. 1993, Brynjólfur, f. 1896,
d. 1896, Sigurbjörg Steinunn, f.
1899, d. 1993, Geirþrúður Anna,
f. 1906, d. 1954, og Sigurdrífa, f.
1911, d. 2010.
Guðmundur kvæntist Lilju
Þorfinnsdóttur, f. 11.12. 1925, d.
4.5. 2004, árið 1952. Þeirra börn
eru: 1) Gísli Guðmundsson, f.
24.5. 1947. Maki Oddrún Sverr-
isdóttir, börn þeirra eru: Sigríður
og Soffía Rut. Fyrir á Gísli Val-
dísi, Steingerði Ágústu og Guð-
mund Pál. 2) Davíð Ágúst Guð-
mundsson, f. 20.6. 1953.
Sambýliskona er Luba Sommer.
Dóttir hans er Marie Lundgaard
Davíðsdóttir. 3) Lilja Guðmunds-
dóttir, f. 18.9. 1954, sambýlis-
maður Teitur Gunnarsson. Börn
hennar og Gunnars
Olsen eru: Gerhard
og Andrea. Börn
Teits eru Björn, Ást-
hildur og Baldur. 4)
Kristinn Guðmunds-
son, f. 15.12. 1959.
Maki Hulda Lilja Ív-
arsdóttir, f. 6.1. 1973,
d. 14.1. 2009. Börn
þeirra eru Brynja
Rut og Ívar Orri.
Fyrir á Kristinn
Steineyju Ósk og Jakob Guðjón.
5) Þorfinnur Guðmundsson, f.
22.8. 1961. Maki Liv Anita
Brekke. Börn þeirra eru Lilja,
Markus og Bendik. Seinna eign-
aðist Guðmundur soninn Inga
Örn Guðmundsson, f. 26.2. 1976.
Barn hans er Guðmundur Örn
Ingason.
Guðmundur kvæntist Jónínu
Sigurjónsdóttur, f. 16.3. 1930, d.
25.12. 2014, þann 17.12. 1988.
Guðmundur ólst upp á Þórs-
götu 16a í Reykjavík og gekk í
Austurbæjarskólann. Hann fór
ungur að vinna og vann ýmsa
verkamannavinnu, vann m.a. við
virkjanir við Sogið, Írafoss og
Búrfell. Lengi vann hann í Áburð-
arverksmiðjunni í Gufunesi. Lauk
hann starfsferli sínum hjá Náms-
gagnastofnun.
Útför Guðmundar fer fram frá
Seljakirkju í Reykjavík í dag, 29.
apríl 2015, kl. 15.
Elsku afi.
Nú er komið að lokum hjá þér,
elsku afi okkar, og vitum við að þú
ert manna fegnastur að vera kom-
inn til hennar ömmu Ninnu og vit-
um við að hún er glöð að fá þig til
sín.
Við eigum eftir að sakna þín
mikið, en erum glöð að þú ert
kominn á góðan stað og alveg
verkjalaus, það var nákvæmlega
það sem þú vildir og talaðir um
fyrir ekki svo löngu.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Hvíl í friði, elsku afi.
Sigríður, Soffía Rut,
Alexandra Rún, Gísli Örn
og Aníta Sól.
Guðmundur
GíslasonÁstkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
EYJÓLFUR BREIÐFJÖRÐ ÓLAFSSON,
lést föstudaginn 17. apríl á sjúkrahúsinu í
Stykkishólmi.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna. Sérstakar þakkir fær starfsfólk
dvalarheimilis og sjúkrahúss Stykkishólms fyrir góða umönnun
og hlýju.
.
Birgir Eyjólfsson, Anna Ragnheiður Guðnadóttir,
Ólafur Eyjólfsson, Anna Margrét Eiríksdóttir,
Níels Eyjólfsson, Ragnheiður Hafstein Reynisdóttir,
barnabörn og fjölskyldur þeirra.
Systir okkar,
HULDA W. SPROAT,
andaðist í Bandaríkjunum 16. apríl.
Útförin hefur farið fram.
.
Anna Sigríður Skarphéðinsdóttir,
Elín Skarphéðinsdóttir,
Hilmar Skarphéðinsson,
Bjarni Skarphéðinsson.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓRUNN SIGURÐARDÓTTIR
frá Frostastöðum,
lést á dvalarheimili aldraðra á Sauðárkróki
laugardaginn 25. apríl.
Útför hennar verður gerð frá Sauðárkrókskirkju fimmtudaginn
7. maí kl. 14. Þeir sem vilja minnast hinnar látnu láti
Heilbrigðisstofnunina á Sauðárkróki njóta þess.
.
Sigurður Frostason, Ragnheiður Guttormsdóttir,
Gísli Frostason, Erna Geirsdóttir,
Frosti Frostason, Sigríður Ragnarsdóttir,
Magnús Halldór Frostason, Edda Þorsteinsdóttir,
Hafdís Huld Þórólfsdóttir, Markús Sigurjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg frænka okkar,
ÓSK JÓNSDÓTTIR,
áður til heimilis að Snorrabraut 32,
Reykjavík,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli
sunnudaginn 19. apríl, verður jarðsungin frá
Áskirkju fimmtudaginn 30. apríl kl. 15.
.
Systrabörn.
Elskuleg eiginkona mín,
SIGURRÓS KRISTÍN ÁRNADÓTTIR,
Sólvöllum 4a,
Stokkseyri,
lést á Kumbaravogi mánudaginn 27. apríl.
.
Guðmundur Þórðarson
og aðrir aðstandendur.
✝ Markús FriðjónMarkússon
fæddist í Haukadal
í Dýrafirði 11. jan-
úar 1922, hann lést
á hjúkrunarheim-
ilinu Sóltúni þann
19. apríl 2015.
Foreldrar hans
voru Sigríður
Ólafsdóttir kenn-
ari, f. 15.1. 1891, d.
17.2. 1933, og Ele-
seus Markús Jónsson sjómaður, f.
23.10. 1895, d. maí 1921. Markús
átti eina systur Guðrúnu, f. 1.10.
1920, hún lést 5.3. 2014.
Eiginkona Markúsar var María
Sigríður Hákonardóttir frá Flat-
ey á Breiðafirði, f. 22.6. 1924, hún
lést 17.4. 2014. Foreldrar hennar
voru Karitas Elísabet Bjarnadótt-
ir, f. 20.11. 1897, d. 15.11. 1958,
og Hákon Einarsson, f. 12.8.
1892, d. 2.1. 1955. Markús og
María gengu í hjónaband þann
12.5. 1944 og eignuðust sjö börn.
Þau eru: 1) Sigríður Elsa, f. 29.8.
1947, maki Jón Elvar Kjart-
ansson, f. 11.11. 1946, börn: a)
Guðmundur Örn, f. 12.8. 1969,
maki Anna Valdimarsdóttir, f.
30.4. 1969, þau eiga þrjú börn. b)
María Kristín, f. 19.2. 1976, hún á
einn son. 2) Bjarndís, f. 10.8.
1948, maki Pétur Maack Pét-
ursson, f. 6.11. 1944, börn: a) Þór-
hildur Þöll, f. 19.10. 1970, maki
Birgir Bragason, f. 24.5. 1969,
þau eiga þrjú börn. b) Reynir
Freyr, f. 29.3. 1977. 3) Hákon
Karl, f. 25.4. 1951, maki Guðrún
Bjartmarz, f. 26.7. 1951, börn: a)
Hildur, f. 7.9. 1983, b) Brynjar
Þorsteinsson, f. 19.8.
1980, d. 10.10. 2001. 4)
Þorbjörg Guðrún, f.
12.12. 1960, maki Sig-
urður Einarsson, f.
31.5. 1961, börn: a)
Markús Már Efraim,
f. 12.1. 1982, unnusta
Oddný Heimisdóttir,
f. 23.7. 1987, þau eiga
tvo syni, b) Linda
Björk, f. 19.2. 1986,
unnusti Steinþór Rafn
Matthíasson, f. 13.7. 1982, þau
eiga tvö börn, c) Andri Már, f. 6.9.
1995. 5) Hrafnhildur, f. 19.10.
1962, maki Þór Þórsson, f. 22.9.
1962. Börn: a) Þór, f. 15.1. 1983, í
sambúð með Hörpu Guðlaugs-
dóttur, f. 29.11. 1985, þau eiga
eina dóttur og á hún einn son, b)
Trausti Páll, f. 26.4. 1988, c)
Kristófer Fannar, f. 28.3. 1992. 6)
Karitas, f. 5.3. 1965, börn: a) Mel-
korka Guðmundsdóttir, f. 22.3.
1992, b) Guðbjörg María Guð-
mundsdóttir, f. 8.4. 1998. 7) Guð-
björg, f. 22.5. 1966, maki Jón Ingi
Hákonarson, f. 7.9. 1960. Börn: a)
Anton Örn Janusson, f. 27.10.
1986, b) Óli Kristján Janusson, f.
29.1. 1992, c) dóttir Jóns, Birna
Ósk, f. 26.4. 1990, unnusti Daníel
Þór Hjaltason, f. 14.2. 1985, þau
eiga einn son.
Markús og María bjuggu
lengst af í Kópavogi, þau byggðu
sér hús í Hófgerði 24 árið 1955 og
bjuggu þar, uns þau fluttu í Gull-
smára 10 árið 2000, síðustu ár
bjuggu þau á hjúkrunarheimilinu
Sóltúni.
Útförin fer fram frá Kópavogs-
kirkju í dag, 29. apríl 2015 kl. 13.
Elsku pabbi.
Hjartað þitt hefur þagnað, hljóð
tár varlega niður renna.
Eftir langan og erfiðan heilsu-
brest hefurðu nú fengið hvíld og
frið.
Elsku hjartans pabbi minn, hve
sárt ég sakna þín.
Ég sit hér og hugsa til þín við
kertaljós og læt hugann reika til
baka, til ykkar mömmu og alls
þess sem þessi stóra fjölskylda átti
saman.
Ég ólst upp í Hófgerðinu í
stórum systkinahópi, margt var
brallað á því heimili og mikið var
um gestagang. Það leið varla sá
dagur að einhver kom ekki í eld-
húsið í Hófgerðinu og fékk sér
kaffisopa.
Alla sunnudaga var barnaskar-
inn klæddur í spariföt og síðan var
haldið í sunnudagaskóla og þegar
heim var komið beið steikin á
borðinu með ís og ávöxtum í de-
sert.
Það eru svo ótal margar ljúfar
minningar sem ég á, þær geymi ég
vel í hjarta mínu.
Þú varst svo ljúfur og góður og
þið mamma vilduð allt fyrir alla
gera, máttuð ekkert aumt sjá.
Seinustu æviárin dvölduð þið í
Sóltúni í góðu yfirlæti starfsfólks
og vil ég þakka því fyrir að hugsa
vel um ykkur.
Mamma kvaddi þennan heim
fyrir ári en nú ert þú kominn til
hennar enda var sterk taug milli
ykkar eftir 70 ára búskap.
Með þakklæti og söknuði kveð
ég þig, elsku pabbi.
Ógleymanlegar minningar um
þig eiga án efa eftir að ylja mörg-
um um ókomna tíð.
Um þig minning á ég bjarta
sem yljar eins og geisli er skín.
Þú áttir gott og gjöfult hjarta
og gleði veitti návist þín.
(Höf. ók.)
Takk fyrir allt sem þú gafst mér
og fjölskyldu minni.
Þín dóttir,
Hrafnhildur.
Með englum Guðs nú leikur þú og lítur
okkar til
nú laus úr viðjum þjáninga, að fara það
ég skil.
Og þegar geislar sólar um gluggann
skína inn
þá gleður okkur minning þín, elsku
pabbi minn.
(Guðrún Sigurbjörnsdóttir.)
Elsku pabbi minn, takk fyrir
allt sem þú hefur gefið mér. Minn-
inguna um þig mun ég alltaf
geyma í hjarta mínu.
Ástar- og saknaðarkveðjur.
Þín dóttir,
Þorbjörg (Bogga).
Markús F.
Markússon
✝ Magnus Olaf-son fæddist í
foreldrahúsum í
Gardar, Norður-
Dakóta 23. október
1920, sonur
hjónanna Jóns
Kristinsonar Olaf-
son og Kristínar
Hermannsdóttur
Hermann.
Afi Magnusar í
föðurætt var Krist-
inn Ólafsson, f. 1843 á Merkigili í
Eyjafirði. Amma Magnusar í föð-
urætt var Katrín Guðríður Ólafs-
dóttir, f. 1833 á Sveinsstöðum í
Neshreppi utan Ennis á Snæfells-
nesi. Katrín og Kristinn kynntust
í Húnavatnssýslu, giftu sig árið
1867 og fluttu svo á bernsku-
slóðir Kristins í Eyjafirði. Þau
tóku þá ákvörðun 1873 að flytjast
til Vesturheims og áttu þá þegar
fjögur börn, Aðalbjörgu, Ólaf,
Pétur og Kristgerði. Katrín var
þunguð og ól Jón, föður Magn-
usar, 26. ágúst 1873, í járnbraut-
arlestinni á leið frá Quebec til
áfangastaðar þeirra í Milwaukee.
höfðu þá tekið upp ættarnafnið
Hermann.
Foreldrar Magnusar, Jón
Kristinsson Olafson og Kristín
Hermann, giftust í Winnipeg
1914. Hann var þá 41 árs og hún
37 ára. JK, eins og hann var kall-
aður, tók þá við búskapnum á
Olafson farm við Gardar og eign-
uðust þau Kristín þrjá syni, Jón
Hermann, f. 1916, Brand Theo-
dor, f. 1918, og yngstur var
Magnus, f. 1920.
Í bók sinni „A Knight in Da-
kota“, sem kom út fyrir tæpum
tveimur árum, lýsir Magnus góðu
atlæti í æsku. Árið 1943 kynntist
hann Lois Flanagan og gengu
þau í hjónaband 1945. Þau eign-
uðust þrjú börn, Larry Rae, f.
1946, Robert Magnus, f. 1949, og
Jean Patriciu, f. 1952. Lois and-
aðist árið 1984, aðeins 57 ára að
aldri, og yngsta barn þeirra
hjóna, Jean, lést 2013.
Magnus var sæmdur riddara-
krossi Hinnar íslensku fálkaorðu
1999 fyrir framlag sitt til varð-
veislu íslenskrar menningar og
sögu í Norður-Dakóta. Hann var
útnefndur heiðursfélagi Þjóð-
ræknisfélags Íslendinga 2005.
Útför hans verður í Edinburg,
N-Dakóta í dag, 29. apríl 2015.
Síðar bættust tvö
börn í hópinn, þau
Stefanía, f. 1875 í
Milwaukee, og Krist-
inn, f. í Gardar 1880.
Afi Magnusar í
móðurætt var Her-
mann Hjálmarsson, f.
1847 á Reykjum í
Mjóafirði. Amma
Magnusar í móðurætt
var Magnea Péturs-
dóttir Gudjohnsen, f.
1846 í Reykjavík. Þau Hermann
og Magnea giftust og settust að á
Raufarhöfn þar sem frumburð-
urinn Kristín, móðir Magnusar,
fæddist 5. febrúar 1877. Her-
mann og Magnea eignuðust sex
börn að auki, Hjálmar og Pétur
(tvíburar), Maríu, Theódóru, Þór-
hall og Halldóru. Þau fluttust til
Vesturheims 1890 og fóru beint
til Gardar þar sem þau hófu bú-
skap. Árið 1899 flutti fjölskyldan
til Edinburg þar sem Hermann
hóf viðskipti með vélar og tól
fyrir landbúnað. Árið 1910 flutt-
ust Hermann og Magnea til Ar-
borg í Manitoba, Kanada. Þau
Magnus Olafson var mjög
stoltur af uppruna sínum og
minnti gjarnan á að hann væri al-
íslenskur. Hann ræktaði tengslin
við Ísland og íslenska tungu af al-
úð. Afar hans og ömmur fluttu
vestur um haf á síðari hluta 19.
aldar. Jón faðir hans fæddist árið
1873 í járnbrautarlest sem var á
leið með foreldra hans og eldri
systkini frá Quebec til Milwaukee
í Wisconsin þar sem þau settust
að fyrst.
Magnus minntist oft á þetta at-
vik og einnig hve dramatísk fæð-
ing hans sjálfs var 23. október
1920. Kalla þurfti lækni alla leið
frá Winnipeg og leit út sem að-
eins væri hægt að bjarga móð-
urinni. Læknirinn lagði barnið í
fötu og hugaði að móður en þá
heyrðist hávært org úr fötunni og
hugað var að nýfæddu barninu.
Magnus hafði yndi af að segja
þessa sögu á sinn kankvíslega
hátt.
Magnus var fæddur til forystu
í starfi að auknum tengslum milli
Íslands og afkomenda íslenskra
landnema í Vesturheimi og átti
góðar fyrirmyndir í foreldrum, öf-
um og ömmum. Jón faðir hans
sat m.a. í 12 ár á ríkisþingi Norð-
ur-Dakóta. Magnus stundaði ýmis
störf í samfélagi sínu og var virk-
ur í félagsstarfi. Hann var kall-
aður til, þegar hópar íslendinga
fóru að heimsækja íslensku
byggðirnar í Norður-Dakóta. Var
það ekki síst vegna þess að hann
talaði íslensku óaðfinnanlega.
Magnusi rann blóðið til skyld-
unnar við að halda á lofti merki
íslensku landnemanna í Norður-
Dakóta sem honum fannst af-
skiptir þrátt fyrir nálægðina við
íslensku byggðirnar skammt
norðan við landamærin. Hann
náði frábærum árangri með
dugnaði sínum og útgeislun og
hefur hann heillað þúsundir Ís-
lendinga sem heimsótt hafa
byggðirnar í Norður-Dakóta.
Árið 1999 var merkisár í sögu
íslenskra landnema í Norður-Da-
kóta. Þá voru liðin 100 ár frá því
fyrst var haldin hin árlega hátíð
„August the Deuce“ í Mountain.
Forseti Íslands Ólafur Ragnar
Grímsson var þá heiðursgestur
hátíðarinnar og fyrstur íslenskra
forseta til að heimsækja þessa
merku byggð. Síðar sama ár
sæmdi forseti Íslands Magnus
riddarakrossi hinnar íslensku
fálkaorðu og eftir það nefna sveit-
ungar hans hann ætíð Sir Magn-
us í virðingarskyni.
Magnus minntist einnig gjarn-
an heimsóknar Einars Benedikts-
sonar þáv. sendiherra Íslands í
Bandaríkjunum ásamt Neil Bar-
dal aðalræðismanni í Winnipeg
árið 1998. Hann taldi þá heim-
sókn og komu forseta Íslands ári
síðar vera upphaf að blómaskeiði
í samskiptum Íslands og afkom-
enda íslenskra landnema í Norð-
ur-Dakóta. Magnus lék þar lyk-
ilhlutverk meðan hans naut við en
fyrir nokkrum árum fór heilsu
hans að hraka.
Magnus var gerður að heið-
ursfélaga í Þjóðræknisfélagi Ís-
lendinga (ÞFÍ) árið 2005. Hans
síðasta heimsókn til Íslands var
2008 er hann sat þjóðræknisþing
á Akureyri í heimabyggð afa síns
Kristins Ólafssonar sem fæddur
var í Eyjafjarðarsveit.
Magnusar er sárt saknað með-
al fjölmargra ættingja og vina á
Íslandi en minningin um mætan
mann lifir.
Almar Grímsson.
Magnus Olafson
✝ Nanna SigríðurOttósdóttir
fæddist 16. október
1935 í Ólafsvík. Hún
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 20. apríl
2015.
Foreldrar henn-
ar voru Ottó Albert
Árnason, f. 4. nóv-
ember 1908, d. 6.
september 1977 og
Kristín Vigfúsína Gunna Þorgríms-
dóttir, f. 2. ágúst 1908, d. 29. júní
1987.
Systkini Nönnu eru: 1) Örn Al-
bert, f. 26. nóvember 1932, d. 12.
maí 1993. 2) Hallgrímur Albert, f.
26. nóvember 1932. 3) Þuríður
Lára, f. 22. desember 1938. 4) Vign-
ir Albert, f. 1. júlí 1944, d. 20. maí
1950. 5) Gunnar Albert, f. 20. júlí
1945.
Nanna giftist 25. desember 1956
Bjarnari Ingimarssyni, f. 9. apríl
1935. Foreldrar hans eru Guðný
Jóna Þorbjörnsdóttir, f. 12. sept-
ember 1915, og Ingimar Sölvason,
f. 20. desember 1910, d. 30. október
1940. Stúpfaðir Bjarnars var Jó-
hannes Ásbjörnsson, f. 26. október
mundsdóttur, f. 8. nóvember 1975,
eru Heikir Örn, Sölvi Mar og
Nanna Sóley.
Nanna ólst upp í Ólafsvík. Hún
fór 16 ára gömul í kaupavinnu að
Blikastöðum og sumarið þar á eftir
að Þúfu í Ölfusi. Síðan fór Nanna í
vist til Reykjavíkur. Þar kynntist
hún eftirlifandi eiginmanni sínum.
Nanna vann við ýmis störf, m.a. í
Vinnufatagerðinni þar til hún fór í
Húsmæðraskólann að Löngumýri
veturinn 1955-1956. Eftir þann vet-
ur stofnuðu Nanna og Bjarnar
heimili í Reykjavík og var hún
fyrst heimavinnandi en varð síðan
póstfreyja í nokkur ár. Eftir að
Nanna flutti til Hafnarfjarðar vann
hún heima við ásamt því að starfa
sem dagmamma um tíma. Síðar
vann hún hlutastörf við aðhlynn-
ingu og áttu þau störf einstaklega
vel við Nönnu og eftir að börnin
komust á legg hóf hún sjúkralið-
anám við Sjúkraliðaskóla Íslands.
Nanna útskrifaðist sem sjúkraliði
árið 1985. Nanna starfaði sem
sjúkraliði í rúm 20 ár, fyrst á gjör-
gæsludeild Borgarspítalans á ár-
unum 1985-1989, síðan á ýmsum
deildum, lengst af á hjartadeildinni
og lauk hún starfsferlinum á sam-
einaðri hjarta- og nýrnadeild 14EG
á Landspítalanum, en þar starfaði
Nanna fram að starfslokum árið
2005.
Útför Nönnu verður gerð frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag, 29. apr-
íl 2015, og hefst athöfnin kl. 13.
1911, d. 30. ágúst 2005.
Börn Nönnu og
Bjarnars eru: 1. Jóhann
Guðni Bjarnarsson, f. 5.
október 1957, eig-
inkona hans er Þórunn
Huld Ægisdóttir, f. 22.
apríl 1960. Börn þeirra
eru Sædís Huld og
Árný Guðrún. Börn Jó-
hanns og Elnu Christel-
ar Johansen eru Nanna
Kristín og Sveinn Rún-
ar. Barn Jóhanns og Eydísar Unnu
Daníelsdóttur er Dana Þuríður. Jó-
hann á 12 barnabörn. 2. Guðný
Bjarnarsdóttir, f. 2. mars 1960, eig-
inmaður Karl Óskar Magnússon, f.
29. nóvember 1968. Börn þeirra
eru Þóra Margrét og Magnús
Gunnar. 3. Ingibjörg Bjarn-
arsdóttir, f. 23. júní 1967, eig-
inmaður Sigurður Pétur Sigurðs-
son, f. 17. febrúar 1958. Barn
þeirra er Lárus Ottó. Börn Ingi-
bjargar og Jóns Gunnars Svan-
laugssonar eru Kristín Bára,
Freyja Dís og Bjarnar Þór. Sonur
Sigurðar er Ferdinand Söebeck.
Ingibjörg á eitt barnabarn. 4. Ottó
Albert Bjarnarsson, f. 10. maí 1973.
Börn hans og Guðlaugar Sig-
Móðir mín, Nanna Sigríður, er
fallin frá eftir erfið veikindi. Hún
fæddist í Ólafsvík og sleit barns-
skónum þar. Mamma fór ung að
heiman, suður að vinna, eins og tíðk-
aðist á þeim árum. Mamma kynntist
pabba á menntaskólaárum hans og
byrjuðu þau sinn búskap eftir að
hún hafði lokið námi við Húsmæðra-
skólann á Löngumýri. Allt heimilis-
hald hennar bar þess merki alla tíð
að hún hafði lært vel til verka. Þá
var mamma einstaklega lagin, gat
prjónað og saumað hvað sem var. Þá
hafði hún gaman af ýmiss konar
dægrastyttingu og lestri góðra
bóka, allt til enda.
Ég man fyrst eftir mér á æsku-
heimili mínu á Sogavegi 218, en hús-
ið byggði föðurafi minn og við flutn-
ing ömmu og afa til Stöðvarfjarðar
keyptu foreldrar mínir jarðhæðina.
Oft var gestkvæmt á heimilinu þeg-
ar ættingjar að vestan og austan
komu í bæinn, en Ottó afi minn
þurfti oft að sinna erindrekstri í
bænum. Mamma var alla tíð mjög
gestrisin og leið fólki vel í návist
hennar. Í minningunni er einhver
ævintýraljómi yfir heimilinu á Soga-
veginum. Mamma varð ein af fyrstu
kvenbréfberum landsins og var ég
þá oft í för með henni. Eftir að við
fluttum í Hafnarfjörð starfaði
mamma heima við, m.a. sem dag-
móðir um tíma, en síðar alltaf eitt-
hvað utan heimilisins við umönnun-
arstörf. Það var dásamlegt að hafa
mömmu heima við á grunnskólaár-
unum og minnist ég hennar takandi
á móti okkur með rjúkandi súkku-
laði og smurt brauð þegar við systk-
inin komum heim eftir skóla á köld-
um vetrardögum.
Það blundaði alltaf í móður minni
að afla sér menntunar á sviði
umönnunar því þar fann hún sína
köllun. Hún hóf undirbúning að
sjúkraliðanámi við Námsflokka
Reykjavíkur og útskrifaðist sem
sjúkraliði 49 ára. Mamma var af-
bragðs nemandi og lærði hún oft
heilu blaðsíðurnar utan að. Mamma
var farsæl í starfi, henni leið vel í
sjúkraliðastarfinu og það átti hug
hennar allan og sagðist hún alls ekki
hefðu viljað vinna við annað. Eftir
starfslok tók við hjá mömmu að
hjúkra pabba um tíma þar sem hann
hafði þá greinst með sjúkdóm sem
kallaði á erfiða læknismeðferð. Það
gerði hún vel og má segja að faðir
minn hafi fengið þá bestu umönnun í
veikindum sínum sem völ var á.
Mamma var ótrúlega sátt við
hlutskipti sitt í lokin, ánægð með það
líf sem hún hafði átt og sagðist fegin
að hafa ekki þurft að sjá á eftir föður
mínum, en þau höfðu notið sín vel
saman síðustu árin. Það var dýr-
mætt í lokin fyrir okkur í fjölskyld-
unni að geta eytt tíma með mömmu
eftir að hún veiktist um síðustu ára-
mót og aðstoðað hana eftir megni og
endurgoldið eitthvað af því sem hún
hafði gert fyrir okkur í gegnum tíð-
ina. Ég kveð elsku móður mína með
söknuði og trega en þakka fyrir allt.
Minningu um einstaklega góða móð-
ur og vin geymi ég í hjarta mínu.
Guðný Bjarnarsdóttir.
Nanna Sigríður
Ottósdóttir✝ Axel Wolframfæddist á Kirkju-
bæjarklaustri hinn 1.
júní 1947. Hann lést
á líknardeild Land-
spítalans hinn 18.
apríl 2015.
Foreldrar hans
eru Johan Jacob
Wolfram frá Kirke
Stillinge í Dan-
mörku, f. 30. júní
1922, og Ragna Ólöf Wolfram frá
Mörtungu á Síðu, f. 25. febrúar
1925. Systur Axels eru Anna Stef-
anía Wolfram og Jenny Wolfram.
Axel ólst upp í Reykjavík en
var hjá afa sínum og ömmu í Mör-
tungu á sumrin.
2. apríl 1972 giftist hann Ásu
Jónu Pálsdóttur. Þau bjuggu
fyrst í Reykjavík en fluttu síðan
til Hveragerðis og hafa búið þar
síðan. Axel og Ása eignuðust þrjú
börn: 1) Jóhann Rúnar, f. 9.1.
1972, í sambúð með Ásdísi Lindu
Sverrisdóttur. Börn þeirra eru a)
Kolbrún Marín (móðir Hulddís
Guðbrandsdóttir), b)
Guðrún Árný, c) Ása
Lind, d) Axel Hrafn
og e) Arnar Þór. 2)
Páll Birkir, f. 1.8.
1973. 3) Sigríður
Harpa, f. 16.2. 1978,
gift Jóni Erni Guð-
jónssyni. Börn
þeirra: a) Askur
Logi og b) Katrín
Lilja.
Axel lærði blikksmíði hjá
Blikki og stáli í Reykjavík og
vann þar í fyrstu en stofnaði
seinna blikksmiðju í Hveragerði
sem hann rak til dauðadags. Um
tíma var hann leiðbeinandi í
málmsmíðum við Iðnskólann í
Hafnarfirði. Axel tók virkan þátt í
félagsmálum í Hveragerði, fyrst í
JC-hreyfingunni en síðan gekk
hann til liðs við Lionshreyfinguna
og starfaði þar meðan kraftar
entust.
Útför Axels fer fram frá
Hveragerðiskirkju í dag, 29. apríl
2015, kl. 14.
Elsku Axel.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Þín systir,
Jenny og fjölskylda.
Æviskeið Axels Wolfram er
runnið á enda en minningar um
góðan mann lifa áfram. Ég
kynntist Axel í gegnum son hans
Pál, jafnaldra og bekkjarbróður
minn. Ég bjó um árabil í sömu
götu og Axel og var tíður gestur á
heimili hans. Ósjaldan á mínum
mótunar- og uppvaxtarárum sat
ég með þeim feðgum og ræddi
bæði lands- og heimsmálin, auk
annarra mála sem brunnu á ung-
um mönnum. Axel var fróður og
gat miðlað af reynslubrunni sínum
til okkar strákanna, en það gerði
hann þó ætíð af hógværð og lít-
illæti. Hann var einnig sigldur í
orðsins fyllstu merkingu, því fátt
fannst honum skemmtilegra en að
sigla seglbátum bæði hérlendis og
erlendis. Hann bæði keppti í sigl-
ingum og sigldi sér til ánægju, auk
þess sem hann smíðaði a.m.k. þrjá
seglbáta.
Axel var hógvær og yfirvegaður
maður sem skemmtilegt var að
ræða við og brjóta mál til mergjar.
Auk ánægjulegra stunda minnist
ég lærdómsríkra samræðna sem
auðguðu líf mitt. Ég er þakklátur
fyrir að hafa fengið tækifæri til að
kynnast Axel og sendi fjölskyldu
hans mínar innilegustu samúðar-
kveðjur. Minningar um sómamann
lifa áfram.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)
Oddgeir Ágúst Ottesen.
Axel Wolfram
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
BÖÐVAR ÞORVALDSSON,
áður bóndi á Akurbrekku Hrútafirði,
lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands,
Akranesi, að morgni 23. apríl.
Útförin fer fram frá Staðarkirkju laugardaginn 2. maí kl. 13.30.
.
Kristín Jóhannsdóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
GUNNAR GUÐMUNDSSON
skipstjóri,
4 Deneise Street, Lakeville,
Massachussetts, USA,
lést á St. Elizabeth Medical Center í Boston
sunnudaginn 26. apríl.
Útförin fer fram frá Dahlborg-MacNevin, Lakeville,
Massachussetts, fimmtudaginn 30. apríl.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
.
Gerða Lúðvíksdóttir Guðmundsson.
Sambýlismaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
SIGMAR JÓHANNESSON,
lést laugardaginn 25. apríl á líknardeild
Landspítalans í Kópavogi.
Útför hans fer fram frá Fríkirkjunni í
Reykjavík fimmtudaginn 30. apríl kl. 15.
.
Áslaug Guðjónsdóttir,
Sigþór Sigmarsson, Sólrún Smáradóttir,
Ásta Sól og Anna Líf.