Húnavaka - 01.05.1993, Blaðsíða 23

HUNAVAKA
21
Mjólkursamlagið tók til starfa, byggði ég fjós íýrir 32 bása en fyllti
það aldrei alveg af kúm.
Mjólkurflutningarnir voru oft erfiðir í snjóalögum að vetrinum.
Eg man eftir að um nær tveggja mánaða skeið einn veturinn kom
mjólkurbíllinn fram Svínvetningabraut og sótti mjólkina niður að
Blöndu um Hólsdal. Langidalur utan til var snjóþungur og varð
vegurinn þar fljótt ófær. Eftir að vegagerðin hafði mokað tvisvar til
þrisvar sinnum voru snjógöngin orðin það mikil að ekki var talið
borga sig að moka en farin Svínvetningabraut. Mjólkin var flutt í
brúsum á sleða aftan í dráttarvél yfir Blöndu, sem var á ís, í veg fyr-
ir mjólkurbílinn og aðföng sótt á sama hátt. Eg man líka til þess að
í annan tíma var brotist með mjólk á sleða út Langadal og þá þurfti
á tveimur stöðum að taka brúsana af sleðunum og bera yfir skafla.
A þessu er orðin mikil breyting og ég held að í samgöngum hafl
orðið hvað mest bylting í þessu þjóðfélagi, á seinni árum.
Skjöldur varð 42 vetra
Attir þú ekki alltaf hross?
Eg átti nokkur hross en það var ekki af því að ég væri hestamað-
ur eða hefði neitt í það að gera gæðinga úr þeim sem ekki voru það
í raun og veru. Eg átti eitt hrossakyn, komið út af hvítri hryssu sem
hét Vina, og var kallað Vinukyn. Pabbi keypti þessa hryssu af konu
sem hét Tryggvina og bjó á Dalsá, bæ sem er stutt fyrir utan Heiði.
Vorið 1926 þegar við fluttum frá Heiði var þessi hryssa með hestfol-
aldi. Þegar folaldið óx úr grasi var það skírt Skjöldur þótt hvítt væri.
Það varð ákaflega notagóður og elskulegur hestur, vekringur
þokkalega Hljugur og var reiðhestur mömmu en þó notaður til
hvers sem var. Um skeið átti ég fjóra bræður alhvíta undan þessari
sömu hryssu.
Skjöldur varð það endingargóður að hann náði 42 vetra aldri.
Nokkur seinustu árin var hann ekkert notaður en á eftirlaunum og
fékk að vera þar sem hann vildi helst í túninu. Hann endaði ævi
sína í grængresinu og var grafinn þar sem hann féll.
Eg átti annan hest sem ég hafði mikið dálæti á og var fæddur um
sama leyti og Skjöldur en hann varð ekki sérlega gamall, eitthvað
um tvítugt. Hann var dráttarhestur og taldi ég hann stórvitran. Oft