Dagblaðið Vísir - DV - 05.09.2011, Síða 16
G
amli Framsóknarflokkurinn
var um árabil eitt öflug-
asta stjórnmálaafl Íslands.
Flokksmenn lögðu hart að
sér í þágu lands og þjóðar
og tryggðu þjóðinni bæði hagsæld
og hamingju. Sjálfir uppskáru þeir
aðeins brauðmola sem hrukku af
gnægtaborði íslenska ríkisins. En
auðvitað er það eins og bakarinn
benti á að eitthvað verða menn að fá
fyrir sinn snúð. Enginn lifir af hug-
sjónum einum.
F
ramsóknarmennirnir sem stóðu
fyrir þeirri siðvæðingu Íslands
sem fólst í einkavæðingu banka
og ríkisfyrirtækja fundu sér
þá sjálfsögðu matarholu að leigja
ríkinu húsnæði sem þeir og vinir
þeirra byggðu. Þannig náðu þeir
að framfleyta sér og sínum. Fæstir
framsóknarmannanna urðu ríkir af
hugsjónastörfum sínum. Undan-
tekningarnar má þó finna þegar litið
er til Finns Ingólfssonar, drengs frá
Vík í Mýrdal, sem náði að verða ráð-
herra, seðlabankastjóri og loksins
auðmaður. Finnur fann sína fjöl í
lífinu og auðgaðist af fundvísi sinni.
Annar auðmaður var leigubílstjóri
sem var svo heppinn að vinna með
Finni. Hann komst í þær álnir að
fá nokkra húsaleigusamninga. Þá
var hann settur í bankaráð Lands-
bankans vegna þess hve mikið við-
skiptavit hann
hafði. Ekki
má gleyma
Gunn-
laugi
Sigmundssyni þingmanni sem var
svo heppinn að komast yfir ríkisfyr-
irtæki. Auður hans er svo sannarlega
verðskuldaður.
G
ulldrengir Framsóknarflokks-
ins eru fleiri. Halldór Ásgríms-
son, fyrrverandi formaður,
var svo stálheppinn að eftir
að hann úthlutaði kvóta á valda
aðila í landinu jókst verðmæti hans
eigin útgerðar mjög. Auðvitað var
það eingöngu heppni sem réð en
ekki spilling eins og óvandaðir að-
ilar hafa haldið fram. Sportútgáfan
af Halldóri er síðan vonarstjarnan
Björn Ingi Hrafnsson, aðstoðarmað-
ur hans, sem komst í þær álnir að
verða leiðtogi flokksins í Reykja-
vík. Björn Ingi náði að koma sér
í ótal stjórnir og ráð þar sem
geislandi gáfur hans og við-
skiptavit komu Reykvíking-
um öllum til góða. Fyrir
amstur sitt fékk hann
næstum langt á aðra
milljón á mánuði. Örlög
gulldrengsins Binga
urðu þau að hann var
sakaður um að hafa
vegið að öðrum flokks-
mönnum úr launsátri.
Illkvittinn flokksbróðir
sagðist vera með hnífa-
sett í bakinu eftir hug-
sjónamanninn. Hann
hrökklaðist
því úr pólitík áður en auður náði að
safnast upp.
A
ðferð Framsóknarmanna við
að halda lífi í hugsjónamönn-
um hefur verið gjöful. Þeir
hafa reist heilu byggingarn-
ar og tryggt að gerðir væru gjöfulir
húsaleigusamningar við ríkið. Allar
stofnanir þurfa þak yfir höfuðið og
það er smekksatriði hver leigusalinn
er. Og víst er að enginn má gjalda
fyrir að vera framsóknarmaður. Og
margir eiga framsóknarmönnum að
þakka hagsæld sína. Það sem sumir
kalla okurleigu er því aðeins sann-
gjarnt framlag þjóðarinnar til gull-
drengja sinna. Þjóðin má aldrei
gleyma þeim sem tryggðu þá vegferð
samfélagsins sem nú blasir við.
16 | Umræða 5. september 2011 Mánudagur
tryggvagötu 11, 101 reykjavík
Útgáfufélag: Dv ehf.
Stjórnarformaður:
Lilja Skaftadóttir
Ritstjórar:
jón trausti reynisson, jontrausti@dv.is
og reynir traustason, rt@dv.is
Fréttastjóri:
Ingi Freyr vilhjálmsson, ingi@dv.is
Umsjón helgarblaðs:
Ingibjörg Dögg kjartansdóttir, ingibjorg@dv.is
Umsjón innblaðs:
kristjana guðbrandsdóttir, kristjana@dv.is
DV á netinu: dv.is
Aðalnúmer: 512 7000, Ritstjórn: 512 7010,
Áskriftarsími: 512 7080, Auglýsingar: 512 7050.
Smáauglýsingar: 512 7004.
Umbrot: Dv. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins
á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
Leiðari Jón Trausti Reynisson ritstjóri skrifar
Bókstaflega
Arnaldur er mjólkurkú
n Mikill viðsnúningur hefur orðið á
rekstri Forlagsins frá því það var að
hluta í eigu Björgólfs Guðmundssonar
og félaga hans.
Kraftaverkamað-
urinn Jóhann Páll
Valdimarsson, sem
rak JPV útgáfu,
tók yfir reksturinn
á útgáfu Björg-
ólfs á sínum tíma
ásamt syni sínum,
Agli Jóhanns-
syni. Allur óþarfi var skorinn niður og
nú stendur útgáfan að sögn í blóma
með veltu upp á milljarð á ári. Helsta
mjólkurkýrin er Arnaldur Indriðason
sem selur bækur í vörubílsförmum.
Klíkuskapur
flugfélags
n Þingmaðurinn Björn Valur Gísla-
son ferðast talsvert milli kjördæmis
síns á Norðurlandi og vinnustaðar
í Reykjavík. Þá flýgur hann gjarn-
an með Flugfélagi Íslands. Það
vakti athygli hans að einungis er
boðið upp á þann alræmda Mogga
til lestrar á leiðinni. Ekki er þar að
finna DV, Fréttablaðið eða aðra
prentmiðla. Bendir Björn á það á
bloggi sínu að Mogginn sé nánast
málgagn Sjálfstæðisflokksins. „Ég
kann enga skýringu á þessu en hef
sent félaginu fyrirspurn um málið
sem vonandi skýrir málið,“ bloggar
Björn.
Ljóskuspurning
n Eitt mesta frægðarmenni íslenska
skemmtanabransans er fyrirsætan
Hildur Líf sem hefur slegið í gegn með
skemmtilegum
frösum. Hildur
komst í sviðsljósið
þegar hún stóð
fyrir svokölluðu
VIP-partíi ásamt
vinkonum sínum.
Talaði hún þá um
hve sniðugt væri
að blanda saman
afbrotafólki og öðrum. Hildur varð ein
aðalstjarnan í réttarhöldum sem snér-
ust um mannrán þar sem hún farð-
aði yfir áverka fórnarlambs. Vefurinn
bleikt.is ræddi við hana af því tilefni.
Þar dúkkaði upp þessi fróma ljóskusp-
urning: „Af hverju heldur þú að for-
dómarnir gagnvart þér stafi? Er það af
því þú ert falleg?“
Valtur ráðherrastóll
n Langt er um liðið síðan Jóhanna
Sigurðardóttir forsætisráðherra boð-
aði að sett yrði á stofn atvinnuvega-
ráðuneyti og
fótunum þannig
kippt undan Jóni
Bjarnasyni, ráð-
herra landbún-
aðar og sjávar-
útvegs. Vandinn
hefur verið sá að
Jón er hálmstrá-
ið sem ríkis-
stjórnin hefur hangið á. Þetta kann
þó að breytast nú þegar Guðmundur
Steingrímsson hefur gerst óháður
þingmaður. Því er spáð að Jóhanna
og Steingrímur J. Sigfússon muni láta
til skarar skríða gegn Jóni á næstu
mánuðum og hann verði sviptur
ráðherrastóli með kerfisbreytingu.
Sandkorn
GulldrenGirnir
„Ég á fáa vini.“
n Naglbíturinn Vilhelm Anton Jónsson
einlægur í helgarviðtali – DV
„Við kynntumst á
Kringlukránni,
hvar annars
staðar?“
n Söngvarinn síkáti Gylfi
Ægisson er trúlofaður og kynntist konu
sinni auðvitað á kringlukránni. – DV
„Það er tómt
kjaftæði að ég
hafi pissað inni á
þessum stað.“
n knattspyrnumaðurinn
Guðlaugur Victor Pálsson var í bresku
pressunni sagður hafa létt á sér inni á
skemmtistað og verið settur í sex
mánaða bann frá öllum næturklúbbum
edinborgar. – DV.is
„Góður prestur
skammar ekki þá
sem mæta til
messunnar.“
n Logi Ólafsson, þjálfari 1. deildar liðs
Selfoss, var ánægður með 4-3 sigur sinna
manna á Bí/Bolungarvík. – Fotbolti.net
„Danir eru leiðinlegt fólk.“
n Markvörður u-21 landsliðsins Arnar
Darri Pétursson spilar með danska
liðinu Sönderjyske en er ekkert
sérstaklega vel við heimamenn. – X-ið
97,7
Ertu að hefja
nýtt líf?
„Já, algjörlega,“
segir Þóra
Tómasdóttir sem
tók við sem rit-
stjóri tímaritsins
Nýtt Líf um mán-
aðamótin: „Ég er
að hefja enn einn
nýjan kafla í mínu
lífi og um leið að
blása lífi í Nýtt Líf,
þetta flotta, rótgróna blað.“
Spurningin
Svarthöfði
Einhvern annan
V
instri grænir settu skýra at-
vinnustefnu á oddinn fyrir
síðustu kosningar. Kjarninn í
henni var að þeir vildu „eitt-
hvað annað“ en stóriðju og
virkjanir. Þeir vildu meiri fjölbreytni,
með sérstaka áherslu á ferðamanna-
iðnað. Samkvæmt stefnu VG fyrir síð-
ustu kosningar ætluðu þeir að skapa
í kringum fjögur þúsund störf í ferða-
mannaiðnaði, meðal annars með því
að auka ferðamennsku á vetrum.
Á dögunum kynnti maður nokkur
áform um að kaupa jörðina Gríms-
staði á Fjöllum og koma á fót tugmillj-
arða uppbyggingu í ferðamennsku,
með sérstakri áherslu á ferðir á vetr-
um. Þetta virtist klæðskerasniðið að
áherslum vinstri grænna í atvinnu-
málum. Jóhanna Sigurðardóttir for-
sætisráðherra fagnar kaupunum,
Bergur Elías Ágústsson, bæjarstjóri
í Norðurþingi, trúir því ekki að ríkis-
stjórnin standi gegn þeim og ferða-
þjónustuaðilar lýsa ánægju. Ög-
mundur Jónasson, vinstri græni
innanríkisráðherrann, var hins vegar
vægast sagt fullur efasemda og hefur
léð máls á því að breyta lögum til að
koma í veg fyrir slík kaup. Það stend-
ur á honum að veita leyfi fyrir kaup-
unum.
Vandamálið er klassískt og ein-
falt. Það er ekki að VG vildi ekki ferða-
mannaiðnað, og sem mest af honum.
Vandamálið er bara að maðurinn sem
vill kaupa jörðina er útlendingur, og
það Kínverji.
Það er rétt hjá Ögmundi. Við
myndum ekki vilja að útlendingar
keyptu allt Ísland. Við leyfum hins
vegar að útlendingar kaupi fasteign-
ir, fyrirtæki og jarðir á Íslandi. Erlend
fjárfesting er lykilatriði í velgengni
ríkja og eðlislægur hluti hennar er að
útlendingar eignist eitthvað á land-
inu.
Það vakti athygli í góðærinu hversu
fáir útlendingar vildu eignast hlut í ís-
lensku bönkunum, sem þá skiluðu
ofsagróða ár eftir ár og margfölduðust
í verði. Þegar að því kom að erlendur
aðili, sjeikinn Al Thani frá Katar, vildi
kaupa 5% hlut í Kaupþingi, reyndist
það vera blöff. Eftir hrun var lögð auk-
in áhersla á aðkomu erlendra aðila að
ýmsu í íslensku samfélagi, ekki síst til
þess að brjóta upp klíkusamfélag sem
teygði anga sína þvert yfir Ísland, milli
stjórnmálanna og viðskiptalífsins.
Vinstri grænir vinna gegn meiri
stóriðju á Íslandi. Þeir vilja stöðva
Norðlingaölduveitu, sem felur í sér
fyrirsjáanlegan tekjumissi og tap fyr-
ir Landsvirkjun upp á tugi milljarða.
Allt þetta getur verið skiljanlegt út frá
náttúruverndarsjónarmiðum, jafnvel
þótt virkjanirnar sem um ræðir séu
vatnsaflsvirkjanir og þyki þar með
einn allra umhverfisvænasti orkugjafi
sem um getur. Umhverfisvernd og
velferð hefur verið kjarninn í stefnu
vinstri grænna, en nú gæti svo farið
að þjóðernishyggjan verði þar einn af
hornsteinunum. Eitt er að eltast við
erlend stórfyrirtæki og biðja þau um
að setja upp verksmiðjur á Íslandi, líkt
og fyrri ríkisstjórn gerði. Annað er að
koma í veg fyrir uppbyggingu vegna
þess að hún er erlend. Of mikil erlend
fjárfesting hefur fram að þessu ekki
verið vandamál á Íslandi, þótt að því
gæti komið.
Vinstri grænir vildu eitthvað ann-
að en einhæfnina, mengunina og
stóriðjuna. Nú þegar Kínverjinn Hu-
ang Nubo kemur og segist vilja leggja
milljarða í það sem vinstri grænir
vildu, vilja þeir þess í stað „einhvern
annan“; til dæmis Björgólf Thor eða
Finn Ingólfsson. Baráttan um Gríms-
staði á Fjöllum er orðin hluti af stríð-
inu milli þjóðernissinna og alþjóða-
sinna í íslenskum stjórnmálum.