Dagblaðið Vísir - DV - 23.01.2012, Blaðsíða 16

Sandkorn
U
pp á síðkastið hefur Vinstri-
hreyfingin – grænt framboð
sýnt sínar verstu hliðar.
Andstæðingar vinstri-
grænna vísa yfirleitt til sund-
urlyndis og óraunsæis til að rökstyðja
að þeir séu óhæfir til að stýra landinu.
En stjórnmálamenning er önnur í
VG en hinum stóru flokkunum. Eftir
hrunið kynnti Ögmundur Jónasson
ný stjórnmál. Í þeim fólst að þing-
menn ættu að fylgja eigin sannfær-
ingu fremur en forystu eigin flokks.
Þetta var andsvar við foringjaræði
Sjálfstæðisflokks, Framsóknarflokks
og Samfylkingarinnar. Hugsun Ög-
mundar fylgdi aukin áhersla á sterk-
ara þingræði, og minna flokks- og for-
ingjaræði.
Samkvæmt stefnu Ögmundar
er styrkleikamerki að geta skipt um
skoðun. Þess vegna veigrar hann sér
ekki við að leggja til að hætt verði
við landsdómsmál gegn Geir Ha-
arde, þótt það hafi verið ákveðið fyrir
löngu og þótt það sé komið langt á
leið.
Snúningur Ögmundar, Guðfríðar
Lilju Grétarsdóttur og Atla Gíslasonar
er nýjasta birtingarmynd hinna nýju
stjórnmála VG. Þar eru þingmennirn-
ir komnir í andstöðu við eigin ákvarð-
anir og farnir að vinna gegn þeim.
Þau vísa til þess að Geir hefði ekki
átt að vera ákærður einn, en það eru
16 mánuðir síðan þær upplýsingar
komu fram.
Guðfríður Lilja vill afturkalla
landsdóm vegna þess að ýmislegt
annað hefur ekki gerst í uppgjöri
vegna hrunsins. Á föstudag messaði
hún yfir öðrum þingmönnum fyrir að
„læra ekkert af hruninu“.
Hún var ekki ímynd eigin full-
komnu stjórnmálamenningar þegar
hún fór fram af vænisýki með ásak-
anir gegn þeim sem voru ósammála
henni. Hún ýjaði að því að hún hefði
orðið fyrir „heitingum og formæling-
um“ og „hótunum og svívirðingum“,
án þess þó að útskýra í hverju þessar
ofsóknir gegn henni fælust. Hún
sagði að Alþingi hefði ekki burði til að
takast á við málið. Sama manneskja
vildi fá málið aftur fyrir Alþingi, frekar
en að láta hlutlausan dómstól um að
klára það. „Ég vil raunverulegt upp-
gjör,“ sagði hún, um leið og hún vildi
uppræta eina raunverulega uppgjörið
gagnvart lagalegri ábyrgð ráðherra
sem þó náðist í gegnum þingið, gegn
vilja sjö vanhæfra samráðherra Geirs
og samflokksmanna hans.
Kannski hefði verið heilbrigðara að
ákæra fleiri ráðherra, en það fór ekki
þannig. Það hefði verið betra að setja
líka upp sannleiksnefnd, en það var
ekki gert. En málið gegn Geir fyrir-
byggir alls ekki „raunverulegt uppgjör“.
Það er vitlaust að hætta við þann hluta
uppgjörs sem er kominn í ferli, vegna
þess að það vantar meira uppgjör. Þá
væri betra að hætta við að leggja Al-
þingi undir hvernig megi hætta við það
litla uppgjör sem þó er í gangi, og byrja
frekar að beina orku Alþingis í að finna
fleiri leiðir til uppgjörs.
Flokks- og foringjaræðið í Sjálf-
stæðisflokknum var skaðlegt, eins og
sýnir sig ennþá í ofuráherslu hans á
að afturkalla málið gegn Geir. Nú eru
nýju stjórnmálin Ögmundar farin að
valda brenglun á Alþingi.
Vandamál Íslendinga er ekki að
Geir Haarde sé fyrir dómi vegna
ráðherraábyrgðar, þótt það sé „for-
gangsmál“ sjálfstæðismanna að aftur-
kalla það. Það er hins vegar orðið
vandamál að löggjafarsamkoman er
undirlögð af sjálfsprottnum sveiflum
sveimhuga. Vinstri-grænir hafa nú
sannað gagnrýni helstu andstæðinga
sinna. Hver veit hvenær þeir lenda
næst í deilu við sjálfa sig löngu eftir
að málin hafa verið afgreidd.
„Crap“ Vigdísar
n Þingmaðurinn Vigdís Hauks-
dóttir er mikill unnandi alls
íslensks og þjóðrækin mjög,
eins og sam-
flokksmenn
hennar í
Framsókn.
Til að há-
marka fyrir-
litningu sína
á tillögum til
nýrrar stjórnarskrár, sem 25
lýðræðislega kjörnir fulltrúar
almennings unnu að í fimm
mánuði, greip hún til erlendr-
ar tungu og kallaði tillögurnar
„crap“. Það er slangurorð á
ensku yfir hægðir eða úrgang.
Vigdís þykir hafa einstakt lag á
að tala skýrt til fólksins og hef-
ur að því leyti verið líkt við Te-
boðshreyfinguna í bandaríska
repúblikanaflokknum. Þor-
valdur Gylfason stjórnlagaráðs-
maður brást við á Facebook
á sama tungumáli: „You can’t
win them all.“
Sigmundur
hringsnerist
n Bæði Vigdís Hauksdóttir og
Sigmundur Davíð Gunnlaugs-
son hafa farið mikinn í and-
stöðu sinni við stjórnlagaráð
og breytingar á stjórnar-
skránni. En Framsóknarflokk-
urinn beinlínis krafðist þess
að stjórnlagaþing yrði sett á
fót. Stjórnlagaþingið var eitt af
þremur skilyrðum sem Fram-
sókn setti fyrir því að verja
minnihlutastjórn VG og Sam-
fylkingar 2009, eins og Eygló
Harðardóttir framsóknarþing-
maður upplýsti á þingi 12.
júní 2010: „Við settum fram
þrjú skilyrði og eitt af þeim
var stjórnlagaþingið.“ En það
var þá.
Atli þá og nú
n Atli Gíslason, formaður
þingmannanefndarinnar
sem mælti með ákæru á
hendur ráðherrum til lands-
dóms, lýsti því á Alþingi að
hann hefði skipt um skoðun.
Ástæðan var að aðeins einn
hefði verið ákærður, en ekki
fleiri. Í lok september 2010 var
hann spurður í Fréttablaðinu
hvort honum þætti réttlátt
að Geir Haarde væri ákærður,
en ekki allir fjórir. Svar hans
var: „Fjórir, enginn eða einn.
Það er algengt í sakamálum
að aðalmaður sé ákærður en
aðrir ekki.“
Fulltrúar kvenna
n Félag kvenna í atvinnu-
rekstri hefur háleit markmið á
borð við að „auka sýnileika og
tækifæri kvenna í viðskipta-
lífinu, og einnig að stuðla að
virðingu og verðskuldaðri at-
hygli samfélagsins á framlagi
fyrirtækja sem rekin eru af
konum“. Forsprakkar félags-
ins hafa vakið „verðskuld-
aða athygli“ í viðskiptalífinu.
Formaður félagsins er Hafdís
Jónsdóttir í World Class, en
hún og eiginmaður hennar
settu rekstur þess í þrot og
keyptu síðan eignir þess á
slikk og reka það áfram á nýrri
kennitölu. Varaformaðurinn
er síðan Svava Johansen sem
rekur hið ofurskuldsetta NTC
tískuverslanafyrirtæki. Utan
hins skuldsetta NTC rekur
hún svo fataverslanir á tveim-
ur öðrum kennitölum.
Þú færð
enga vinnu
Pabbi er enginn
morðingi
Valgeir Guðjónsson um það að vera sextugur. – DV Rapparinn Kristmundur Axel í einlægu viðtali. – DV
Sveimhugarnir
„Vinstri grænir
hafa nú sannað
gagnrýni helstu
andstæðinga sinna
B
úsáhaldabyltingin átti þriggja
ára afmæli sl. föstudag, daginn
sem Alþingi samþykkti með 31
atkvæði gegn 29 að taka þings-
ályktunartillögu frá formanni Sjálf-
stæðisflokksins til þinglegrar meðferð-
ar. Tillögu um að grípa inn í dómsmál
sem nú er til umfjöllunar gegn fyrr-
verandi formanni Sjálfstæðisflokksins
hjá landsdómi samkvæmt ákæru frá
því sama Alþingi og nú hefur sam-
þykkt að fjalla um hvort grípa beri inn
í störf réttvísinnar með því að draga
ákæruna til baka og senda saksóknara
skilaboð um að ákæra þingsins hafi
verið bjölluat.
Tók ómakið af landsdómi
Á Austurvelli, vettvangi Búsáhalda-
byltingarinnar, sá ég ekki aðra mót-
mælendur en eina geðveika konu
sem var að reyna að laða gæsahóp að
dyrum þinghússins með því að fleygja
til hans brauðmolum þegar líða tók
að því að meirihluti þingsins lýsti sig
samþykkan því að tímabært væri að
hætta málssókn á hendur fyrrverandi
forsætisráðherra. Þeir viðkvæmustu
sögðu að það væri siðleysi að draga
einstæðinga fyrir rétt og láta félaga
þeirra ganga lausa og því best að
gleyma öllu saman. Aðrir voru meira
lögfræðilega þenkjandi og útlistuðu
í löngum ræðum að í þessu sérstaka
máli hefði Alþingi heimild til að taka
fram fyrir hendurnar á réttvísinni, því
að þingið væri ákærandi og réði þessu
öllu saman. Meira að segja dóms-
málaráðherra landsins lét sig ekki
muna um að kveða upp úrskurð í mál-
inu og taka þar með ómakið af þar til
bærum aðilum sem starfa við lands-
dóm.
Þetta var sérkennilegur afmælis-
dagur og þegar ég sá konugreyið fyrir
utan þinghúsið flaug mér í hug að
kannski hefði Búsáhaldabyltingin ekki
verið bylting heldur aðeins uppreisn
hverrar áhrif væru nú að fjara út. Nýja
Ísland var hvergi í sjónmáli, hvorki
innan þinghúss né utan þar sem að-
eins gat að líta þessa einu byltingar-
manneskju af öllum þeim sem tóku
þátt í Búsáhaldabyltingunni og barði
ekki lengur potta né pönnur heldur
laðaði að sér gögl með brauðmolum.
Fjórtándi júlí er talinn vera afmæl-
isdagur áhrifamestu byltingar vest-
rænnar sögu, Frönsku stjórnarbylting-
arinnar, sem hófst þegar almenningur
réðst á Bastilluna/Hegningarhúsið í
París og hleypti föngunum út og jafn-
aði virkið við jörðu. Kóngurinn, Lúð-
vík sextándi, var staddur í höll sinni í
Versölum og hafði spurnir af þessum
ófriði og spurði: „Er þetta uppreisn?“
Og François hirðgæðingur og hertogi
af Rochefoucauld og Liancourt, varð
fyrir svörum og sagði hin frægu orð:
„Nei, herra, þetta er bylting.“
Þetta varð að áhrínsorðum. Þremur
árum síðar voru byltingarmennirnir
Georges Jacques Danton, Maximilien
Robespierre, Camille Desmoulins,
Fabre d’Églantine, Jean-Paul Marat og
fleiri og fleiri orðnir að byltingarstjórn
í landinu og Lúðvík sextándi var orð-
inn valdalaus ásamt yfirstéttinni sem
hafði ríkt yfir Frakklandi svo langt sem
sögur ná. Þetta var bylting sem stóð
í tíu ár og breytti mannkynssögunni,
jafnvel þótt byltingin sjálf endaði á því
að ættlítill maður frá Korsíku tæki sér
keisaranafn og alræðisvald.
Ein galin kona
Þremur árum eftir Búsáhaldabylt-
inguna á Íslandi stóð ein galin kona
eftir fyrir utan Alþingishúsið og hafði
ekki stuðning af öðrum en gæsahópi
sem virðist vera áhugasamari um
mola af gömlu brauði en hugmyndir
um Nýtt Ísland. Og inni í húsinu var
meirihluti Alþingis að búa sig undir
að taka þátt í inngripi í dómsmál til
að koma í veg fyrir að einn einasti
stjórnmálamaður komi fyrir rétt vegna
Hrunsins, sem nú heitir í daglegu tali
„svokallað hrun“ í munni þeirra sem
Hruninu ollu, og Búsáhaldabyltingin
heitir í þeirra munni „pottaglamrið“.
Voru átökin í nafni Nýs Íslands
raunveruleg Búsáhaldabylting?
Voru þau aðeins skammvinn upp-
reisn?
Eða var þetta bara pottaglamur?
Það veit ég ekki. Það er ekki á mínu
valdi að kveða upp dóm um það frekar
en sýknu eða sekt stjórnmálamanna
í aðdraganda Hrunsins. Um sýkn eða
sekt eiga dómstólar að fjalla í lýðræð-
isríki en ekki löggjafarsamkundan.
Hvort Búsáhaldabyltingin var bylt-
ing, uppreisn eða pottaglamur er í
höndum þjóðarinnar að ákveða. Það
er hennar að ákveða hvort byltingin
lifir eða fjarar út eins og ómur af fjar-
lægu glamri í pottum.
Í atkvæðagreiðslunni á afmælis-
degi Búsáhaldabyltingarinnar kom í
ljós að a.m.k. 29 þingmenn eru ekki
búnir að gleyma því að ákveðið var að
gera upp við Hrunið. Það er þó nokkur
þingstyrkur og ekki útilokað að fá fleiri
á okkar band – og Nýja Íslands.
Lifi byltingin!
Bylting, uppreisn
eða pottaglamur?
Leiðari
Jón Trausti Reynisson
jontrausti@dv.is
Útgáfufélag: DV ehf. Stjórnarformaður: Lilja Skaftadóttir Ritstjórar: Jón Trausti Reynisson (jontrausti@dv.is) og Reynir Traustason (rt@dv.is) Fréttastjóri: Ingi Freyr Vilhjálmsson (ingi@dv.is)
Umsjón helgarblaðs: Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir (ingibjorg@dv.is) Umsjón innblaðs: Kristjana Guðbrandsdóttir (kristjana@dv.is) Framkvæmdastjóri: Stefán T. Sigurðsson (sts@dv.is)
Sölu- og markaðsstjóri: Heiða B. Heiðarsdóttir (heida@dv.is) Hönnunarstjóri: Jón Ingi Stefánsson (joningi@dv.is) Umbrot: DV Prentun: Landsprent Dreifing: Árvakur DV á netinu: DV.is
F R J Á L S T, Ó H Á Ð D A G B L A Ð
Heimilisfang
Tryggvagötu 11
Hafnarhvoli, 2. hæð
101 Reykjavík
FRéTTASkoT
512 70 70 DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
512 7000
512 7010
512 7080
512 7050
AÐALnúmeR
RiTSTJÓRn
ÁSkRiFTARSími
AuGLýSinGAR
16 23. janúar 2012 Mánudagur
Kjallari
Þráinn
Bertelsson