Hagskýrslur um landbúnað - 01.01.1925, Side 15

Búnaðarskýrslur 1923
11
í öllum landshlutum hefur töðufengurinn orðið töluuert meiri árið
1923 heldur en meðaltal áranna 1918—22. Aftur á móti hefur úthey-
skapurinn í öllum landshlutum orðið miklu minni, nema á Suðurlandi
hefur hann verið svipaður.
Uppskera af jarðeplum varð með meira móti þetta ár, 27 þús.
tunnur. Er það miklu meira en uppskeran árið á undan, sem var að
eins 22 þús. tunnur, og nokkru meira en meðaluppskera 5 næstu ár-
anna á undan (1918—22), sem talin var 25 þús. tunnur. — Uppskera
af rófum og næpum var 11 þús. tunnur árið 1923, en 9V2 þús.
tunnur árið á undan og ekki nema 9 þús. tunnur að meðaltali árin 1918—22.
Mótekja hefur verið 370 þús. hestar haustið 1923. Er það álíka
eins og árið á undan, er hún var 377 þús. hestar, en miklu minna en
meðaltal 5 áranna á undan, sem var 456 þús. hestar. — Hrísrif hefur
verið 21 þús. hestar árið 1923. Er það heldur minna en meðaltal áranna
1918—22 sem var 22 þús. hestar. Árið 1922 var það þó ekki nema
20 þús. hestar.
IV. Jarðabætur.
Améliorations introduites aux fermes.
Jarðabótaskýrslurnar eru teknar eftir skýrslum búnaðarfjelaganna,
sem þau senda stjórnarráðinu, en það miðar úthlutunina á styrk þeim til
búnaðarfjelaganna, sem veittur er í fjárlögunum, við jarðabætur þær, sem
unnar hafa verið í hverju búnaðarfjelagi næsta almanaksár á undan út-
hlutuninni. I þeim hreppum, sem búnaðarfjelög eru í, mun mega gera
ráð fyrir, að langmestur hlutinn af þeim jarðabótum, sem unnar eru, sjeu
gerðar innan búnaðarfjelagsins. En í sumum hreppum er ekkert bún-
aðarfjelag og eins er svo að sjá sem búnaðarfjelög í sumum hreppum
sendi eigi æfinlega skýrslu. En lítið mun kveða að jarðabótum í þeim
hreppum, þar sem ekkert búnaðarfjelag er til. Og þar sem búnaðarfjelag
er til, en ber sig ekki eftir jarðabótastyrknum með því að senda skýrslu,
mun líka óhætt að gera ráð fyrir, að mjög litlar jarðabætur muni vera
gerðar, og ef þær eru nokkrar, munu þær sennilega teknar til greina,
þegar fjelagið sendir næst skýrslu.
Vfirlitsskýrslan eftir sýslum um jarðabætur búnaðarfjelaganna (tafla
VI, bls. 19—23) hefur verið gerð jafn nákvæm og sundurliðuð eins og
skýrslurnar frá búnaðarfjelögunum eru, en skýrslurnar um jarðabætur ein-
stakra fjelaga (tafla VII, bls. 24—33) hafa verið dregnar nokkuð saman,
svo að þær eru ekki eins mikið sundurliðaðar.
Síðustu árin hefur tala búnaðarfjelaga, sem styrk hafa fengið,