Dagblaðið Vísir - DV - 12.12.2008, Blaðsíða 36

Bolungarvíkur en eiginmaður Sigríðar er það-
an. Eftir að hún lauk guðfræðinni gerðist hún
prestur við Staðarprestkall í Súgandafirði en
til þeirrar kirkju var hún vígð. „Ég var kom-
in rúma sjö mánuði á leið með annað barnið
mitt þegar ég var vígð til prests.“ Eftir fjögur
ár á þeim stað fluttist fjölskyldan norður á Ól-
afsfjörð þar sem Sigríður var prestur við kirkj-
una til ársins 2000. „Þá fór ég í doktorsnám
til Bandaríkjanna. Það var ótrúlegt að flytja
þangað. Strákarnir mínir voru vanir að geta
stokkið fram af svölunum beint út í snjóinn
og þurftu að flytjast frá því í úthverfi New York
-borgar. Þeir voru þó fljótir að aðlagast.“
Fjölskyldan bjó í Bandaríkjunum í fjögur
ár en þá komu þau heim þar sem Sigríður var
að taka við Grafarholtsprestkallinu. „Við vor-
um líka orðin peningalítil auk þess sem strák-
arnir voru orðnir það stórir að við þurftum að
taka ákvörðun þeirra vegna hvort við vildum
ala þá upp sem Íslendinga.“
Hún hélt þó áfram doktorsnáminu úti þrátt
fyrir að vera búin að taka við sínu þriðja emb-
ætti hér á Íslandi. „Sóknarnefndin var rosa-
lega góð og skildi að ég þurfti að vera flækj-
ast til Bandaríkjanna öðru hverju. Ég fékk líka
góðan stuðning nágrannanna og tókst mér að
ljúka gráðunni í maí í fyrra.“
Sigríður og fjölskylda hennar búa nú í
næstu götu við kirkjuna svo það er vægast
hægt að segja að hún sé í nánum tengslum
við sóknarbörnin. Aðspurð hvort henni finn-
ist hún vera einhvers konar verndari játar hún
því. „Já já, ég er svolítil kirkjumamma, “ segir
Sigríður og hlær.
Kreppan
Talið best að kreppunni en hverfið er splunku-
nýtt og ekki langt síðan margir fjárfestu í hús-
næði. Húsnæði sem í sumum tilfellum er
keypt á gríðarlegum lánum. „Það er mikið af
ungu fólki í Grafarholti og fólki sem vinnur við
bankastörf . Þannig að kreppan hefur komið
mjög hart niður hér.“
Sigríður er sem og allir aðrir prestar til staðar
fyrir fólk sem þarf á hjálp að halda. Hún finnur
fyrir því að íbúar Grafarholts þurfa á henni að
halda. „Það eru töluvert fleiri sem þurfa á að-
stoð hjálparstarfs að halda en áður og fyrr,“segir
hún og finnst afar erfitt að horfa upp á barna-
fólk vera glíma við lífsbaráttuna þessa dag-
ana. Hjálparstarfið sem Sigríður talar um eru
Mæðrastyrksnefnd og Hjálparstofnun kirkj-
unnar sem eru með úthlutanir fyrir jólin. „Það
má búast við helmingi fleiri umsóknum í ár.“
Fólk leitar töluvert til hennar vegna fjárhags-
vandræða en líka til að fá sáluhjálp. „Það er ólíkt
eftir því hver vandamál fólks eru því þau eru svo
misjöfn en það sem skiptir kannski mestu máli er
að hlusta. Stundum getur maður hjálpað með því
að skrifa upp á hjálparstarfið, stundum eru það
ráðleggingar en ég finn að oft þarf fólk oftar en
ekki bara á því að halda að einhver heyri það sem
það vill segja og því sem það liggur á hjarta.“
Sigríður hefur líka fundið að það eru mjög
margir reiðir og er hlustun eitt af því sem hægt
er að gera til að fólk fái útrás fyrir reiði sína. Að
tala um það.
Varðveitir kvennasöguna
Sigríður felur það ekki að vera harður fem-
ínisti og fjallar doktorsgráðan hennar með-
al annars um kvennaguðfræði. Blaðamaður
spyr hvort Guðríðarkirkja beri þess merki.
„Ég held að það sem viðkemur þessari kirkju-
byggingu sérstaklega er að ég er mjög með-
vituð um það að rækta söguna, ekki bara
karlasöguna heldur líka kvennasöguna. Ég er
ekki bara femínisti heldur ekó-femínisti eða
vistfemínisti.
Það liggur mikil vinna að baki með kirkjuna
og er ég mjög hrifin af útkomunni því mér
finnst hún vera hluti af lifandi sköpunar-
verki. og það höfðar til mín og er einmitt sú
guðfræði sem ég stend fyrir, “ segir Sigríður
að lokum.
föstudagur 12. desember 200836 Helgarblað
Vetrarumhverfi Kirkjan er hátíðleg
þar sem hún stendur í snævi þöktu
umhverfinu.