Kópavogsblaðið - 01.06.2007, Qupperneq 4

4 Kópavogsblaðið JÚNÍ 2007
Listamaður Kópavogs 2007
fer í langar hestaferðir á sumrin
Baltasar Samper fæddist 9.
janúar árið 1938 í Barcelona
á Spáni. Baltasar hefur verið
búsettur frá 1963 á Íslandi og
þar af síðustu fjörtíu og tvö
árin í Kópavogi. Hann er giftur
Kristjönu Samper listakonu.
Baltasar er löngu orðinn þjóð-
kunnugur fyrir list sína og prýða
listaverk hans hinar ýmsu kirkj-
ur og kapellur, stofnanir, söfn
og einkaheimili. Baltasar hefur
víðtæka listmenntun og hefur
haldið um fjörtíu einkasýningar
víðsvegar um heiminn. Í mynd-
verkum sínum vinnur hann með
blandaða tækni. Aðalviðfangs-
efni hans á u.þ.b. tuttugu og
fimm ára tímabili hefur verið
hin norræna goðafræði, andlits-
myndir og að vinna myndir úr
heimi hestsins.
Baltasar Samper og kona hans,
Kristjana, hafa búið á Þinghóls-
braut 57 í Kópavogi í áratugi,
en fyrst bjuggu þau í Kópavogi í
Lundi og leigðu af Geira. Baltasar
og Kristjana hófu sinn búskap
á Skólavörðustíg í Reykjavík og
voru þar í hartnær tvö ár. Þá
kynntust þau Friðriku, dóttur
Geirs í Lundi, og Leifi Þorsteins-
syni, og þeim var kunnugt um að
þeim Baltasar og Kristjönu lang-
aði til að flytja úr miðbænum. Þá
var Geir nýbúin að innrétta hús
í Lundi, sem ennþá stendur, og
úr varð að þau hittu Geir í Lundi,
og fluttu þangað árið 1965. Það
varð upphafið að ævilöngum vin-
skap því þau Baltasar og Kristjana
segja að Geir hafi nánast ættleitt
þau frá upphafi, enda stóðu marg-
ir í þeirri trú að Baltasar væri son-
ur Geirs, enda báðir döggir yfir-
litum!
Útreiðatúrar á
Nýbýlaveginum
Baltasar og Kristjana segjast
hafa verið í mjög góðu yfirlæti í
Lundi í 7 ár, eða þar til þau keyp-
tu húsið að Þinghólsbraut 57, þar
sem þau búa nú.
“Það var hins vegar algjör
draumur að vera þarna í Lundi.
Þar var hesthús sem við höfðum
aðgang að enda Lundur bónda-
bær á þessum tíma. Þaðan var
hægt að ríða upp Fossvogsdal-
inn alla leið upp í Fák og daglega
var Nýbýlavegurinn riðinn til að
þjálfa hestana, enda var Nýbýla-
vegurinn þá moldargata og sand-
gryfjur víða til að hleypa í.”
Eftir þessi ár í Lundi fór Baltas-
ar að hugsa til þess að opna vinnu-
stofu þó þau hefðu einnig leigt
húsnæði undir vinnustofu í Lundi.
Þau voru byrjuð að láta teikna
fyrir sig íbúðarhús og vinnustofu
á jörðinni Bakka á Kjalarnesi, þar
sem kvikmyndin “Síðasti bærinn
í dalnum” var tekin upp. Baltasar
segir að Kristjana hafi verið búin
að banna sér að leita í auglýsing-
um að öðrum stað eða húsnæði.
“En einn daginn var ég að skoða
Morgunblaðið og sé auglýst hús
til sölu á sjávarlóð við Þinghóls-
braut í Kópavogi, og fékk Krist-
jönu til að kíkja á það með mér.
Þetta var 2.000 fermetra sumar-
húsalóð og á lóðinni var hús sem
hafði mikinn sjarma. Við vorum
mjög ánægð með að það þurfti að
gera mikið fyrir húsið, þá gátum
við breytt því að okkar vilja og
smekk. En þetta var ekkert ódýrt,
heldur mjög dýrt.
Við vorum í sælu að fá að kaupa
þetta hús, sem við ennþá búum
í, en auðvitað eftir miklar endur-
bætur og breytingar. Við sáum
strax að hér var hægt að byggja
vinnustofu, hér vildum við eiga
heima, en við fórum hins vegar
með hestana upp í hesthúsahverfi
Gusts þar sem við erum enn með
hesthús, en verðum nú að flytja
okkur eins og allir aðrir því þar
á að byggja stórhýsi,” segja þau
Baltasar og Kristjana, og sjá svo
sannarlega ekki eftir því að hafa
keypt á Þinghólsbrautinni.
Barátta um gerð
göngustígs
Neðan hússins þeirra, á sjávar-
kambinum, var lagður göngustíg-
ur af Kópavogsbæ, og það átti
að vera moltustígur. Það hefur
hins vegar ekki gengið eftir, og hef-
ur gríðarlega mikill ofaníburður
í breikkaðan stíg valdið því m.a.
að hann hefur farið alla leið nið-
ur í fjöruna, og því er fuglalíf við
þessa sjávarlóð við Þinghólsbraut-
ina ekki svipur hjá sjón í dag.
Þarna var ágætur reiðvegur áður
inn eftir strandlengjunni sem þau
nýttu sér enda voru þau oft með
hesta heima við á Þinghólsbraut-
inni á sumrin, og gera það enn!
Í dag er hins vegar ekki mögu-
legt að fara ríðandi frá Þinghóls-
brautinni, m.a. vegna þess að
reknir hafa verið niður lágir staur-
ar norðan göngustígsins sem að
þeirra mati er enginn göngustíg-
ur lengur heldur miklu líkari mjó-
um akvegi, enda fara stundum
um hann mótorhjól eða fjórhjól
með tilheyrandi hávaða og trufl-
unum, sem bæði truflar menn
og skepnur.
Í dag flytja þau hestana til og
frá í kerru, og hafa bæjaryfirvöld
ekki amast við því, þó einstaka
sinnum hafi verið kvartað yfir því
af fólki á Kársnesinu, þó hestarnir
séu ekki þarna nema 2 til 3 vikur
að sumarlagi. Það eru þá helst
einhverjir hestar sem þurfa ein-
hverja aðhlynningu sem eru tima-
bundið á Þinghólsbrautinni.
Var friðsælla áður fyrr
“Þetta var áður friðsæll staður
þar sem íbúarnir nutu samver-
unnar við náttúruna og dýrin, en
nú má m.a. finna hér bílhræ og
fleira drasl sem eyðileggur ímynd-
ina. Við höfum margoft talað við
bæjaryfirvöld og skipulagsyf-
irvöld um þetta, en það virðist
vera fyrir algjörlega daufum eyr-
um. Pólitíkusarnir fara bara sínu
fram, hvað sem raular og tautar.
Nú á að skipuleggja ný hverfi hér
á Kársnesinu, og minnkar dýrð
þessa staðar enn meira þegar
hér rísa alls konar matsölustaðir,
verslanir, iðnaðarstarfsemi o.fl.
og umferðin eykst til muna og hér
mun þá fara um alls konar fólk.
Höfnin er algjör tímaskekkja
sem hefur orsakað heilmikla
þungaflutninga á vegunum hérna,
ekki síst Kársnesbrautinni og við
höfum séð að svifrykið er svo mik-
ið á Kársnesbrautinni að þar er
bókstaflega grátt á venjulegum
vinnudegi. Svo getur þessi umferð
verið hættuleg þeim börnum sem
Listamaður Kópavogs 2007, umkringdur fjölskyldunni á sviði Salarins í Kópavogi.
“Við tökum okkur frí á sumrin frá listsköp-
un og förum alltaf í margra daga hestaferð,
þá fyrstu árið 1972 og öll sumur þar frá þar
til í fyrra að ferð féll niður af óviðráðanleg-
um ástæðum. Við erum bæði í hestamennsk-
unni og höfum séð mikið af landinu á hest-
baki, en alls ekki allt. Ferðafélagarnir eru
oftast þeir sömu, þetta er mjög skemmtilegur
og gefandi félagsskapur.”
Kristjana og Baltasar Samper á heimili sínu á Þinghólsbrautinni.