Vestfirska fréttablaðið - 08.12.1983, Qupperneq 2

vestfirska
rRETTABLADID
f vestfirska 1
FRETTABLAÐIÐ
Vikublaö, kemur út á fimmtudögum kl. 18:00 — Skrifstofa
Hafnarstræti 14, sími 4011 — Opin virka daga frá kl. 10:00 —
12:00 og 13:00 — 17:00 — Blaðamaður Sigurjón Valdimarsson,
sími 4212 — Útgefandi og ábyrgðarmaður Árni Sigurðsson,
Fagraholti 12, ísafirði, sími 3100 — Verð í lausasölu kr. 22,00 —
Auglýsingaverð kr. 110,00 dcm. — Smáauglýsingar kr. 210,00
-— Áskriftarverð er lausasöluverð, reiknað hálfsárslega eftirá —
Prentun: Prentstofan ísrún hf. sími 3223.
Afram með sjúkra-
hússbygginguna
Það eru ekki mörg dæmi um álíka seinagang í fram-
kvæmdum við opinberar byggingar sem hér á ísafirði.
Hálfunnar byggingar menntaskóla og sjúkrahúss vitna um
það. Sú mikla bjartsýni sem ríkti þegar ákveðið hafði verið
að á ísafirði skyldi rísa nýtt og fullkomið deildaskipt
sjúkrahús hefur dofnað verulega í athafnaleysi undanfar-
inna ára. Byggingasaga sjúkrahússins er glöggt dæmi um
hversu áhrifalítill samstilltur vilji heimamanna er, þegar
ofurveldi skilningslítilla embættismanna ríkisvaldsins er
annars vegar.
Gildandi heilbrigðislöggjöf kveður svo á að sjúkrahúsið
á ísafirði skuli vera mikilvægasti hlekkurinn í heilbrigðis-
þjónustu fjórðungsins. Á þeim grundvelli náðist samstaða
milli sveitarstjórna á norðanverðum Vestfjörðum um aðild
að byggingu þess. Öllum var ljóst hversu heillavænleg þau
áhrif yrðu ef sú mikilvæga þjónusta sem gott sjúkrahús
veitir væri hér til staðar. Ætla mátti að heilbrigðisyfirvöld
væru sama sinnis, og legðu því áherslu á að byggingafram-
kvæmdir færu sem næst eftir upphaflegum áætlunum. Svo
hefur þó ekki verið. Starfandi heilbrigðisráðherrar hafa
komið, litið yfir og gefið fyrirheit sem ekki hefur verið
staðið við. Kröfu heimamanna um meiri framkvæmda-
hraða hefur framkvæmdadeild innkaupastofnunar ríkisins
tekist að kæfa hvað eftir annað. Framkvæmdir hafa legið
niðri mánuðum og miss.erum saman, og stöðugir árekstrar
milli byggingamefndar og framkvæmdadeildarinnar tafið.
framgang byggingarinnar. Þessi andstæðu viðhorf ráða-
manna ríkisvaldsins í garð Vestfirðinga eru að verða okkur
dýr. Næsta lítil breyting hefur fengist fram í bættri
heilbrigðisþjónustu, nema að því leyti er snýr að læknaliði.
Ungir vel menntaðir og áhugasamir læknar réðust til
ísafjarðar í trausti þess að þar fengju þeir í hendur nýtt og
velbúið sjúkrahús, þar sem starfshæfni þeirra fengi notið
sín til fulls. Vonir þessara manna hafa brugðist, þeir standa
enn frammi fyrir þeim sömu vandamálum og þeir komu
að, aðstöðuleysinu. Það er því ekki að furða þó bjartsýnin í
þessum málum hafi rénað. En hvað er framundan? Hversu
lengi á þetta ástand að vara enn? Hvað er til ráða?
Samkvæmt nýjustu upplýsingum um fjármögnun fram-
kvæmda má ætla að byggingu sjúkrahúss á ísafirði ljúki
ekki á næstu 2 til 3 árum. Til þess mun þurfa lengri tíma.
Byggingamefndin og að baki henni sveitarstjórnir þeirra
sveitarfélaga sem að byggingunni standa verða nú að gera
eitthvað raunhæft í málinu, ef ekki á svo illa að fara að við
missum þá ágætu menn sem komu hingað til starfa í
trausti þess að þeir hefðu hér viðunandi starfsaðstöðu.
Hollt er að minnast þess að í upphafi byggingarsögu
sjúkrahússins komu fram fleiri en eitt sjónarmið um
staðarval. Endirinn varð sá að sjúkrahúsinu var valinn
staður á lóð sem ekki var til, en er á besta stað innan
bæjarmarka Isafjarðarkaupstaðar. Þetta staðarval bauð
uppá mestu hagkvæmni og þar með ódýrasta lausn bæði í
hönnun og byggingu. Þetta hefur verið lítils metið. ísfirð-
ingar lögðu lóðina til, og greiddu svo til allan kostnað við
gerð hennar. Sá kostnaður var mikill á þeim tíma. Framlag
Isafjarðarbæjar vegna þeirra framkvæmda hefur enginn
sameignaraðila viljað viðurkenna sem hluta af byggingar-
kostnaði, hvorki ríki né sveitarfélög. Þetta voru og eru
harðir kostir, en miklu skyldi fórnað til að framkvæmdir
gætu hafist á sem hagkvæmastan máta, og sú mikilvæga
þjónusta sem þarna á að vera kæmist í not hið fyrsta.
ísfirskir skattgreiðendur lögðu því sitt til þessa máls í
upphafi, og urðu að fórna öðrum þýðingarmiklum verk-
efnum fyrir þessa framkvæmd. Ávinningnum af ódýrri og
hagkvæmri staðsetningu hússins hefur verið kastað á glæ. í
óðaverðbólgu liðinna ára hefur framkvæmdaféð brunnið
Orðiö er laust
--Lesendadálkur-
Ormagarður bómisþrælaiuia
Má lesast orð fyrir orð og milli
línanna ef vill.
Sagt er að hið frumstæða
kastvopn Ástralíunegra,
,,bumerang“ sé þeirrar náttúru
að hæfi það ekki skotmarkið,
sem oftast er eitthvert veióidýr,
snúi það til baka í átt til þess er
því varpaði frá sér, og má þá sá
hinn sami undan víkja, vilji
hann ekki af því skaða hljóta.
Virðist mér álíka fara fyrir
höfundi greinarinnar í Vest-
firska fréttablaðinu hinn 24.
nóv. sl., sem ber yfirskriftina:
„Erfiðar deilur og yfirgangur
verkstjórans."
Fyrrum spurðu þeir sem
heima gættu bæjarins: „Hvern-
ig sagðist prestinum?" Eftir
lestur nefndrar greinar mætti
spyrja: ,,Hver leitast við að yfir-
ganga hvern?“
Það kemur fram að ekki sá
aökomumaðurinn ástæðu til
hinna stóru aðgerða, sem sett-
ar voru á svið. í þeim sjónleik
tóku þátt 10 — 20 manns, að
sögn. Fjöldi leikenda virðist
ekkert aðalatriði, því sviðssetn-
ing getur farið fram með aðeins
einum eða tveim á framsviði, en
ekki sakar aö heill ættbálkur
standi að baki verkinu og upp-
færslu þess. Mætti þetta “skue- _
spil“ kannski kallast “Orma-
garður bónusþrælanna," því
ekki er annað skilja en bónus-
kerfið sé það sem bölinu veld-
ur. “Illt er að fást við óbilgjarn-
an,“ og Ijótt er til þess að
hugsa ef þeir sem af samvisku-
semi, hröðum höndum og heil-
um huga fjarlægja hvern orm úr
sérhverju flaki, verða fyrir því
að ,,bölvaður ormurinn" tekur
sér bólfestu innra með þeim
sjálfum, þessu annars heil-
brigða fólki.
Við hinn hvíti kynstofn, tölum
stundum með lítilli virðingu um
frumstæðar þjóðir og þá sem
við köllum villimenn og skræl-
ingja. Af þeim getum við þó
ýmislegt lært. Til dæmis mundi
engum ættarhöfðingja Afríku-
negra, eða sjálfkjörnum for-
ingja annarra náttúrubarna,
láta sér detta það í hug að hafa
á hælum sér “heila slektið“ ef
hann þyrfti að semja við ná-
granna sína um þeirra daglegu
samskipti.
Þetta á ekki að vera svar við
“yfirgangsgreininni." Og grein-
arhöfundi er ég sammála um að
óánægja á vinnustað léttir eng-
um störfin. Þess vegna er
nauðsynlegt að gera allt, sem
hægt er til að losa fólk við
sálarflækjur og hefndarhug, sé
slíkt til staðar. Takist það ekki
þarf að losa vinnustaðinn, sér í
lagi ef hann er stór, við slíkt
fólk.
Tómas Jónsson
Jóla-
kort
Hlílár
upp á meðan beðið hefur verið eftir því að geðþóttaá-
kvarðanir ráðamanna framkvæmdadeildar I.R, væru á
þann veg að hefjast mætti handa. Það skal endurtekið hér
að við svo búið má ekki standa. Það er beðið eftir nýja
sjúkrahúsinu. Hlutur Vestfirðinga er nógu rýr þó svo lát
yrði á því að þurfa að sækja eðlilega heilbrigðisþjónustu til
Reykjavíkur. Þetta mikilvæga mál er tekið hér til umræðu,
og á þessa raunasögu minnt, ef það mætti verða til þess að
heimamenn, bygginganefndin og sveitarstjórnarmenn,
hristu nú af sér slenið og hefðust nokkuð að. Hér duga
engin vettlingatök. Öflugur samstilltur þrýstihópur verður
að myndast um þetta mál og knýja á um að framkvæmdir
hefjist að nýju og að byggingaáætlun verði sett upp allt til
verkloka. Þetta starf verður að vinna fyrir opnum tjöldum,
þannig að öllum almenningi verði það ljóst í hvaða
herbúðum tregðulögmálið er í gildi.
Forráðamenn þessa máls hafa fullan stuðning alls
almennings við að knýja þetta mál fram. Þetta verkefni er
eins og nú háttar málum algjört forgangsverkefni. Um
þetta mál allt mætti segja miklu meira, en það er vonandi
að vestfirskir ráðamenn þessara mála séu ekki alveg búnir
að gefast upp þó á móti hafi blásið, og sýni einhver
viðbrögð við þeirri ábendingu sem hér er fram sett. Verði
það ekki þarf að ræða það síðar.
VESTRI
Gefin hafa verið út jólakort af
Hlíf, íbúðum aldraðra á Torfnesi
ísafirði.
Um er að ræða tvær gerðir af
jólakortum með útimynd af Hlíf
og innimyndum ásamt útimynd.
Einnig hefur verið gefið út ein
gerð af póstkorti með mynd af
Hlíf.
Kort þessi eru gefin út til
styrktar Hlíf, og munu í framtíð-
inni vera vísir af styrktarsjóði
sem ætlunin er að nýttur verði
íbúðum aldraðra og málefnum
aldraðra til framdráttar.
Þau eru til sölu í Bókaverslun
Jónasar Tómassonar á ísafirði,
og í Hlíf og verða væntanlega til
sölu á þeim stöðum þar sem
almenn jólakort fást. Verð á
jólakortunum með umslagi er
16,00 en á póstkorti kr. 8,00.
Fréttatilkynning frá Hlíf
DÖMUSLOPPAR — HEIMADRESS í^^Sinarffutyiwssonkb
MELKA ÚLPUR____________MYNDATEPPI suí»