Vestfirska fréttablaðið - 15.03.1984, Blaðsíða 2

I vesttirska
rRETTABLADlS
vestfirska
FRETTABLAÐID
Vikublad, kemur út á fimmtudögum kl. 18:00 — Skrifstofa
Hafnarstræti 14, sími 4011 — Opin virka daga frá kl. 10:00 —
12:00 og 13:00 — 17:00 — Blaðamaður Rúnar Helgi
Vignisson, sími 3325 — Útgefandi og ábyrgðarmaður Árni
Sigurðsson, Fagraholti 12, ísafirði, sími 3100 — Verð í
lausasölu kr. 22,00 — Auglýsingaverð kr. 110,00 dcm. —
Smáauglýsingar kr. 210,00 — Áskriftarverð er
lausasöluverð, reiknað hálfsárslega eftirá — Prentun:
Prentstofan ísrún hf. sími 3223.
HEYRÐI ÉG ANDVARP?
Það þurfti ekkert að kalla.
Vanir menn kipptu landgangn-
um frá og losuðu síðan að aft-
an. Hliðargluggi var skrúfaður
niður og hausinn á kallinum
birtist. Skuturinn fór að síga frá
og þegar skipið hafði myndað
hæfilegt horn við kantinn bakk-
aði kallinn og framendanum var
sleppt. Nokkrir ungir hásetar í
lopapeysum og bleikum göllum
stóðu sviplausir á dekki og
hvalbak. Það var stinningskaldi.
Kallinn veifaði vingjarnlega úr
glugganum, dró síðan hausinn
inn og lokaði. Guðbjörgin var
lögð í einn túrinn enn.
Nokkrir bílar óku hægt heim
á leið.
ER VIRKILEGA ENGINN BAR
HÉRNA?
Ég kom þar að sem unglings-
stelpur voru að brúka munn við
þrjá stráka um tvítugt. Stóðu
þær hins vegar götunnar og
göluðu óprenthæf orð hver f
kapp við aðra. Strákunum virt-
ist af einhverjum ástæðum
verða orðfátt.
Ég hugðist ganga leiðar
minnar en þá kom einn piltanna
skokkandi á eftir mér og spurði
óðamála:
— Do you speak English?
Jú, ég þóttist tala ensku.
— Hvað eru stelpurnar að
segja? spurði hann þá.
— Þær tala sóðalega, sagði ég
og kvaðst ekki kunna samsvar-
andi orðfæri á ensku.
Hinir tveir komu nú aðvífandi
og dinglaði annar hálffullri
brennivínsflösku svo ég hélt
sem snöggvast að hann væri
íslendingur. En svo var ekki, því
sá enskuglaði snaraði svari
mínu umsvifalaust yfir á norsku.
Aðspurðir sögðust félagarnir
vera hásetar á norskum rækju-
bát, það væri bilað hjá þeim og
beðið eftir að flogið yrði því
varahluti vantaði. Big money að
veiða rækju, sögðu þeir. Hvort
ekki væri eitthvert diskótek
hérna?
Þetta var seint á mánudags-
kvöldi og ég varð að hryggja þá
með því að ekkert væri diskóið.
Á virkum dögum væru allir lúnír
og nenntu ekki að skemmta
sér.
— En hvað gera krakkarnir þá
á kvöldin?
Ég yppti öxlum fáviskulega.
Sá íslendingslegi færði sig nær
og góndi opinmynntur upp í
nasirnar á mér, því hann laut
fram eins og gangstéttin væri
allt í einu farin að halla. Mér
leist ekki á hann.
UTI
BLÁTSN
I dag skrífar
Rúnar Helgi
— Er þá ekki einhver bar hérna
sem hægt er að fara á? spurði
sá enskuglaði.
— Nei, sagði ég, hér eru
skemmtistaðir bara opnir um
helgar. Þetta er svo lítið pláss
skiljiði.
— Ekki svo lítið, sagði pilturinn
vantrúaður og fór inná sig eftir
einhverju til að milda þessa
hræðilegu fregn. — Viltu sjúss?
Ekki það nei. Amerískt tyggjó
kannski? — Er virkilega enginn
bar hérna?
Ég ítrekaði fyrri svör, hér
væri rúmhelgin afskaplega til-
breytingarsnauð — og benti
inní kirkjugarðinn við hliðina á
okkur.
Þeir létu sér segjast og reik-
uðu svekktir oneftir á ný
f-— Smáauglýsingar—-
Orðið er lanst
---Lesendadálkur------
Þráinn Arthúrsson:
tíl Jóns
BAHÁ I TRÚIN
Upplýslngar um Bahá'l trúna
eru sendar skrlflega, ef óskað
er. Utanáskrlft: Pósthólf 172,
Isaflrðl. Oplð hús að Sund-
stræti 14, síml 4071 öll
fimmtudagskvöld frá kl. 21:00
tll 23:00.
I AL ANON FUNDIR
J fyrir aðstandendur fólks, sem
■ á við áfenglsvandamál að
J strfða, eru kl. 21:00 á mánu-
I dagskvðldum að Aðalstræti
■ 42, Hæstakaupstaðarhúslnu.
| Upplýsingar veittar í síma
| 3411 á sama tíma.
AA FUNDIR
Kl. 21:00 á þriðjudagskvðld-
um og kl. 11:00 á sunnu-
dögum að Aðalstræti 42,
Hæstakaupstaðarhúslnu.
Sími3411.
AA DEILDIN
AA FUNDIR BOLUNGARViK
kl. 20:30 á flmmtudðgum í
Kiwanlshúslnu á Grundum.
AA DEILDIN
.. .........................
TIL SÚLU
Eldhúsborð og tveir stólar.
Upplýsingar í síma 3838 eða
Sólgata 5, N. hæð, norður-
enda.
TILLEIGU
Rúmgott herbergi til leigu að
Hrannargötu 4.
Upplýsingar veittar á staðn-
um.
ÓSKA EFTIR
að kaupa ódýran vel með far-
Inn barnavagn, helst Silvei
Cross.
Upplýsingar í síma 4014.
TIL SÖLU
Ljúfur ÍS—609, tveggja tonna
bátur.
Upplýsingar í síma 4059 og
4342.
SAMKOMA
Almenn samkoma föstudag
16/3 kl. 8:30. Oskar Jónsson
stjórnar.Hjálpræðisherinn
Mánagötu 4.
Ekki datt mér það í hug, þeg-
ar ég var ráðinn til grenja-
vinnslu í Nauteyrarhreppi vorið
‘82, að ég þyrfti að standa í
blaðaskrifum vegna þess máls,
nú tveimur árum síðar. Þó er
því nú þannig varið og valda
þar um blaðaskrif þess mæta
manns: Jóns á Laugabóli. Hann
virðist vera pennaglaður maður
í meira lagi og kveður svo
rammt að þeirri gleði stundum,
að hugsunin hefur ekki tíma til
að fylgja höndinni eftir — eða
hvað skal maður halda þegar
sjálfur oddvitinn lætur frá sér
fara missagnir og jafnvel helber
ósannindi og það á prenti!
Ég vil hér á eftir gera fáeinar
athugasemdir við skrif Jóns í
Vestfirska fréttablaðinu, þann
16. feb. s.l., þarsem hann raun-
ar er að svara Indriða á Skjald-
fönn, en lætur þó frá sér fara
ákveðin ummæli um undirritað-
an. Það er rétt hjá Jóni, að
heimamaður í Nauteyrarhreppi
var ég ekki þegar ég tók að mér
grenjavinnsluna þar, sam-
kvæmt hans tilmælum, vorið
‘82. Á þessum tíma bjó ég í
Ögurhreppi og hafði stundað
þessi störf þar í 4 ár.
Jón segir orðrétt í grein
sinni: ...þessi refaskytta taldi sig
víst hafa samið þannig við odd-
vitann, að bændur leituðu sjálfir
grenja, en síðan yrði hún (þ.e.
refaskyttan) tilkvödd eftir því
sem greni fyndust." (tilv. lýkur)
Ég vil taka það fram, að ég taldi
mig ekki hafa samiö við odd-
vita, ég samdi þannig við odd-
vita, að bændur leituðu sjálfir á
greni og kallað yrði á mig ef
tófa fyndist á greni. Þetta gekk
— en með undantekningum
þó. Menn tóku yfirleitt vel í að
leita sín lönd og leystu það
verkefni með prýði. Á einum
bænum lagði meira að segja
húsfreyjan upp í leiðangur um
sína landareign og gáði á öll
þekkt greni og gerði þar með
sumum grönnum sínum skömm
til — þar á meðal Jóni bónda á
Laugabóli. En hann fór ekki á
þrjú þekkt greni í Laugabóls-
landi; að hans eigin sögn, þá
fannst honum of langt að fara,
en bílvegur mun þó vera ein-
hvern hluta leiðarinnar. Geta
menn dæmt um það sjálfir hver
áhugi Jóns muni vera fyrir refa-
eyðingu. Ja, — nema rebbi hafi
náð samningum við Jón, að fá
að hafa þessi greni í friði vorið
‘82? En ég verð að segja það,
að þá hefur nú tófan hlunnfarið
Jón illilega, því á einu greninu
sem ég vann í Laugabólslandi,
lágu lambshræin hans Jóns á
víð og dreif kringum munnana,
kannski hefur dýrbíturinn ekki
þekkt markið?
Ég minnist þess, að Jón var
glaður eins og barn á jólum,
þegar ég færði honum dýrbítinn
dauðan og hans fjölskyldu og
finnst mér kveða við annan tón,
er hann segir nú að illa hafi
tekist til hjá mér við grenja-
vinnsluna. Ekki fæ ég þó við
það ráðið þótt sorgin yfir refa-
fjölskyldunni yrði svo þung hjá
Jóni, að gleðin yfir auknum lífs-
líkum hjá lömbunum hans yrði
að lúta í lægra haldi. Ég vona
þó að Jón láti huggast — því
eins og sagt er, þá kemur mað-
ur í manns stað og vonandi líka
refur í refs stað og hlunnindin í
refabúskap í Laugabólslandi
fara tæpast framhjá neinum
meðalskýrum ref. Þar virðist
vera sannkölluð refaparadís,
nóg að bíta og brenna, fylgsni í
J hverju holti og lítið sem ekkert
að hræðast. Hvers getur frið-
laus útlagi, sem fé er lagt til
höfuðs, óskað sér frekar? En ef
að því kemur að Jóni þyki ref-
irnir farnir að þrengja að sér um
of, vil ég benda honum á að
taka bændur í Ögurhreppi sér
til fyrirmyndar í sambandi við
grenjaleit. En þar voru þeir
(bændurnir) svo ákafir að nærri
lá að það yrði að hefta þá um
grenjatímann, svo þeir hlypu
ekki allir til fjalla sama daginn.
í sambandi við grenjaleit,
svona yfirleitt, langar mig að
koma því á framfæri að heppi-
legast er, að kunnugur maður
fylgi skyttunni á grenin. En sé
Nýlega gáfu S.G. hljómplötur
út sérstæða plötu. Á henni er
að finna sönglög flutt af Jóni
Kr. Ólafssyni frá Bíldudal. Það
er ekki á hverjum degi sem
Vestfirðingar gefa út einsöngs-
plötur og ennþá sjaldgæfara er
að lítil sjávarpláss á borð við
Bíldudal leggi lóð á vogaskál
listagyðjunnar. Oft er það svo
að listin á sér fáa unnendur
hvað þá iðkendur á litlum stöð-
um þar sem lífið er fiskur. Plata
Jóns er ágæt viðleitni til að
hefja sig upp úr meðalmennsk-
unni. Hún sannar einnig að Jón
hefur hin ýmsu tilbrigði söng-
listarinnar á vaidi sínu. Söngur
hans hljómar nú fyrir eyrum
alþjóðar eins og hann hefur
gert um árabil á meðal sveit-
unga hans við mörg tækifæri.
Á plötunni eru mörg lög eins
og Myndin eftir Eyþór Stefáns-
son, Litli vin eftir Jolson, Taktu
skyttan ekki við, er best að tveir
menn fari saman á grenin,
þannig að annar geti orðið eftir
við grenið, til að koma í veg fyrir
flutninga fjölskyldunnar, á með-
an hinn nær í skyttuna.
En þó er ekki mælt með því
að maður setjist upp í aðal-
munnann, með hestinn tjóðrað-
an við bakdyrnar, eins og Jón
gerði á dýrbítsgreninu, á með-
an ég var sóttur. Þar fór betur
en á horfðist, því dýrin höfðu
brugðið sér langa bæjarleið til
fanga þann daginn.
Læt ég þessum pistli hér
með lokið, en ef menn langar til
að kynna sér eitthvað í sam-
bandi við eyðingu refa, vil ég
benda þeim á að lesa bókina
,,Á refaslóðum" eftir Theódór
Gunnlaugsson frá Bjarmalandi.
ísafirði, 12. mars 1984
sorg mína eftir Bjarna Þor-
steinsson, Dagný og Tondeleió
eftir Sigfús Halldórsson, Heimir
eftir Sigvalda Kaldalóns, Ljúf-
þítt lag og Unaðsbjarta æsku-
tíð, eftir Jón Ástvald Jónsson,
Það vorar eftir Sigvalda Kalda-
lóns, Til Unu eftir Sigfús Hall-
dórsson, Ég lít í anda liðna tíð
og Fjallið eina eftir Kaldalóns.
Kaldalóns.
Undirleik annaðist af kost-
gæfni Ólafur Vignir Albertsson.
Samspil þeirra Jóns er með
miklum glæsibrag
Það hlýtur að vera fengur að
eignast söng Jóns Kr. á svo
góðri plötu sem raun ber vitni.
Þeim sem vildu eignast plötuna
skal bent á að platan er til sölu
hjá söngvaranum sjálfum og
síminn er 2186, Bíldudal. Á ísa-
firði verður platan til sölu hjá
Pétri Bjarnasyni, fræðslustjóra,
Fagraholti9. A.H.G.
HLIFARKONUR
Fundur verður haldinn í Húsmæðraskólan-
um, mánudaginn 19. mars kl. 21:00 stund-
víslega.
Venjuleg fundarstörf.
Videósýning frá samsætinu.
Stjórnin.
Jón Kr. Olafsson M
Bfldudal á eínsöngsplötu