Vestfirska fréttablaðið - 08.10.1987, Page 2
2
1 vesilirska
■iifoW.W.VII'l
i ( J< '
.rs # A rpBfc-:
Clu am
L'%'*sf 0»% . m
■ ■
rnmMM
Búið án leyfls
í hjarta bæjarins
í hlíðinni fyrir ofan ísafjarðarkanpstað halda þeir Garðar Einarsson, Ólafur Vilhjálmsson og Andrés Jónsson um
það bil 150 kindur í trássi við reglugerðir bæjarins.
Leyfi til sauðfjárhalds innan bæjarmarkanna er aðeins veitt til eins árs í senn. Þarna er ekki ætlunin að sauðfjár-
búskapur verði til frambúðar. Seinast var veitt leyfi til fjárhalds þarna í hlíðinni haustið 1984 og þá til eins ars.
Síðan hefur ekki verið hirt um að endurnýja leyfið, né heldur hefur verið gengið eftir því að hálfu bæjaryfirvalda
að svo væri gert.
Eins og myndirnar bera ótvírætt með sér er tæpast mikil bæjarprýði að þessum hrófatildrum sem kallast eiga
fjárhús og lítil von til þess að Isafjörður fái rekið af sér slyðruorð í sóðaskap og slæmri umgengni meðan slíkt
viðgengst óátalið.
Reykhólahreppur:
Seint og illa smalað
— enn ekki smalað næst varnarlínunni. Ekkert eftirlit
með samgangi fjár
Talsverð brögð hafa verið að
því að undanfarin ár að fjall-
skilum væri ill eða ekki sinnt í
Múlahreppi á Barðaströnd sem
nú heyrir undir hinn nýja Reyk-
hólahrepp. Þannig var til að
mynda ekki smalað þar síðast-
liðið haust fyrr en komið var
fram í nóvember og þá við erfið-
ar aðstæður. Enn hefur ekki
verið smalað á þessu svæði sem
af er hausti. Engir ábúendureru
á þessu svæði og hefur svo verið
í nokkur ár að aðeins hefur
dvalist fólk á bæjum í sumrum.
Vitað er að bændur bæði í
Nauteyrarhreppi og Kollafirði
hafa af þessu nokkrar áhyggjur
þar sem fé gengur eftir sem áður
um þessar afréttir en þarna ligg-
ur einmitt girðing sem skilur að
sýkt og ósýkt riðuveikisvæði.
Girðingin sem liggur úr ísa-
firði í Djúpi yfir í Kollafjörð var
endurnýjuð á árunum 1977-79
og er að sögn kunnugra vel
fjárheld. Þó getur fé alltaf
slæðst yfir og erfitt að fullyrða
af eða á um hugsanlegan sam-
gang meðan svæðið að sunnan-
verðu er illa eða ekki smalað.
Sudureyri:
Af litlum
neista verður
oft mikið bál
Bílbruninn á Suðureyri sem
við sögðum frá í seinasta blaði
virðist ætla að hafa nokkra eft-
irmála. í fyrsta lagi var rang-
hermt í fréttinni að bömin sem
völd urðu að brunanum með
fikti sínu með eldspýtur voru
alls ekki í neinni hættu stödd.
Að sögn móður eins þeirra
munu þau hafa hent logandi
eldspýtu inn í bílinn og hlaupið
síðan í burtu. Bíllinn var mann-
laus og yfirgefinn og var ekki
verið að vinna við hann eins og
skilja mátti af frásögn í síðasta
tölublaði.
Hitt er svo annað mál að
menn greinir á um það hver eigi
að bæta tjónið. Að sögn heim-
ilda blaðsins mun sonur bíleig-
andans hafa verið einn þeirra
sem valdur varð að íkveikjunni,
en eigandinn fer fram á að for-
eldrar hinna barnanna bæti
honum tjónið að fullu. Því vilja
foreldrarnir ekki una og telja að
hann eigi að bera sinn hluta
tjónsins þar eð sonur hans var
einn pörupiltanna.
Eftir því sem næst verður
komist mun mál þetta enda
fyrir dómstólum vegna þessa á-
greinings.
1 þessari færð er ekki heiglum hent að skreppa til Þingeyrar til þess að taka
myndir í sláturhúsinu. Þessa mynd tók Vf í sláturhúsinu í Bolungarvík af
þessum unga manni sem fór fagmannlegum höndum um skrokkana.
Þingeyri:
40% af kjöti
sumra bænda
verðfellt
vegna fitu
„Það er misjafnt eftir bæjum,
en það mesta sem ég hef vitað
um eru rúm 40% frá sama bæn-
um sem var flokkað í 0 og 00
flokk. Svo eru aðrir sem sleppa
nær alveg við verðfellingu
vegna fitu,“ sagði Sigurbjöm
Sigurðsson sláturhússtjóri á
Þingeyri í samtali við Vestfirska
fréttablaðið.
Slátrun er langt komin á
Þingeyri en áætlað er að slátra
þar alls um 9900 fjár í haust.
Sigurbjöm sagði að slátrun
hefði fram að þessu gengið
samkvæmt áætlun og hefði yf-
irleitt verið slátrað um 450 fjár á
dag.
Spurður um ástæður þess að
bændur fengju svo misjafnlega
mikið fellt vegna fitu sem raun
bæri vitni sagðist Sigurbjöm
reikna með því að mjög mis-
jafnt væri hversu mikið bændur
beittu iömbun á ræktað tún
fyrir slátrun. Endanlegar niður-
stöður um fallþunga liggja fyrir
í lok sláturtíðar en Sigurbjörn
sagði að meðalþungi virtist hjá
mörgum bændum vera meiri en
í fyrra.