Vestfirska fréttablaðið - 05.07.1995, Síða 9

VESTFIRSKA
Miðvikudagur 5. júlí 1995
FRÉTTABLAÐIP
9
Markaðs-
dagurinn í
Bolungar-
vík á laug-
ardag
Hinn árlegi markaðs-
dagur í Bolungarvík
verður haldinn á laug-
ardaginn, 8. júlí, og
hefst hann kl. 14 við
tjaldstæðið. Þetta er í
fjórða sinn sem hann er
haidinn og má segja að
þessi viðburður sé bú-
inn að vinna sér fastan
sess í bæjarlífinu.
Undanfarin ár hafa
ýmsir aðilar boðið
margvíslegan varning
til sölu og hefur fjöl-
breytni verið mikil.
Vonandi verður það
sama uppi á teningnum
nú. Þá verður lifandi
tónlist á staðnum til að
létta mannskapnum líf-
ið.
Þeim seljendum sem
ætla að taka þátt í
markaðsdeginum er
bent á að skráning er í
Finnabæ í síma 456
7254 sem fyrst. Gjald
fyrir sölubás (1 m) er kr.
500. Hægt er að komast
í rafmagn, sé þess ósk-
að, en vinsamlegast lát-
ið vita um það um leið
og þátttaka tilkynnist.
Fólk er hvatt til að
fjölmenna og gera sér
dagamun. Búið er að
panta gott veður hjá
veðurguðunum, að sögn
skipuleggjenda, og
vonandi sjá þeir sér fært
að afgreiða þá pöntun.
Sjáumst í Bolungar-
vík laugardaginn 8. júlí!
(Frá Ferðamála-
félagi Bolungarvíkur).
Opið bréf til sveitarstjonnarmanna
á norðanverðum Vestfjörðum
- Guðmundur H. Ingólfsson, Holti í Hnífsdal, skrifar
Ágætu sveitarstjórnarmenn.
Eg finn mig knúinn til að
skrifa ykkur þetta stutta bréf til
þess að minna ykkur á það, að
nú líður óðum að því að nýju
jarðgöngin undir Breiðadals-
og Botnsheiðar koma að fullu í
gagnið, og þess vegna er nú
mjög brýnt að ræða um og
koma nýrri skipan á samstarf
og samvinnu sveitarfélaganna
hér á svæðinu. Ég ætla ekki að
leggja neinn dóm á hvernig
samstarfi ykkar er háttað um
þessar mundir, en tel mig þó
geta fullyrt að nokkuð skorti á
að nauðsynlegur samstarfsvilji
sé fyrir hendi hjá ykkur.
Ég er því fullviss um að
ykkur er nauðsy nlegt að taka nú
þegar til hendi og jafna ágrein-
ing sem uppi er, jafnframt því
sem hafist væri handa um að
marka nýjar brautir í samstarfi
og samvinnu innan héraðsins.
Ég bið því þá ykkar, sem
gefið ykkur tíma til að lesa
þessar línur, að taka þessi mál
til velviljaðrar skoðunar og
beita áhrifum ykkar til þess að
skriður komist á það undirbún-
ingsstarf sem verður að vinna
til að hægt verði að nýta til fulls
þau tækifæri sem gefast þegar
jarðgöngin koma í gagnið og
byggðirnar tengjast með var-
anlegum samgöngum.
Það er rétt að minna ykkur á,
að það kostaði allnokkra bar-
áttu heimamanna, þingmanna
og annarra velunnara okkar að
fá stjómvöld til að taka á-
kvörðun um gerð jarðgang-
anna. Þessi barátta var studd
samstilltum rökum þessara að-
ila um þann ávinning og hag-
ræði, sem byggðunum væri af
tilkomu jarðganga.
Ég held að það hafi verið
Guðmundur H. Ingólfsson.
viðurkennt, að rök Vestfirðing-
anna væru svo sterk að ekki
væri annað hægt en að láta
þessar byggðir hafa forgang til
slíkra stórframkvæmda sem
jarðgöngin eru.
Önnur landsvæði, sem likt
væri ástatt um, yrðu að bíða þar
til tengingu þessara byggða
væri lokið.
Þau rök, sem þá voru fram
sett, standa enn í fullu gildi og
hafa jafnvel enn fyllri merk-
ingu nú en þegar þau voru fyrst
sett fram.
Tilgangur þessa bréfkorns er
að minna ykkur á skyldur ykkar
til að standa við þær röksemdir
sem forverar ykkar settu fram
fyrir þeim milljarða fram-
kvæmdum, sem jarðgöngin
undir Breiðadals- og Botns-
heiðar eru.
Ég spyr ykkur því:
- Hvernig ætlið þið að standa
við stóru orðin um hagkvæmni,
stóraukið samstarf og þann
gróanda í byggð og búsetu, sem
fullyrt var að leiða myndi af
tilkomu jarðganganna?
- Hvernig hugsið þið ykkur
breytingar á byggðamynstri
héraðsins með tilkomu jarð-
ganganna?
- Hvaða undirbúningur er nú
í gangi meðal sveitarstjórnar-
manna um að efla samstarf og
samvinnu sveitarfélaganna til
hagsbóta fyrir íbúana?
Ég spyr ykkur vegna þess að
það var undir forystu sveitar-
stjórnarmanna, sem baráttan
fyrir gerð jarðganganna var
háð, og þeir fluttu fram sterk-
ustu rökin fyrir þeim ávinningi
sem af því gæti leitt.
Ekki síst var á það bent, að
jarðgöngin væru mikilvægasta
skrefið til að styrkja þá varnar-
baráttu sem byggðirnar áttu í,
og myndi framkvæmdin styrkja
byggð og búsetu í héraðinu til
frambúðar.
En ekkert gerist af sjálfu sér
í þessum efnum. Það var alltaf
sett fram í rökum fyrir fram-
kvæmdunum, að sveitarfélögin
myndu endurskipuleggja sam-
starf sitt með það fyrir augum
að gjörnýta þá möguleika sem
tenging byggðanna byði upp á.
Sveitarstjórnarmenn lögðu
sjálfir áherslu á þetta í mál-
flutningi stnum.
Til að auðvelda ykkur að átta
ykkur á þessum staðreyndum er
rétt að minna á eftirtalin atriði:
1. Öll samskipti íbúa á þessu
svæði yrðu auðveldari og já-
kvæðari.
Félagsleg og menningarleg
samskipti gætu þróast með
eðlilegum hætti, þar sem
svæðið yrði samgöngulega ein
heild.
Margvísleg samfélagsþjón-
usta yrði miklum mun hag-
kvæmari og tryggt yrði að allir
íbúar þessa svæðis gætu notið
þess besta sem í boði væri,
hvort sem það væri norðan
heiða eða vestan.
Skilyrði væru til að stórefla
hin mannlegu samskipti fbú-
anna, sem svo aftur hefðu þau
áhrif að byggð myndi styrkjast
og búseta yrði staðfastari.
2. Atvinnulega yrði svæðið
ein heild, eftir því sem hag-
kvæmt þætti. En jarðgöngin
opnuðu þann möguleika að
hægt yrði að samnýta atvinnu-
tæki og mannvirki tengd þeim.
3. Verslun og viðskipti gætu
þróast með eðlilegum hætti, þar
sem svæðið yrði eitt samfellt
markaðssvæði og gæfi marg-
víslega möguleika umfram það
sem nú er fyrir hendi.
4. Samstarf, samvinna og
þróun margvíslegra verkefna á
sviði sveitarstjóma yrði auð-
veldara, og forsenda væri
komin til að sveitarfélögin
gætu tekið við stórauknum
verkefnum heim í hérað, sem
væri aftur forsenda til að vinna
markvisst að nýjum atvinnu-
tækifærum á þeim vettvangi.
Röksemdir vestfirskra ráða-
manna voru að vísu miklu fleiri
og skipulega fram settar, en
þessi sýnishom eru nægjanleg
til að minna ykkur á það mikil-
væga verkefni sem þið hafið í
þessum efnum og varða næstu
framtíð svo miklu.
Ég held líka að það hvíli
nokkur skylda á ykkur að sýna
samfélaginu það, að Vestfirð-
ingar geti með eigin ákvörðun-
um nýtt þessar miklu og góðu
samgöngubætur til hagsbóta
fyrir ibúa svæðisins og þjóðfé-
lagið í heild.
Ef ekkert markverðara gerist
en að jarðgöngin verði bara nýr
vegur milli staðanna, þá held ég
að við íbúarnir skuldum sam-
félaginu skýringar á dáðleysi
núverandi ráðamanna til að
takast á við að byggja upp betra
og eftirsóknarverðara samfélag
sem byggt væri á traustum og
öruggum innbyrðis samgöng-
um.
Ég vil vona, að einhverjir
ykkar, sem kynnuð að lesa
þessar línur, munið hugleiða
þetta mál og jafnvel taka það
upp í ykkar sveitarstjórn og
ræða með hvaða hætti þið gæt-
uð lagt þessu mikilvæga máli
lið.
Aðgerðaleysi eða sundrung
af hálfu sveitarstjómarmanna
má ekki verða til þess að ekkert
gerist í því að byggja upp sam-
eiginlegar aðgerðir sveitar-
stjórna til að nýta þau glæsilegu
tækifæri, sem gefast í tengslum
við opnun jarðganganna. Á-
skorun mín til ykkar er því sú,
að þið takið nú saman höndum
og vinnið upp þann tíma sem
glatast hefur og hefjið skipulegt
starf að því að undirbyggja nýja
framtíð sem gjömýtir þá
möguleika sem gefast.
Aldrei áður hafa sveitar-
stjórnarmenn á Islandi fengið
annað eins tækifæri og ykkur er
gefið hér við að endurskipu-
leggja flesta þjónustuþætti í
mannlegum samskiptum og at-
vinnuháttum.
Höfundur er fyrrverand
sveitarstjórnarmaður.
Tvö m erkisafmæli
Margt hefur verið á seyði
á ísafirði undanfarnar vik-
ur. Hér í blaðinu var sagt
frá því í síðustu viku, að
Rótarýhreyfingin hélt um-
dœmisþing helgina á undan
og tókst vel. Það er gott að
fá gesti og enn betra ef mót-
tökurnar eru góðar, bœði
fyrir gestina og gestgjafana.
Sumarið hefur að vísu látið
bt'ða eftir sér, en nýliðin
helgi var eitt besta sýnis-
horn afsumri sem hœgt er
aðfá og bœtti sannarlega
upp marga sólarlausa daga
ogfremur svala. Vonandi
veit á gott. Núna voru þing-
eyskir harmónikkuleikarar
á ferð og sjóstangaveiði-
menn einnig. Allir skemmtu
sér vel, eftir því sem best er
vitað.
Þessa helgi héldu bœði
Flugfélagið Ernir og Hvíta-
sunnusöfnuðurinn Salem há-
tíðleg merkisafmœli. Ernir
fagnaði aldarfjórðungsafmœli
og Salem hálfrar aldar starfi á
Isaftrði. Fór vel á því að veð-
urguðirnir létufólk njóta sín.
Flugfélagið Ernir auglýsir, að
um sé að rœða elsta starfandi
áœtlunaiflugfélag á landinu
og vissulega má til sanns veg-
ar fœra, því Flugleiðir urðu til
1973 ogfljótlega eftir það
hurfu nöfn gömlufélaganna,
Flugfélags Islands og Loft-
leiða, og þótti ýmsum sjónar-
sviptir að. Það er merkur á-
fangi aðflugfélag sem rekið er
á landsbyggðinni við erfiðar
aðstœður skuli ná 25 ára aldri,
enda hafa skipst á skin og
skúrir og vart við öðru að bú-
ast. Gárungarnir höfðu gaman
afþví að ekki skyldi viðra til
flugs Flugleiða til ogfrá ísa-
firði á sunnudaginn í annars
ágœtu sumarveðri. Einhver
hafði á orði að veðurguðirnir
sýndu Flugfélaginu Erni virð-
ingu sína með þeim hœtti.
En auk þess að halda nafn-
inu og standa afsérýmsa
sviptivinda, þá dylst engum að
Ernir hefur skipt sköpum fyrir
íbúa á Vestfjörðum. Auk þess
að halda uppi samgöngum inn-
an fjórðungs, sem ekki hefði
verið sinnt með öðrum hœtti,
hefur félagið undirforystu
hjónanna Harðar Guðmunds-
sonar og Jónínu Guðmunds-
dóttur haldið úti sjúkraflugi
við erfiðar aðstœður og hafa
margir notið góðs af. Ekki má
gleyma því öryggi fyrir íbúana
að vita afþessari þjónustu og
því að ekkert er til sparað þeg-
ar mikið liggur við.
Flugfélaginu Erni og eig-
endum þess ásamt statfsmönn-
um er óskað alls hins besta og
guðs blessunar í vandasömum
störfum.
Isafjörðar er merkisbœr að
mörgu leyti og þar er aðfinna
atvinnu- og menningarstarf-
semi sem jafnvel finnst ekki í
stœrri samfélögum. Og þótt
stundum deili innbyggjararnir,
þá koma þeir ótrúlegu í verk.
Menningarstarfsemi aföllu tœi
er ótrúlega fjörmikil ogfjöl-
breytt. Eyri í Skutulsfirði hefur
verið kirkjustaður öldum sam-
an, og þótt staðurinn hafi
framan af verið frœgasturfyrir
galdraofsóknir séra Jóns
Magnússonar, eða vegna
þeirra, eftir því hvernig á mál-
ið er litið, þá hafa margir
merkisklerkar setið staðinn.
Einn þeirra, séra Sigurgeir
Sigurðsson, varð biskup Is-
lands. Þetta er nefnt hér til
þess að sýna, að Isafjarðar-
kaupstaður hefur átt þátt í við-
gangi Eyrar, sem Eyrarhrepp-
ur hinnforni var kenndur við,
og st'ðar Isafjarðarkaupstaðar,
sem nœr yfir hann allan og
reyndar víðar nú orðið.
En til viðbótar hinni opin-
berlega viðurkenndu kirkju
hvers tímafyrir og eftir siða-
skipti hafa aðrir angar trúar-
innar skotið hér rótum. Salem-
söfnuðurinn eða Hvítasunnu-
kirkjan hefur nú starfað á Isa-
firði í hálfa öld. A hennar veg-
um hefur Sigfús Valdimarsson
rekið sjómannatrúboðið um
langt skeið og söfnuðurinn
rœkt trú si'na ífriði við aðra
(búa bæjarins.
Það sýnir, ásamt mörgu
öðru, hversu fjölbreytilegt
mannlífið er á Isafirði, að Sal-
em skuli enn starfa af svo mikl-
um krafti sem raun ber vitni.
Margir telja vafalaust, að ein
kirkja og einn söfnuður sé
nœgilegt fyrir íbúa þó ekki
stœrri bæjar. En á ýmsu hefur
gengið hjá söfnuði þjóðkirkj-
unnar eftir að kirkjan brann
fyrir nœrri átta árum. Sem bet-
urfer virðist sátt komin á með-
al safnaðarbarna þar. Otrú-
legt vœri reyndar, aðfólk vœri
sammála um alla hluti og
kannski síst um trúmál sem
snerta kjarna sálarinnar og
hins innra manns. Trúin skipt-
ir hinn trúaða miklu máli og
sést það vel þegar rœktarsemi
Hvítasunnumanna er höfð til
hliðsjónar. Sumum kann að
finnast að um sérvisku sé að
rœða og jafnvel einhvers kon-
ar sértrú. Svo er að sjálfsögðu
ekki. Enda er trúfrelsisákvœði
stjórnarskrárinnar eitt hinna
mikilvœgustu mannréttinda
fólks á Islandi. Mannréttindin
grundvallast á umburðarlyndi
fólks Itvers í annars garð. Sá
eiginleiki virðist fremur ein-
kenna Salem en að um sé að
rœða einhvers konar kreddu-
trú. Mikill söngur og lífs-
gleði er það sem flestir
þekkja af safnaðarstarfinu.
En auk þess er íbúum Isa-
fjarðar vafalaust kunnugt um
mikið og rœktarlegt barna-
starf, kennt við krakkaklúbb.
Þess njóta mörg börn langt
út fyrir raðir safnaðarins.
Með þeim hœtti einum, þótt
ekki séu höfð í huga þau á-
hrifsem safnaðarmeðlimir
sjálfir njóta, hefur Salem á-
hriftil góðs fyrir marga og
eykur þannig á menningar-
flóru bœjarins.
Vissulega er það svo, að
skoðanir eru skiptar í trú-
málum, en deilur sýnast ekki
hafa verið uppi í söfnuðinum
eða um starfhans og er það
vel. Salem er óskað allra
heilla á þessum tímamótum
og farsœldar um ókomna tíð.
I tilefni afmœlisins sóttu
margir gestir söfnuðinn heim
og glöddust með honum og
voru haldnar samkomur alla
helgina. Það var gleðiefni að
vel skyldi viðra þessa daga.