Feykir - 11.11.1987, Síða 5

37/1987 FEYKIR 5
ínn í Dögun
En rollubandalagið gerði
fleira en að berjast fyrir
beinum hagsmunum. Þarna
voru til dæmis haldin mjög
vegleg þorrablót og svo setti
Rollubandalagið upp leikritið
Leynimel 13. Einn veturinn
sýndum vi<3 það um alla
Austfirði. Ég var formaður
Rollubandalagsins í fjögur ár
og er rígmontinn af því enn
þann dag í dag.
Þegar síldarævintýrið byijaði
um 1960 var maður náttúru-
lega í síldinni og árið 1960
lauk ég landsprófi. Ég ætlaði
síðan að fara í Kennara-
skólann en ég fékk mislinga í
upplestrarfríinu í landsprófmu,
og þá tóku sig upp hjá mér
augnveikindi. Mér var bannað
að lesa eða gera eitthvað sem
reynt gæti á sjónina í ein tvö
ár, svo að það varð ekkert úr
meiru námi.
Ég vann þá almenna
verkamannavinnu til ársins
1962 en þá fór ég að vinna hjá
Jóni Karlssyni sem rak þá
útgerð, síldarvinnslu og bóka-
búð. Hjá honum var ég
fulltrúi til ársins 1967. Svo
fer ég suður til Reykjavíkur
og gerist þar sölumaður.
1973 er ég svo kominn í
félagsmálin í Reykjavík og
þá tekur við hjá mér hinn
pólitíski þáttur í lífi mínu”.
Undir kratarós
Þú varst kosinn formaður
ungra jafnaðarmanna og
síðan tókst þú við framkvæmda-
stjórastöðu hjá Alþýðuflokknum.
Þú þjónaðir þrem herrum á
þessu tímabili. Hvemig var
það?
Leiðrétting - undir kratarós
„Þetta vom miklir umbrota-
tímar í Alþýðuflokknum.
hann var í mikilli lægð þegar
ég byrjaði. Ég man eftir því
að þegar við vorum að spá
fyrir kosningarnar 1974, var
aðalumræðuefnið hvort okkur
tækist að halda Gylfa inni í
Reykjavík eða hvort Alþýðu-
flokkurinn þurrkaðist út.
Niðurstaðan var svo sú að við
héldum honum inni á 600
atkvæðum. Síðan gerist það
að árið 1975 er ákveðið að
endurreisa flokkinn. Það
voru aðallega við yngri
mennirnir í flokknum sem
stóðum að því. Þetta var
hópur sem seinna var
kenndur við Vilmund Gylfa-
son Þessi hópur var dreifður
um landið. Ég held þó að án
forystu Benedikts, sem studdi
okkur en hélt þó oft aftur af
okkur, þegar æskubjartsýnin
yfírkeyrði raunsæina, hefði
endurreisnin ekki tekist. Við
vitum niðurstöðuna. Hún
var þessi gífurlegi kosninga-
sigur flokksins í kosningunum
1978. I rauninni má segja að
þessi sigur hafi verið geig-
vænlegur fyrir flokkinn því
hann var of stór fyrir hann.
Skipulag flokksins var ekki
nógu sterkt. Ég hélt því fram
að hann þ);ldi hámark 11
þingmenn. Á síðari árunum
vorum við Ágúst Einarsson
framkvæmdarstjóri Hraðfrysti-
stöðvarinnar, gjaldkerar flokks-
ins og okkur tókst það fyrir
flokksþingið 1980, að gera
flokkinn og Alþýðublaðið
skuldlaus. Ég efast um að
aðrir flokkar geti státað af
slíku. Árin 1974 - 1978 voru
að mörgu leyti erfiður tími.
Flokkurinn skítblankur og
launamál í algjörum ólestri.
Ef vel gekk með happdrætti
fékk maður borgaða nokkra
mánuði, ef illa gekk fékk
maður ekki neitt. Að öðru
leyti var þetta mjög skemmti-
legt. Ég minnist samskipta
við Alþjóðasamband jafnaðar-
manna sem voru mjög
ánægjuleg. Þá kynntist ég
persónulega mörgum er nú
halda um stjórnvölinn í
sínum heimalöndum. Einnig
kynntist ég fjölda manns
víðsvegar hér innanlands
sem eru ágætis vinir mínir
síðan. Eftir að Kjartan
Jóhannsson varð formaður
lá það fyrir að breytingar
hlytu að verða. Ég hafði fyrst
og fremst verið hægri hönd
Benedikts Gröndals, þannig
að ég óskaði eftir því að fá að
hætta sem framkvæmda-
stjóri. Þá um leið var auglýst
laus til umsóknar sveitarstjóra-
staða á Hofsósi. Ég sótti um
hana og fékk”.
Af hverju yfirgefurðu höfuð-
borgina?
„Það eru tvær ástæður
fyrir því. í fyrsta lagi sætti ég
mig aldrei við það að vera
Reykvíkingur, ég hef aldrei
verið Reykvíkingur. Allan
þann tíma sem ég var fyrir
sunnan var ég NorðFirðingur.
Ég er trúlega allt of mikill
sveitamaður til að passa inn í
borgarlífið. Nú ég var orðinn
þreyttur á pólitíkinni en ég
gerði mér grein fyrir því að ef
ég færi ekki úr bænum þá
héldi það starf stöðugt
áfram. Pólitíkin var afskap-
lega skemmtilegur kafli í
mínu lífi sem ég hefði alls
ekki viljað missa af. Góðar1
ævisögur byggjast upp á
nokkrum köflum og þessum
kafla er hreinleg lokið og þá
er rétt að hafa hrein kaflaskil.
Eftir þetta hef ég sáralítil
afskipti haft af pólitík.
Ennþá sit ég þó í stjórn
Áburðarverksmiðjunnar fyrir
krata, en því kjörtímabili
lýkur eftir rúmt ár. Ég lenti að
vísu í framkvæmdastjórn
Alþýðuflokksins eftir að ég
hætti sem sveitarstjóri á
Hofsósi en árið 1983 sagði ég
af mér þar ásamt Agústi
Einarssyni. Ég ætla ekki að
standa í neinni pólitík hér
eftir”.
Varst þú kominn í andstöðu
við flokkinn?
Ég hef aldrei verið mikill
jámaður. Eg hef gagnrýnt
það sem mér hefur fundist
rangt hvort sem það hefur
verið rétt gert hjá mér eða
ekki. Ég var ekki í andstöðu
við flokkinn t.d. þegar ég fór
á Hofsós. Það var hinsvegar
komin ný forysta og mér
fannst það eðlilegt að hún
veldi sér það samstarfsfólk
sem hún óskaði eftir. Ég var
búinn að vera í starfinu í sjö
ár og hef örugglega verið
farinn að staðna, fannst
sjálfum ég búinn að gefa
flokknum það sem ég gæti af
mér gefið. Ég lenti að vísu í
ákveðinni andstöðu 1983
þegar við Ágúst sögðum
okkur úr framkvæmdastjóm-
inni. Ástæða þess voru innri
málefni flokksins sem ég hef
aldrei rætt og vil ekki ræða
um í fjölmiðlum. Þeir menn
sem við deildum þá á eru
ágætir vinir núna, þó svo að
það hafi verið heldur minni
samgangur meðan á þessu
stóð. Það var í rauninni
Magnúsi H. Magnússyni að
þakka að sambandið rofnaði
ekki alveg þrátt fyrir þessi
sárindi og átök sem sannan-
lega urðu. Magnús var þá
varaformaður flokksins og
honum tókst að hindra að
sárindin breyttust í reiði”.
Garðar Sveinn við erum
komnir í hring, þú ert fluttur á
Krókinn.
„Nei alls ekki, ég er ekki
fluttur á Krókinn. Ég er
búsettur á Hofsósi. Ég segi
nú stundum að ég sé
þróunaraðstoð Hofsóss við
Krókinn”.
Ertu Norðfirðingur eða
ertu orðinn Skagfirðingur?
„Ég held að ég sé hættur að
vera Norðfirðingur. Ég hætti
því í júlí í hitteðfyrra. Þá fór
ég austur. Það var 25 stiga
hiti og æðislega gott veður.
En ég stoppaði ekki nema
dag og fór aftur því allt í einu
rann það upp fyrir mér að
Norðfjörður var ekki sá hinn
sami og verið hafði í huga
mínum. Þetta var orðinn
miklu stærri bær og allt var
orðið breytt. Þetta var bara
ekki minn Norðfjörður lengur.
I rauninni veit ég ekki hvort
ég er orðinn Skagfirðingur.
Það veltur kannske á því
hvað þessi rækjukafli í lífi
mínu verður langur hvort ég
verð Skagfirðingur eða ekki.
En svona til að gleðja
lesendur, ætli ég sé ekki
Skagfirðingur núna”.
Launareikningur
er kjarabót fyrir
launþega
Við bjóðum þeimfjöldaeinstaklinga
sem leggja reglulega inn fé,
tékkareikning sem sameinar kosti
veltureiknings og sparireiknings.
Launareikningur er með 17% lágmarksávöxtun og í
stað þess að reikna vexti af lægstu innstæðu á 10
daga tímabili, eru reiknaðir vextir af innstæðunni eins
og hún er á hverjum degi.
Handhafi tékkareiknings getur breytt honum í
launareikning án þess að skipta um reikningsnúmer.
Umsóknareyðublöð liggja frammi í
afgreiðslunum
BIINAÐARBANKIÍSLANDS
Útibúið á Sauðárkróki
Afgreiðslurnar Hofsósi og Varmahlíð
TRAUSTUR BANKI