Feykir - 05.10.1988, Blaðsíða 8

Óháö fréttablað á Norðuriandi vestra
Auglýsingar jjurfa að berast eigi síðar
en um hádegi á föstudögum
TAXI Nýja bílasalan
Sauðárkróki Borgarflöt 5
Sími 5821 Þú færð bílinn hjá okkur
985-20076
985-21790 Símar 5821 og 6677
Allt í lausu lofti hjá Dögun
Öllu starfsfólki verið sagt upp
Allt er nú í lausu lofti nieð
framtíð rækjuvinnslunnar Dögun-
ar á Sauðárkróki eftir að
Fiskveiðisjóður neitaði vinnsl-
unni um lán út á endurbætur á
Röstinni. Var öllu starfsfólki
Dögunar 18 að tölu sagt upp
nú um mánaðarmótin.
Garðar Sveinn Árnason
framkvæmdastjóri sagði vinnu-
brögð í Fiskveiðisjóði ein-
kennileg. í vor þegar þeim
var neitað um lán vegna
kaupa á nýju skipi hafi
starfsmenn sjóðsins bent
þeim á að gera endurbætur á
Röstinni þó svo skipið væri
orðið 30 ára gamalt. Þeir hafi
síðan allan tímann fylgst með
hönnun endurbótanna og
búið var að ganga frá
verksamningi við Slippstöð-
ina á Akureyri, að vísu með
fyrirvara vegna lánsumsóknar
til Fiskveiðisjóðs. Neitun
barst síðan frá stjórn sjóðsins
á dögunum.
Sumarvertíðinni, sem gengið
hefur ágætlega, er nú að Ijúka
hjá Dögun. Röstin er bundin
við bryggju enda rann
haffærniskírteini hennar út
um mánaðamótin og þau 4
skip sem aflað hafa fyrir
Æðarbændur hreinsa
dún sinn sjálfir
Sex bændur í Æðarræktar-
félagi Skagafjarðar tóku sig
saman í vor og ákváðu að láta
smíða fyrir sig dúnhreinsivél
og eru þeir nú sjálfum sér
nógir með hreinsun á dún.
Aður þurftu þeir að senda
hann suður til hreinsunar.
Bændurnir telja mikinn
sparnað í því að hreinsa
dúninn sjálfir, þrátt fyrir að
vélin, sem smíðuð var í
Vélsmiðju Sauðárkróks, hafi
kostað á annað hundrað
þúsund. Undanfarið hafa
æðarbændur í ofanverðum
Skagafirði haft aðstöðu við
dúnhreinsunina í húsakynn-
Leikfélag Sauðárkróks:
Emil á fjalirnar
Vetrarstarf Leikfélags Sauðár-
króks er hafið. Æfingar á
haustverkefninu eru hafnar og
varð barnaleikrit fyrir valinu
eins og síðustu haust. Að þessu
sinni Emil í Kattholti eftir
Astrid Lindgren. Stefnt er á
frumsýningu á þessu sívinsæla
barnaleikriti 13. nóvember.
í Emil eru 19 hlutverk og
má því búast við að rúmlega
30 manns verði viðriðnir
sýninguna á einn eða annan
hátt. Með hlutverk Emils í
leiknum fer Guðjón Baldur
Gunnarsson.
vinnsluna eru á förum. Nú
við lok veiða vantar aðeins 60
tonn upp á 800 tonna kvóta
vinnslunnar.
„Þetta er allt í biðstöðu hjá
okkur og það mun ráðast nú í
mánuðinum hver framtíð
fyrirtækisins verður. Helsta
vonin virðist vera að eitthvað
sé um innfjarðarrækju á
firðinum. en það hefur ekki
verið síðan ’84-'85. Snur-
voðarbátarnir hafa orðið
varir við rækju, en spurning-
in er hvort þetta er það magn
að það sé veiðanlegt. Heima-
bátarnir fara að leita í næstu
viku, en það eru einir 3-4
bátar hér við fjörðinn sem
gætu stundað þessar veiðar
finnist eitthvað. En það er
erfitt að spá, sérstaklega um
framtíðina segja þeir,” sagði
Garðar Sveinn.
um fóðurstöðvarinnar Mel-
rakka við Sauðárkrók og á
næstunni mun síðan verða
farið með vélina út í Fljót svo
að bændur þar geti hreinsað
sinn dún.
Að sögn Ulfars Sveinssonar
bónda á Ingveldarstöðum
stjómarmanns í Æðarræktar-
félagi Skagafjarðar, hefur
dúntekja aukist í Skagafirði á
síðustu árum og fugli hefur
fjölgað. Er hún nú eitthvað á
annað hundrað kíló á ári.
Mest á Hraununum tveim, á
Skaga og í Fljótum, um 30 -
40 kíló á hvorum bæ.
Þeir eru dugmiklir kvenmennirnir hjá Dögun engu síður en
karlarnir. Um daginn voru fjórar þeirra í löndunarliðinu, þegar
þegar skipað var upp frosinni rækju úr Þresti frá Bíldudal. Hér
er Arndís við lúguna að stjórna aðgerðum kranamanns.
Leikstjóri hefur verið ráðinn
Kristjana Pálsdóttir, sem
ekki alls fyrir löngu lauk
námi í leikstjórn við skóla í
Englandi. Er þetta í fyrsta
skipti sem hún stjórnar
leiksýningu hér á landi.
Það er ekki ofsögum sagt
um vinsældir Emils. Leikfélag
Hafnarfjarðar er nú á 2.
leikári með leikinn. Sýning-
arnar urðu yfir 20 í fyrra og
alltaf var uppselt, yfir 5000
áhorfendur. Þá mun Emil
verða jólaleikrit Leikfélags
Akureyrar í ár.
Margir kallaðir
en fáir útvaldir
Trúlega hafa margir fylgst
með Olympíuleikunum sem
nýlega eru afstaðnir í Seúl.
Ekki er að undra þó
einhverjir hafi hneykslast á
þeim rangindum og svindli
sem sumir keppendur höfðu
þar í frammi, þ.e.a.s. með
ólöglegri notkun lyfja, og
verið undir sömu sök seldir, en
verið sömu sökinni seldir, en
sloppið í þetta sinn.
Maður skyldi ætla að
blessaður landinn sé að
mestu laus við þetta „böl".
Oft er a.m.k. talað um að
Islendingar séu einu áhuga-
menn í heiminum í dag, og þá
í þeim skilningi að þeir séu
þeir einu sem ekki þiggja
laun fyrir að stunda sína
íþrótt. Víst er að ekki er hægt
að segja annað en Islendingar
séu flestir trúir sinni íþrótt og
drengskaparmenn fram í
Fingurgóma, eða því viljum
við a.m.k. trúa. En menn
verða nú sjaldnast frægir
fyrir það.
Ólíkt hafast þeir að
Olíkt hafast þeir að má segja,
þegar samanburður er gerður
á þeim íþróttamönnum sem
dæmdir voru úr leik í Seúl og
2 frægum íþróttamönnum á
Króknum á sínum tíma.
Þannig var að eitt sinn var
verið að leika knattspyrnu á
gamla skeiðvellinum á Nöf-
unum. Baráttan var mikil og
myndaðist þvaga ógurleg
upp við rnark Sauðkrækinga,
þannig að mest minnti á
hringiðu í straumharðri á.
Allt í einu kom maður
labbandi út úr þvögunni með
boltann undir hendinni.
Baráttan var svo mikil að
hringiðan hélt áfram eins og
ekkert hefði í skorist. Sá sem
hélt á boltanum sagði
sakleysislega við dómarann:
„Boltinn kom víst við
hendina á mér.” Ekki er
vitað með vissu hver þessi
heiðarlegi íþróttamaður var.
en talið mjög líklegt að það
hafi verið Simmi nokkur
Pöllu.
Að vísu var einn íþrótta-
maður skagfirskur dæmdur
úr leik í sundkeppninni á
landsmótinu á Hvanneyri á
sínurn tíma. Það var þó ekki
af sömu ástæðu ogalgengust
er í dag þegar mönnum er
vísað úr keppni, heldur
vegna þess að honum láðist
að snerta bakkann með
báðum höndum eins og
keppnisreglur gerðu ráð
fyrir. Þessi óheppni íþrótta-
maður var enginn annar en
Kári Steinsson.
Þeir eru ekki latir
Og nreira urn áhugamennsk-
una. Þeir voru ólatir við það
Þingeyingar hér áður að
heimsækja Akureyringa og
etja kappi við þá í íþróttum.
Áður en bílaöldin gekk í garð
létu þeir sig ekki muna um
það að fara labbandi yfir
fjöllin til Akureyrar. Þetta
langa ferðalag bitnaði auð-
vitað á árangrinum og oftast
varð það hlutskipti gestanna
að tapa, stundum steinlágu
þeir alveg eins og sagt er
þegar munurinn er mikill. Og
ekki fannst sumum þessar
keppnisferðir Þingeyinganna
beint gáfulegar, sjálfsagt
fyrir það að ungmennafélags-
andinn margfrægi hefur á
stundum ekki átt greiðan
aðgang í hugi manna. Því
varð þessi vísa til.
Það má segja urn þessa menn
þeir eru ekki latir,
tölta dægrin tvenn og þrenn
til að liggja flatir.