Dagblaðið Vísir - DV - 11.11.2014, Side 31

Vikublað 11.–13. nóvember 2014 31
Þ
að fylgir því alltaf
ákveðin sorg að vakna
upp á mánudegi eftir
Airwaves, allt búið og
lífið fer í sínar skorður.
Eftir situr þó þakklæti og sægur
minninga, sem er ómetanlegt.
Hátíðin var afar fjölbreytt í ár
en þetta stóð upp úr að mati
álitsgjafa DV Músík:
Börn eru án efa ein af hljóm-
sveitum hátíðarinnar. Ég ætla
allavega ekki að missa af tón-
leikum með þeim hér eftir.
Heimsklassapönk.
La Femme Franskt eðalpopp.
Ég hafði sérstaklega gaman af
þeim, lifandi sviðs-
framkoma, leikgleði,
„sinþar“ og franskir
textar. Bara partí.
Mr. Silla flutti nýtt
efni á fimmtudags-
kvöldið og var alveg
hreint geislandi.
King Gizzard & The
Lizard Wizard Frá-
bært surf/psych/
grunge/madness.
Pink Street Boys
Áran sem stafar af
þeim er ára einlægra
ónytjunga sem hafa þrjóskast við
að gera bílskúrsrokk allt of lengi …
eða kannski bara nákvæmlega nógu
lengi til að gera það fullkomlega:
hrátt, kröftugt og drulluskítugt.
Yahya Hassan Ljóðakvöldið er að
festa sig í sessi sem eitt áhuga-
verðasta sérkvöldið á Airwaves.
Dansk-palestínska ungstjarnan
Yahya Hassan hélt salnum í helj-
argreipum.
The Knife Umdeilt en áhugavert.
Sambland af framtíðarsöngleik á
Broadway, hugvíkkandi þolfimi-
tíma og tilraunaraftónleikum.
Perfect Pussy Einfalt og grípandi
þungapönk, kraftmikil hljóm-
sveit og söngkona með klikkaða
sviðsorku.
The War on Drugs Amerískt leik-
vangarokk ala Bruce Springsteen
og súrkálsrokk í eina sæng
saman – þú annaðhvort hat-
ar það eða elskar. Þétt band
og tilkomumikil en skítug gít-
arsóló. Bandið minnti mest
á þá tíma þegar menn sóttu
einmitt innblástur í hin ýmsu
efni, en fátt nýtt var þó hér að
finna.
Flaming Lips Flaming Lips
hins vegar bjó til sína eigin
vímu með ljósasjói, blöðrum
og geimverum. Aðeins vant-
aði að jólasveininn kæmi inn
á, en áður en yfir lýkur er
hann mættur líka. Vinkona
mín sá þá eitt sinn
spila í kanadísku fjöllun-
um og sagði að það hefði
verið eins og að „ganga
inn í aðra vídd þar sem
allt var bjart og skrítið og
hljóðin lýstu augnablikinu
í stað þess að búa það til.“
Eitthvað álíka gerðist hér
á dimmu nóvemberkvöldi
í Reykjavík.
Úlfur úlfur kom sterkt
inn og söng eitt skemmti-
legasta lag hátíðarinn-
ar sem fjallar um að vera
tuttuguogeitthvað og vilja
hefja sig til flugs, en það var skemmti-
lega tvírætt hvort vísunin væri í að
blómstra hér eða koma sér burt. Líka
gaman að sjá að nördisminn er farinn
að halda innreið sína í hiphoppið.
Það þurfa ekki allir að vera gangsta.
AmabAdamA Magze var einn af
forvígismönnum íslenska rapps-
ins með hljómsveitinni Subterrane-
an og hefur nú fótað sig aftur með
hressilegu reggíi. Hljómsveitin er
afar spræk á sviði og kann margt
fleira en að hossa, en troðið var út
úr dyrum í Iðu og sumir höfðu kom-
ið sér fyrir á gangstéttinni fyrir utan
og fylgdust með í gegnum
gluggann.
Epic Rain var afar áhugaverð
blanda, eins og Tom Waits
með Tone-Loc sem með-
söngvara. Airwaves snýst jú
einmitt um að finna áhuga-
verða blöndu tónlistarforma,
og þetta var sú besta á árinu.
Hlakka til að sjá þá aftur flytja
heilt sett.
Vilji maður hins vegar tilfinn-
inganæma trúbadora er hægt
að gera verr en að hlusta á Maríus
Ziska frá Færeyjum. Hann söng af
tilfinningu um fæðingu sonar síns
og önnur hjartans málefni, stundum
á móðurmálinu, og skapaði alveg
rétta sunnudagsstemmingu á Dillon
undir lok hátíðarinnar.
n Airwaves-hátíðinni er lokið n María, Valur og Kristján fara yfir hvað stóð upp úr
Hápunktar Airwaves
Allir hafa gaman af
tónlist Hátíðin trekkir
að alla aldurshópa.
AmabAdamA
Framkvæmdastjórinn kátur Grímur Atlason hafði sannarlega ástæðu til að gleðjast
um helgina. Hátíðin gekk afar vel.
Einbeitt Allt tónlistafólk
lagði sig fram við að gera upp-
lifun gesta ógleymanlega.
Stund milli stríða Það er ekki verra að geta aðeins hvílt fæturna á milli tónleika í Hörpu.
Perfect Pussy Söngkona rokksveitarinnar í sv
eiflu.
Skemmtun í lagi
Þessar vinkonur voru
ánægðar á Caribou.
myndir dAvíð Þór guðlAugSSon