Feykir - 30.10.1991, Page 6

6 FEYKIR 38/1991
Útvarpað frá bæjar-
stjórnarfundum
Nú hefur verið lögð fram sú
tillaga í bæjarráði Sauðár-
króks að öllum fundum
bæjarstjórnar verði útvarpað. A
þessari stundu er ekki Ijóst
hvaða afgreiðslu tillagan
hlýtur. Full ástæða er þó til
þess að velta kostum þess og
göllum fyrir sér.
Hvað mælir með
að fundum verði
útvarpað?
Mjög margt. Með því eykst
stórlega upplýsingastreymi
stjómmálamanna til almenn-
ings. Það hefur lengi verið
talað um fámenni á fundum
bæjarstjórnar og ekki að
ósekju. Fyrir utan frétta-
menn má heita að tveir
bæjarbúar sæki fundina
reglulega. En hversvegna?
Sumir halda því fram að fólk
hafi áhuga á pólitík. En er
skýringin svo einföld? Astæðan
er miklu frekar sú að
almenningur hefur ekki
vanist því að fylgjast með á
þennan hátt, lætur upplýs-
ingar fjölmiðla nægja. Þá er
ekki ólíklegt að vinnandi fólk
gefi sér ekki tíma til að sækja
fundi. Eldri borgarar sem
vilja fylgjast með eiga erfitt
með að komasj ferða sinna
þegar vetrar. Útvarpið gæti
því sem best komið til móts
við þetta fólk, því auðvelt er
að hafa það opið og hlusta þó
fólk sé að störfum. í annan
stað er næsta víst að með
opnun bæjarstjórnarfunda á
þennan hátt verða allir þeir
sem vilja. betur upplýstir um
bæjarmálin og eiga þannig
auðveldara með að taka
afstöðu til einstakra mála og
hafa áhrif á gang þeirra. Þá
ætti einnig að verða auðveld-
ara að gera upp hug sinn við
kosningar. Ekki má gleyma
þeirri staðreynd aðbæjarfull-
trúar þessa bæjar hafa ekki
séð ástæðu til þess að hafa
opna viðtalstíma fyrir almenn-
ing eins og tíðkast víða
annars staðar.
Hvað mælir
gegn útvarpinu?
Frekar fátt ef nokkuð. Helst
er til að taka að stjórnmála-
menn gætu fundið út að
kostnaðurinn væri „of mikill”.
Þá gætu þeir einnig fundið sig
knúna til þess að draga
fundina á langinn með
löngum ræðuhöldum. En
þegar upp er staðið er það
yfirleitt á kostnað þess sem
talar.
Stöndum vörð
um lýðræðið
Það er skylda hverrar þjóðar
sem vill uppfylla kröfur
lýðræðisins að búa þannig
um hnútana að allir geti
notið þess. A tímum hraða og
mikilla ákvarðana er rík
ástæða til þess að standa vörð
um lýðræðið og miðla
upplýsingum til almennings
á hlutlausan hátt og hvað er
þá eðlilegra en að útvarpa
bæjarstjórnarfundum?
Lýðræðissinni.
Sigur á Skallagrími og
naumt tap gegn Haukum
Tindastólsmenn þurfa ekki að
skammast sín fyrir frammi-
stöðuna í úrvalsdeildinni í
síðustu viku. Þeir sigruðu
Skallagrímsmenn örugglega í
Síkinu á þriðjudagskvöldið
107:85, en töpuðu síðan
naumlega fyrir Haukum syðra
á laugardaginn, 103:106.
Tindastóll var með sex stiga
forskot þegar tæpar tvær
mínútur voru til leiksloka.
Haukarnir skoruð þá
fimm stig úr sömu sókninni,
fengu vítaskot eftir heppnað
þriggja stiga skot. Baráttan á
lokamínútunum var æðisleg
en Tindastólsmenn höfðu
ekki heppnina með sér. Þeir
urðu líka fyrir því óláni að
Karl Jónsson einn sterkasti
maður liðsins meiddist í
leiknum og verður líklega frá
keppni fram að áramótum.
Valur Ingimundarson var
drýgstur í stigaskorinu í
firðinum, gerði 27 stig, Ivan
Jonas 26, Haraldur Leifsson
24.
Tindastóll hafði mikla
yfirburði í fyrri hálfleik gegn
Skallagrími og var staðan í
hálfleik 64:36. Gestirnir
söxuðu síðan á forskotið í
seinni hálfleiknum en sigur
Tindastóls var þó aldrei í
hættu. Valur Ingimundarson
skoraði 35 stig fyrir Tinda-
stól, Einar Einarsson 20,
Ivan Jonas 19, Haraldur
Leifsson 15, Karl Jónsson og
Kristinn Baldvinsson 8 hvor
og Hinrik Gunnarsson 2.
Tindastóll átti leik gegn
Keflavík í Síkinu í gærkveldi.
Framundan er þriggja stiga
hlé á keppni í Japisdeildinni
vegna utanferðar landsliðsins.
Kristín Ingibjörg
Kristinsdóttir
frá Bæ
Fædd 8. janúar 1902
Dáin 9. október 1991
Móöurkveöja
Hér sit ég hljóð/ur og þakka þér.
allt það sem hefurðu gefið mér,
ást og von og traust og trú,
með trega í hjarta kveð ég nú.
Hjá minni vöggu vaktir hljóð,
um vanga straukstu, blíð og góð,
þerraðir tár af kaldri kinn
og kyrrðir reiðan huga minn.
Frá því mild við móður kné,
ég montin/inn fyrstu sporin sté,
mig ávallt hefur styrkt og stutt,
og steininum oft út götu rutt.
Þú kenndir mér um rangt og rétt
reglu að halda, væri hún sett.
Að standa við orð væri stolt hvers manns,
og stöðugt leita í bæn til hans.
Þú varst mér ,,borg á bjargi traust”,
er brotnaði aldrei sterk og hraust,
þó sumt ég gerði er gramdi þig,
þú gast samt oftast skilið mig.
Á stóru búi starf var nóg,
þú stjórnaðir með festu og ró.
Öllum þínum vörn þú varst,
á vopnin jafnan klæði barst.
Þú elli mættir stolt og styrk.
þó stund væri oft af kvölum myrk.
Sem hetja um síðir hélst á braut,
og hræddist ekki dauðans þraut.
Nú langri ævi lýkur hér,
lagt til hvíldar holdið er,
í helgan reit á heimaslóð,
þar hafið kveður sorgar óð.
Kveðja frá börnum og barnabörnum.
Bókhlaða en ekki stjórnsýsluhús
í 35. tölublaði Feykis sem
út - kom 9. október er
smágrein innrömmuð á for-
síðu með fyrirsögninni: „Ríkið
kaupir stjómsýsluhúsið”. Þar er
átt við að ríkið hafi keypt
hluta af húsinu nr. 33 við
Hnjúkabyggð á Blönduósi.
Þetta hús hefur aldrei heitið
né verið kallað „stjórnsýslu-
hús” heldur „Bókhlaðan”,
enda byggt fyrst og fremst
yfir héraðsbókasafnið og
héraðsskjalasafnið, að mestu
á árunum 1972 - 1974.
Sýslusjóður A.-Hún. og
sveitarsjóður Blönduóss byggðu
húsið. Eignarhlutföllin voru
þessi: Blönduós átti 42%
vegna héraðsbókasafnsins og
sýslusjóður sama hlutfall
vegna bókasafnsins og auk
þess 16% vegna héraðs-
skjalasafnsins.
Þó var fjárframlag þessara
aðila ekki hátt, því byggingin
var að mestu leyti fjármögn-
uð með lánum sem svo
verðbólgan og leigutekjur
greiddu.
Kjallari hússins eða jarð-
hæð var strax innréttuð og
fluttist lögreglustöðin inn í
austurenda hans 1974 og
héraðsbókasafn og héraðs-
skjalasafn í vesturendann en
héraðsskjalasafnið hefur nú
það húsnæði alveg fyrir sig
eftir að bókasafnið var flutt
upp á 2. hæð hússins. Til þess
að auðvelda frágang kjallar-
ans greiddi ríkið leigu fyrir
fangaklefana 10 ár fram í
tímann. Því næst var hæðin,
þar sem nú eru skrifstofur,
innréttuð og leigutekjurnar
notaðar til þess að greiða af
lánum vegna byggingarinnar.
Efsta hæðin eða 2. hæð
hennar var svo leigð Pólar-
prjóni hf í nokkur ár gegn því
að hún yrði innréttuð. Þar
var saumastofa fyrirtækisins.
Þegar þeir samningar runnu
út var bókasafnið flutt upp.'
Þótt allt húsið hefði verið
tekið í notkun var eftir að
múrhúða það og mála og
ganga frá lóð. Til þessa voru
leigutekjurnar notaðar, svo
og til þess að styrkja rekstur
safnanna með því, að greiða
Ijós, hita og ræstingu að
hluta. Auk þess að útvega
þeim ókeypis húsnæði.
Húsið var með öðrum
orðum byggt sem safnahús
og sérstök hússtjórn kosin.
Útleiga hússins varnauðsyn-
leg m.a. vegna þess að það
var byggt „við vöxt”, en nú
þrengir að bókasafninu
á efri hæðinni og það þarf
á auknu húsrými að halda.
Skjalasafnið hefur enn nægi-
legt rými.
Að framansögðu sést að
hér var um safnahús,
bókhlöðu að ræða enda alltaf
kallað því nafni, en aldrei
kallað stjórnsýsluhús.
Jón Isberg.
Saknaðarljóð
Sláttumaður orfi og ljá
dauðans vopnum beitir,
ávallt birtast óvænt þá
ástvinum er hjörtun þrá.
Skapamunstrið ofið er
löngu áður en fæðumst vér,
hvaðeina sem gert er hér
fléttað er með helgum þræði.
Strokum þeim er lífi ljá
lití dýrð og fegurð
guðleg hönd þar stjórna má
pennsli þeim er verkið fæðir.
Lífsins gáta óleyst er,
okkur ekki er ennþá treyst
til að nema af sannri þrá
þau undursömu fræði.
Brimsölt tár á hvarmi
brenna,
sorgin nýstir hrjáðan hug
hverju er þar um að kenna?
á harmi aldrei vinnum bug.
Undin opnast sérhvert sinn
þegar dauðann ber að garði.
Lífsins logi lítill slokknar,
djúpu hjartasári blæðir.
Vinur liggur, stjarfur, stífur,
brostin augu, nábleik húð.
Andinn frjáls um alheim
líður
á næstu dyr mun bráðum
knúð.
Sigríður Stefánsdóttir.
(Höfundur er hjúkrunarfræð-
ingur á Hofsósi).