Feykir - 28.10.1992, Síða 6

6 FEYKIR 37/1992
GRETTISSAGA SSi”,pr
Texti: Kristján J. Gunnarsson
Pétursson
13. Létu þeir nú í haf, þegar þeir
voru búnir og byr gaf. Grettir
gerði sér gröf nndir bátnum og
vildi þaðan hvergi hræra sig.
Líkaði skipverjum það illa.
Hrepptu þeir veður stór og gaf
mjög á skipið. Báðu þeir þá
Gretti enn að hjálpa til við
austurinn. Fer hann þá niður og
sökkvir byttunum og voru
fengnir til tveir að austa til móts
við, áður þeir voru yfirkomniraf
mæði. Þá gengu til fjórir og fór
allt á sömu leið. Svo segja sumir
menn, að átta jusu þeir við hann
áður en lauk. Var þá og upp
ausið skipið.
14. Ber þá nú austur í haf.
Fundu þeir eigi fyrreina nótt,að
þeir sigldu upp á sker skipinu,
gekk undir
hlutinn. Var þá hrundið bátnum,
og fluttur af konur og allt það er
laust var. Þar var hólmur lítill
skammt frá þeim og færðu þetr
þangað föng sin.
En er lýsa tók áttu þeir um að
tala, hvar þeir voru komnir. Þar
var ey ein skammt frá þeim til
meginlands er heitir Háramaisey.
Þar var byggð mikil í eyjunni.
Hún liggurskammt frá Sunmæri
í Noregi.
15. Þorfinnur hét lendur maður,
sá er þar átti bú í eyjunni. Hann
var sonur Kárs hins gamla, er
þar hafði lengi búið. Þorfinnur
var höfðingi mikill. Þorfinnur
flutti alla menn af skipinu heirn
til sín.
Grettir varð eftir hjá Þorfinni
þá er kaupmenn fóru. Hann var
fátalaður lengstum og lét lítið
um sig. Þorfinnur lét gefa
honum mat. Grettir var honum
ófylgjusamur og vildi eigi ganga
með honum úti á daginn. Það
líkaði illa Þorfinni en nennti þó
eigi að kviðja honum mat.
16. Auðunn hétmaðurerbjó þar
sem heitir á Vindheimi. Þangað
fór Grettir daglega.
Það var eitt kvöld er Grettir
bjóst heim að ganga, að hann sá
eld mikinn gjósa upp á nesi einu.
Grettir spurði eftir hvað nýjungu
það væri.
„Þar á nesinu stendur haugur”
segir AuðiArn,enþarvarílagður
Kárr hinn gamli faðir Þorfinns.
Hefur hann svo aftur gengið að
hann hefur eytt brott öllum
bóndanum þeim er hér áttu
jarðir, svo nú á Þorfinnur einn
alla eyna”.
Grettir kvað hann vel hafa
sagt. „Mun ég hér koma á
morgun og lát til reiðu graftól”.
Líf og fjör í Bocciakeppni
Óopinbert Norðurlandsmót í dag. Keppendur voru 71 frá Grósku í Skagafirði, Eik á
boccia var haldið í íþrótta- fjórum félögum af Norður- Akureyri og Völsungi á
húsinu á Siglufirði sl. laugar- landi: Snerpu á Siglufirði, Húsavík. Mótinu lauk með
Frá keppni í barnaflokki, þar sem b-lið Grósku og lið Snerpu áttust við.
Gefum hinum dánu ró
athugasemd vegna vísnaþáttar
í 36. tbl. Feykis er hagyrðinga-
þáttur Guðmundar Valtýssonar
á Eiríksstöðum. Þareru nokkrar
vísur sagðar eftir Þorvald
Þórarinsson kenndan við Hjalta-
bakka. Tvær af vísum þessum
vega að minningu þess mæta
manns, Þorsteins Matthíassonar
skólastjóra hér á Blönduósi um
tíma. Þorsteinn var með bestu
skólamönnum landsins og hér á
Blönduósi vann hann mjöggott
verk. Hann var mætur maður og
t.d. skrifaði hann nokkrar
minningarbækur, sem munu fá
meira gildi eftir því sem tíminn
liður. Auðvitað var hann ekki
fullkominn frekar en við hin og
hafði sina galla eða eigurn við
ekki að segja veiku hliðar. En
látum hina dánu hafa ró. Þaðer
sjaldgæft að vegið sé að dánum
mönnum. Þegar sagan er skráð
eru verk þeirra vegin og metin
og jafnvel getið um mannlegan
breyskleika, en nýlega dánir
menn eru látnir í friði. Dómar
samtímans eru ekki alltaf réttir.
Þorvaldur var mjög góður
hagyrðingur. Eftir hann eru
margar snjallar vísur, jafnvel
perlur. En vísur eru misjafnar
eins og gengur. Sumargeta verið
meinlausargrínvísur þegarþeim
er kastað fram, en orðið hið
versta nið, ef menn þekkja ekki
tildrögin. Auðvitað eru þannig
vísur til eftir Þorvald og sumar
þannig að vart teljast prenthæfar.
Sennilega hafa allir hagyrðingar
fallið í þessa gröf, en perlurnar
geymast, hinar gleymast. A
nýsköpunarárunum á Skaga-
strönd vann góður hagyrðingur
ásamt Þorvaldi. Þessi hagyrð-
ingur skemmti sér við að stríða
félögum sinum með miður
fallegum vísum urn þá eða
níðvisum. Þorvaldur svaraði
honum fyrir þeirra hönd með
vísu sem varð til þess að liann
hætti þessari iðju. Sú vísa er vel
gerð en ekki á að flíka henni á
prenti.
Eg heyrði líka visu um
Guðmund á Eiríksstöðum, sem
kastað var fram að gefnu tilefni
og er sársaukalaust þeim sem
aðstæður þekktu, en hið versta
níð ef höfð er yfir án skýringa.
Sem dæmi til frekari skýringa vil
ég taka, að það er ekki sama
merking í orðinu „skýtur” af
sögninni að skjóta eða „skítur”
af sögninni að skíta, Ekki er
hægt að heyra muninn i
framburðinum, en merkingar-
munurinn er ansi mikill.
Eg skrifa þessa athugasemd
því mér finnst vegið ómaklega
að niinningu mæts manns. Eg vil
endurtaka ósk mina um að láta
hina dánu hafa ró og enda þetta
greinarkorn með því að vitna í
heiti frægrar bókar, sem einnig
er heiti kvikmyndar, sem gerð
var eftir bókinni: „Látum
drottinn dæma”.
Jón Isberg.
Þrátt fyrir að eldri borgarar frá Króknum færu enga sigurför til
Siglufjarðar léku þeir Kári Steins og Marsi Sölva á alls oddi og
sungu hástöfum alla heimleiðina.
borðhaldi og skemmtun á
Hótel Höfn um kvöldið.
Guðrún Árnadóttir for-
maður Snerpu gat þess í
mótsetninu að til þessa hefði
mótið verið kallað Vinamót
og sjálfsagt væri að halda því
áfram, þar sem varla væri um
opinbert Norðurlandsmót að
ræða þar sem öll félög á
Norðurlandi ættu ekki aðild
að mótinu.
Keppt var í þremur
flokkum, flokkum barna og
aldraðra þar sem einungis
voru keppendur frá Snerpu
og Grósku, og flokki
fatlaðra.
í flokki fatlaðra bara-sveit
Völsunga sigur úr býtum.
Sveitina skipuðu Kristbjörn
Oskarsson, Olgeir Egilsson
og Hörður ívarsson. í öðru
sæti varð a-sveit Eikar og í
því þriðja b-sveit Eikar.
1 barnaflokknum sigraði
a-sveit Grósku. Hana skipuðu
Heiðar Öm Heimisson, Sævar
Guðmundsson og Karl S.
Guðmundsson. I öðru sæti
varð sveit Snerpu (Viðar
Aðalsteinsson, Guðbjörg Ellý
Gústavsdóttir og Guðmundur
Ari Arason). I þriðja sæti
varð b-sveit Grósku (Sigríður
Elva Eyjólfsdóttir, Sólveig
Harpa Steinþórsdóttir og
Aðalheiður Bára Steinsdóttir).
SiglFuðingar röðuðu sér í
þrjú efstu sætin í keppni
aldraðra. I sigursveitinni
voru þau Nanna Franklíns-
dóttir, Einar Albertsson og
Hrefna Hermannsdóttir.