Feykir - 04.11.1992, Blaðsíða 4

4 FEYKIR 38/1992
„Orðið eftirsótt að leika á
tónleikum hjá okkur"
Segir Guörún Helga Bjarnadóttir um þróttmikiö
starf Tónlistarfélags Vestur-Húnvetninga
Það er óhætt að segja aö
dugmikil starfsemi Tón-
listarfélags Vestur-Hún-
vetninga hafi vakiö verulega
athygli út fyrir héraðió,
enda hafa tónlistarflytjendur
á konsertum félagsins oft
ekki verið af verri endanum.
Líklegt má telja að margur
harmonikkuunnandinn
hugsi sér til hreyfings
seinna í mánuðinum, þegar
þeir stórsnillingar Grettir
Björnsson og Reynir
Jónasson leika á tónleikum
Tónlistarfélags V.-Hún.
„Stofnun íelagsins hefur
orðið til þess að ýta undir
tónlistaráhuga hér á svæðinu
og við höfum náð upp
frábærri aðsókn á tónleika.
Urh 800 gestir komu á
tónleika síðasta starfsárs,
sem voru níu talsins, sem
segir að meira en helmingur
héraðsbúa hafi sótt tónleika
okkar, en einnig kom fólk úr
austur sýslunni og úr
Skagafirði. Nú er það líka
orðið þannig að það er
eftirsótt að leika hjá okkur.
Við höfum komist fjótt inn á
landakortið hjá tónlistar-
flytjendum, og erum þegar
farin að bóka á starfsárið ’93-
’94”, segir Guðrún Helga
Bjarnadóttir formaður Tón-
listarfélags Vestur-Húnvetn-
inga.
Hvenær var félagið stofnað
og hver voru tildrög þess?
„Þetta hafði verið í
deiglunni í nokkurn tíma.
Það var síðan Karl Sigurgeirs-
son hjá Átaksverkefninu sem
beitti sér fyrir því að þessu
var þokað áfram. Karl leit
svo á að það væri ekki
einungis vettvangur „átaksins”
að koma á umbótum í
atvinnulífinu heldur í menn-
ingarlífinu líka. Skipuð var
undirbúningsnefnd í júní í
fyrra og félagið síðan stofnað
8. ágúst. Það sýndi sig strax á
stofnfundinum að áhugi var
töiuverður, því það mættu
30-40 manns á fundinn.
Ná til allra aldurs-
hópa og stétta
Fyrstu tónleikarnir voru
haldnir í september og síðan
mánaðarlega fram í maí,
nema að desember datt út og
í staðjnn héldum við tónleika
í ágúst sl. Það er nefnilega í
lögum félagsins að halda eigi
níu fasta tónleika á ári, frá
sept.- maí. Dagurinn meira
að segja negldur niður,
miðvikudagur eða laugar-
dagur í þriðju viku hvers
mánaðar. Félagsmaður greiðir
5000 krónur í félagsgjald og
dugar það til aðgangseyris á
alla tónleikana. Þannig að
fólk sem mætir einungis á
fimm tónleika er búið að fá
fyrir eyrinn sinn”.
Nú hafið þið verið með
mjög fjölbreytt efni á
tónleikum, allt frá rokki og
upp í klassík?
,,Já, eitt af markmiðum
félagsins er einmitt að bjóða
upp á sem fjölbreyttasta
tónlist, með því náum við til
fleiri aldurshópa og allra
stétta samfélagsins okkar.
Svo hefur manni verið sagt af
fólki sem komið hafi á
djasstónleika hjá okkur, og
sé kannski á klassísku
línunni, að það hækki orðið í
útvarpsinu þegar djassmúsík
sé leikin þar.
Meira jafnvægi í
tónlistarllfi
Fyrir utan föstu tónleikana á
síðasta ári héldum við eina
hjóðfærakynningu og áttum
einnig aðild að þremur
öðrum tónleikum, síðast
núna fyrir skemmstu þegar
hljómsveitin Gildran lék hér.
Tilgangur hljóðfærakynningar-
innar var að örfa áhuga
krakkanna í tónlistarskólanum.
Hún tókst mjög vel og var
einnig haldin á Sauðárkróki.
Við höfum sem sagt haft
samvinnu við þá flytjendúr
sem koma hingað að halda
tónleika, tekið að okkur
kynningarstarf og auglýs-
ingar. Þetta hefur orðið til
þess að tónleikar þess fólks
sem hér er á ferðinni eru mun
betur sóttir en áður. Það var
líka eitt af markmiðunum
með stofnun félagsins að
skapa meira jafnvægi í
tónlistarlífi hér. Áður fyrr
leið kannski ár á milli þess að
haldnir væru tónleikar, og
stundum voru tveir í sama
mánuði. Fólkið sem stóð að
tónleikunum vissi ekki hvemig
ætti að standa að kynningar-
starfinu og því fóru tónleik-
arnir oft fyrir ofan garð og
neðan.
Jólatónleikar I húsi
aldraðra
Okkar aðild að tónleikahaldi
sem þessu kemur félags-
mönnum einnig til góða, að
því leyti að þeir fá ódýrara
inn á tónleikana. Við seljum
aldrei hærra en 900 krónur
inn á tónleika, hvort sem er
um rándýrar rokksveitir að
ræða eða einleikara”.
Og það verða harmonikku-
tónleikar í þessum mánuði?
,,Já, ég er viss um að þeir
koma til með að gera góða
lukku. Síðan verða hjá okkur
selló- og píanótónleikar í
desember, með þeim Sigurði
Halldórssyni og Daníel Þor-
steinssyni. Þeir tónleikar
verða haldnir í Nestúni sem
er þjónustukjarni aldraðra.
Ástæðan fyrir því er að þar er
góður konsertflygill. Yfirleitt
eru tónleikarnir haldnir í
Vertshúsinu og félagsheimil-
inu, en stundum í kirkjunni.
Tónlistarfólk sækist mikið
eftir því að leika í kirkjum,
því í mörgum kirkjum er
mjög góður hljómburður.
En eins og þú heyrir er
fjölbreytninni fyrir að fara
hjá okkur. Djasstónleikarnir
hérna um daginn voru
einstaklega vel heppnaðir og
skemmtilegir, hjá septett
Tómasar R. Einarssonar.
Þeir voru sjö spilararnir,
ákaflega skemmmtilegir
drengir”, sagði Guðrún Helga
að endingu.
„Frá listfræðilegu sjónarmiði eru
þessar myndir fallegar"
Segir listakona á Hofsósi sem hefur vitaö um
listaverkiö í Jökulsárgljúfri á þriöja ár
Hofsósingar virðast fylgjast vel með því sem er að gerast í
álfunni. Áslaug dýralæknisfrú keypti sýningarskrá fornbóka-
verslun í Amsterdam fyrir tæpum þrem árum, þar er greint í
máli og myndum frá gjörningum hollensku listamannanna við
Upptyppinga.
„Þjóðernisstoltið kom upp í
mér, þar sem ég hugsaði
hversvegna einhverjum landa
mínum heiði ekki dottið þetta
í hug með söguna í hverju
fótmáli. Ég hélt þá að
mennirnir heíðu fengið leyfi
fyrir þessu. Frá listfræðilegu
sjónarmiði eru þessar myndir
mjög fallegar, en mennirnir
hefðu nú frekar átt að nota
kalk en svona þrælsterka
skipamálningu. Ekki þarfyrir
að ég gæti hugsað mér að gera
svona hluti”.
Þetta segir Áslaug Jóns-
dóttir myndlistarmaður og
dýralæknisfrú á Hofsósi, um
myndskreytingamar í Jökulsár-
gljúfri við Upptyppinga, sem
verið hafa talsvert í fréttum
undanfarið. Áslaug hefur
vitað af þessum verkum á
þriðja ár, fregnaði af þeim í
skrá sem hún keypti í
fornbókaverslun í Amster-
dam. En þar greina þarlendir,
Ijósmyndari og myndhöggvari, í
máli og myndum, frá
þrælskipulagðri ferð sinni til
landsins og fimm vikna dvöl
við listiðn hjá Upptyppingum.
Myndir og texti í grein
Morgunblaðsins í síðustu
viku voru einmitt teknar úr
þessari skrá Áslaugar.
,,Það vildi þannig til'að ég
kannaðist við einn starfs-
mann náttúrufræðistofnunar
og setti mig í samband við
hann svo þeir hafa vitað af
þessu í nokkurn tíma”, sagði
Áslaug.
Af þessu má sjá að
Hofsósingar eru vel með-
vitaðir um það hvað er að
gerast í álfunni. Áslaug vildi
reyndar gera lítið úr þætti
sínum af málinu. Hún vinnur
að listsköpun ýmiss konar,
málar, teiknar, gerir grafik
og myndskreytir barnabækur.
Aðspurð sagðist hún alltaf
vera að gæla við það að halda
sýningu en ekki væri gott að
segja til um hvenær það
kæmist í verk.
Náttúruverndarmenn telja
nauðsynlegt að afmá um-
merkin við Upptyppinga, t.d.
með sandblæstri. Hætta sé á
að myndskreyting þessi virki
sem segull á listamenn til
svipaðra gjörninga.