Feykir - 22.06.1994, Blaðsíða 2

2 FEYKIR 24/1994
Kemur út á mióvikudögum vikulega. Útgefandi
Feykirhf. Skrifstofa: Aóalgata2, Sauðárkróki.
Póstfang: Pósthólf 4, 550 Sauóárkróki. Símar:
95-35757 og 95-36703. Myndsími 95-36703.
Ritstjóri: Þórhallur Asmundsson. Fréttaritarar:
Magnús Olafsson Austur - Húnavatnssýslu og
Eggert Antonsson Vestur - Húnavatnssýslu.
Blaöstjóm: Jón F. Hjartarson, Guðbrandur Þ.
Guóbrandsson, SæmundurHermannsson, Siguróur
Agústsson og Stefán Árnason. Áskriftarveró
137 krónur hvert tölublað með viróisaukask..
Lausasöluverö: 150 krónur meó viróisaukask.
Setning og umbrot: Feykir. Prentun: Sást hf.
Feykir á aðild að Samtökum bæja- og héraðs-
fréttablaða.
Sýning Sölva og Hjálmars
fær mjög góða aðsókn
ígulkerjavinnslan
ísex lýst gjaldþrota
ígulkerjavinnslan ÍSEX var
lýst gjaldþrota fyrir nokkru.
Talið er að gjaldþrotið sé að
stærðargráðunni um eða yfir
25 milljónir króna. Nokkrir
einstaklingar eru í ábyrgðum
fyrir skuldum fyrirtækisins og
samkvæmt heimildum blaðsins
hafa þeir þegar greitt 10 millj-
óna króna víxil sem gjaldfall-
inn var í útibúi Islandsbanka á
Blönduósi.
Bæjarsjóður Sauðárkróks er í
ábyrgðurm hjá ISEX fyrir fimm
milljóna láni ogerspuming hvort
baktiygging á því láni haldi er til
skipta kemur. Kröfulýsingarfrestur
í þrotabú ÍSEX er til 27. júlí nk.
Igulkeijavinnslunnni ISEX var
komið á fót haustið 1992 og því
var fyrirtækið ekki nema eins og
hálfs árs þegar það fór í þroL
Hlutafé hafði saíhast fyrir um átta
milljónir króna. Nokkur bjartsýni
ríkti um þessa nýsköpun í atvinnu-
lífinu á svæðinu, sem ígulkeija-
vinnslan var, enda veitti hún
rúmlega 20 manns vinnu þegar
best lét yfir hávertíðina.
Sumarsæluvikan á Sauðár-
króki hófst klukkan tvö á
sunnudaginn með opnun sýn-
ingar í Safnahúsi Skagfirðinga
á verkum þeirra Sölva Helga-
sonar og Bólu-Hjálmars. Fjöldi
manns var mættur við opnun-
ina. Fjórar konur á íslenzkum
búningi tóku á móti gestum og
Víkingbrugg á Akureyri bauð
að smakka á Sólonbjórnum,
sem sérstaklega var bruggaður
fyrir þessa sumarsæluviku.
Á veggjum hanga myndir
Sölva í 27 römmum og auk þess í
6 sýningarkössum, alls á annað
hundrað myndir. 17 útskurðar-
verk eftir Bólu-Hjálmar em á
veggjum og stöplum á gólfi og í
sýningarkössum, ásamt allmörg-
um handritum Hjálmars. I mót-
töku innan dyra mætir gestinum
strax mjög sérstakt andrúmsloft.
Þar er komið fyrir nokkmm göml-
um munum, fengnum að láni úr
einkasafni Kristján Runólfssonar
á Sauðárkróki. Gefin vom út 8
póstkort með myndum eftir Sölva
og af útskurði Bólu-Hjálmars. Og
áður en gestir komast inn í salinn
verða þeir að stíga yfir mcrgjaða
vísu eftir Hjálmar, sem lögð hefur
verið í gólfið undir plast. Salurinn
er allur klæddur innan með rauð-
um pappírsdúk, sem skapar mjög
sérstæða birtu og andrúmsloft.
Gömul tónlist heyrist lágum
hljóðum og skapar stemmningu.
Formaður sýningamefndarinn-
ar, Sossa, bauð gesti velkomna og
setti sýninguna. Séra Hjálmar
Jónsson flutti kynningu á Hjálm-
ari, sem afkomandi hans, Sigurð-
ur Hansen í Kringlumýri og Bragi
Haraldsson húsasmiðurog leikari
lluttu kvæði eftir Hjálmar. Öm
Ingi framkvæmdastjóri sumar-
sæluvikunnar og hugmyndasmið-
ur fjallaði um Sölva og lýsti þeim
áhrifum, sem hann hefði orðið
fyrir af þessum listaverkum, kall-
aði síóan fram Jóhann Friðgeirs-
son bónda á Hofi á Höfðaströnd,
sem er afkomandi Sölva, gaf hon-
um blóm og einnig fékk sýningar-
nefndin rós í hnappagatið og lof í
lólá fyrir hversu vel henni hafði
tekist að leysa verkefni sitt. en
hana skipuðu myndlistarmennim-
ir Margrét Soffia Bjömsdóttir (-
Sossa) og SigurlaugurElíasson á-
samt Hjalta Pálssyni skjalaverði.
Þetta er einstakt tækifæri til að
kynnast þessum tveim misskildu
snillingum. Sýningin er mjög
skemmtilega upp sett og fólk ætti
ekki að láta hana framhjá sér fara.
Hún verður áreiðanlega eftir-
minnileg. Margir fullyrtu, að
þetta væri merkilegasta sýning,
scm sett hefði verið upp í Safna-
húsinu. Víster, aðþeimSólonls-
landus (þ.e. Sölva) og Bólu-
Hjálmari hefur aldrei verið slíkur
sómi geröur áður með svo viða-
mikilli sýningu á verkum þeirra.
Að sögn Hjalta Pálssonar í
Safiiahúsinu cr þama saman kom-
inn mestur hluti þeirrar myndlist-
ar, sem varðveitt er eftir Sölva og
17 útskurðargripir af um 60, sem
kunnir em eltir Hjálmar, ásamt
helstu handritum, sem liann licfur
skrifað. Hlutimir og myndimar
em fengnir að láni víðsvegar að,
bæói frá opinbemm söfnum og
einstaklingum og vildi Hjalti sér-
staklega koma á framfæri þakk-
læti til allra þeirra, sem góðfús-
lega lánuðu hluti og gerðu þessa
sýningu mögulega.
Góð þátttaka í Björtum nóttum
Bjartar nætur, sumarhátíð Vest-
ur-Húnvetninga hefúr farið vel
af stað. Háú'ðin fer nær eingöngu
fram utan dyra og hafa veður-
guðirnir verið hátíðinni hlið-
hollir til þessa þó svo að hita-
stigið hefði mátt vera aðeins
hærra, en forráðamenn hátíðar-
innar gera sér grein fyrir að ekki
Hross tekin af feðgum á Króknum
vegna meintrar vanfóðrunar þeirra
Búfjárnefndin vill binda enda á hrossahald þeirra í eitt skipti fyrir öll
verður á allt kosið.
Ágætisþátttaka var í kvenna-
hlaupinu sem fram fór á sunnudag
og síðan í 17. júní hátíðahöldunum.
Segja má aö nokkur eftirvænting
liafi ríkt vegna frumsýningar mynd-
arinnar Bændur og býli, sem tekin
var fyrir 30 ámm og var aðsókn að
sýningunni góð.
Vatnsnesið var í brennidepli á
mánudag, en þá var farin hópferð
um Nesið os komið við á hclstu
sögustöðum. Við Hamarsrétt var
alhjúpað útilistarverk Steinunnar
Hclgadótturog síðan borðið til hlað-
boiðs í Hamarsbúð ásamt tilhcyr-
andi tónlist og fjjöri. Mikið fjöl-
menni mætti á Vatnsnesið og
viröist sem fólk kunni vel að meta
að sækja sitt hérað lieim, og einnig
er eitthvað um að gestir og aö-
komufólk hafi slegist í för. I gær
áttu að halda upp á sólstöður í Víði-
dal ogsíðan rckur hvert atriðið annað.
„Skepnuhald feðganna hefúr
lítt komið inn á borð jarðeigna-
og búfjárnefúdar. Hinsvegar er
það vitað mál að vanfóðrun
hrossa þeirra hefúr komið til
kasta bæjaryfirvalda ítrekað
undanfarin misseri og til fjölda
ára. Finnig liggur fyrir að þeir
feðgar hafa haft í frammi hót-
anir í garð þeirra manna er
með mál þessi fara. Vegna
þessa beinir jarðeigna- og
búfjárnefnd því til bæjarstjóra
og bæjarstjórnar að viðunandi
lausn fáist í máli þessu. Lög-
fræðilegs álits verði aflað og
málið leyst í eitt skipti fyrir öll
án nokkurrar undanlátssemi".
Svo segir í bókun jarðeignar-
og búfjámefhdar Sauðárkróks um
mál er upp kom vegna ætlaðrar
vanfóðrunar hrossa á liðnum
vetri, sem reyndist rétt að hluta til.
Málið kom til kasta bæjarstjóra,
dýralæknis, ráóunauts, forðagæslu-
manns, lögreglu og sýslumanns. Það
Góðir áskrifendur!
Vinsamlegast greiðið gíróseðla fyrir
áskriftargjöldum hið fyrsta. Enn eru nokkrir
áskrifendur sem skulda eldri áskriftir. Þeim skal bent
á að hafi þeir glatað gíróseðli geta þeir lagt
upphæðina inn á reikning nr. 1660 í
Búnaðarbankanum á Sauöárkróki, eða haft
samband við ritstjóm Feykis í síma 35757.
leystistþá að hluta til en kom í maí
aftur inn á borö fyrmcfndra aðila.
I lok maí undirgekkst sonurinn
þaó hjá sýslumanni að vera eig-
andi og umráðamaður hrossa
þeirra er um ræðir og gaf því leyfi
sitt til þess að bæjaryfirvöld tækju
hrossin í sína vörslu utan tveggja
hrossa sem yrðu aflífuð. Megin-
hluti hrossanna var síðan rekinn
að Hellulandi í Rípurhreppi, 22
hross. Af þcim hrossum sem rek-
in vora að Hellulandi vora fjögur
tekin úr húsi, fimmta hrossið
graðhestur var fluttur í hús til
fóðranar. Nú er þess krafist af
þeim feðgum að hestunum fjór-
um og graðhestinum verði skilað
aftur og það tafarlaust, segir enn-
fremur í bókun nelndarinnar sem
bcinir því nú til bæjaryfirvalda að
þcssi mál varðandi hrossahald
feðganna verði leyst í eitt skipti
fyrir öll.
„Meiri sala í fána-
stöngum en áður"
segir Einar Jóhannesson á Blönduósi
,Jú, það hefúr verið töluvert
meiri sala í fánastöngum hjá
mér undanfarið en venjulega.
En ég hef líka orðið þess var að
fólk á ekkert of mikið af pen-
ingum. Það gengur ekkert of
vel að fá borgað. Annars er
þetta svo sem ekkert mikil
sala. I>að er eru svo margir í
þessu, svo er innflutningurinn
skefjalaus í þessu eins og
mörgu öðru“, segir Einar Jó-
hannesson fánastangafram-
leiðandi á Blönduósi.
Einar framleiðir fánastangir
úr stáli og áli og hann notar
nokkuð sérstæða útfærslu við
fánahúnana. Vcnjulegast cra þeir
úr tré og Einari fannst þeir dýrir í
innkaupi, þannig að liann fór að
hugsa til þess að framleiða þá á
eintáldan og ódýran hátt. Út-
koman var sú að hann steypir
húnana úr kísilgúr og hefur það
komió mjög vel út að hans sögn.
„Þetta er svo sem engin of-
boösleg framleiðsla hjá mér.
Maður er mest að gera þetta og
ýmislegt annað til að hafa eitt-
hvað að gera. En það er svo sem
alltaf sama sagan. Það gengur
crfiðlega að koma nýjungum á
framfæri, sem ég hef þó nóg af,
þar sem að fjármagnið vantar. Þú
mættir gjaman skrifa um það í
blaðinu að ef ráðamenn og þeir
hjá sjóðakerfinu sýndu meiri lit,
þá cra engin vandræði með að
skapa ný atvinnutækifæri. Er það
ekki það sem þarf í dag?“, sagði
Einar að endingu.