Feykir - 06.07.1994, Blaðsíða 4

4 FEYKIR 26/1994
Það þótti stórfenglegt átak í atvinnumálum þegar Sauð-
krækingum tókst aö koma Steinullarverksmiðjunni á
laggimar fyrir 10 árum, enda er það ekki svo lítið fyrir
Sauðárkrók og Skagafjörð, aö fá í héraðið atvinnu sem
veitir hátt í 50 manns atvinnu. Um þessar mundir er hald-
ió upp á aldarfjórðungsafmæli annars fyrirtækis á Krókn-
um, Loðskinns. Þaö sannast meö Loóskinn eins og mörg
önnur mannanna verk, að fljótt fennir í feóranna spor. Þeir
eru líklega ekki margir, sem gera sér grein fyrir því hvað
stigió var stórt og mikió skref í atvinnuuppbyggingu í hér-
aðinu á sínum tíma, þegai' þrír einstaklingar úr Reykjavík
beittu sér fyrir stofnun sútunarverksmióju. Draumur
þeirra um fyrirtæki er veitti um 60 manns atvinnu viróist
vera aö rætast, þar sem aó uppsveifla er á sútunarmörk-
uóunum um þessar mundir, meiri sala á skinnum en ver-
ið hefur til fjölda ára. Það stefnir í að von bráóar verði
starfsmenn Loöskinns um 60 talsins og t.d. er í farvatn-
ingu aó súta fiskroó er mundi útvega um fimm störf til
viðbótar. A síðustu tímum, tímum atvinnuleysis, þykir
gott aö geta haldið í hvert starf. Það er vitaskuld enn betra
ef atvinnutækifærin veröa til, og stórkostlegt ef þau skipta
tugum, eins og geróist þegar stofnað var til Loðskinns fyr-
ir aldarfjóróungi.
Stofnendur Loðskinns voru
þrín Pálmi Jónsson í Hagkaupum,
Björgvin Olafsson verkfræðingur
og Tom Holton í Hildu, sem er út-
flutningsfyrirtæki með ullarvömr.
Til liðs við þá þremenninga, má
þar t.d. nefría Bjama P. Magnús-
son og Eyjólf Konráð Jónsson.
, J>að sem er kannski merkileg-
ast við stofnun þessa fyrirtækis
hér, er aö það eru þrír Reykvík-
ingar sem standa að stofnun þess,
en ekki heimamenn. Þeir sjá fyrir
sér nýtingu þessa hráefnis og
nokkuð trygg viðskipti með úr-
vinnsluvörur. Skagafjörður verð-
ur fyrir valinu, líklega vegna þess
að Pálmi Jónsson frá Hofi hefur
taugar hingað í Fjörðinn. Loðskinn
fékk skinn hér af vestursvæðinu,
SÍS-verksmiðjan á Akureyri af
austursvæðinu og síðan skinna-
verksmiðja Sláturfélags Suður-
lands af suðursvæðinu. Síðan
þegar sú verksmiðja hætti fyrir 6-
7 árum, keyptum við hana, og nú
á síðustu árum hefur stærsti hluti
hréefnismarkaðar okkar verið á
Suðurlandi. Þannig að í raun er
Loðskinnsverksmiðjan vitlaust
Alexander Róbertsson og Ragnar Grétarsson hengja upp nýslípuð
skinn tö þurrkunar.
Starfsstúlkur Loðskinns snyrta skinn í óða önn. Framleiðslan selst nú jafnóðum.
Birgir Bjamason framkvæmdastjóri Loðskinns.
staðsett í dag“, segir Birgir Bjama-
son framkvæmdastjóri Loðskinns
þegar honum er bent af blaða-
manni á þá staðreynd sem hér er
drepið á að framan, mikilvægi
stofnunar Loðskinns og samlík-
inguna við Steinullarverksmiðj-
una, en það voru einmitt Sunn-
lendingar sem sóttu fast að fá þá
verksmiðju til sín á sínum tíma.
Engin sumarleyfislokun
vegna góðrar sölu
Aðspuróur segir Birgir um
starfsemi Loðskinns í dag, að það
sé bjart framundan. Það hafi ekki
litið svona vel út lengi á skinna-
mörkuóunum, og ákveðið hafi
verið að verksmiðjunni yrði ekki
lokað í sumar. Það veitir ekkert af
því aö halda áfram til að fram-
leiða upp í pantanir.
„Við höfum lagt á það mikla
áherslu að rækta góð viðskipta-
sambönd víða, ekki einblínt á ein-
staka markaði með bestu verðin á
hverjum tíma, heldur myndað þá
heild viðskiptasambanda sem við
teljum að gefi rekstrinum hjá okk-
ur bestan stöðugleika. Evrópa
hefur verið okkar aðalmarkaður
til fjölda ára. Við byrjuðum á
Bandaríkjamarkaói fyrir þremur
ámm, Kórea og Indland komu inn
í fyrra. Við fylgjumst með Kína,
sem er spennandi markaður en
við viljum sjá hvemig hann þró-
ast. Austur-Evrópulöndin gömlu
eru að koma inn aftur, sem þýðir
aó þá koma Finnamir líka. Þeir
eru enn með markaðssvæði í
þessum nágrannalöndum sínum
sem þeir framleiða inn á“.
Og ykkur vantar skinn í fram-
leiðsluna?
,Já þegar salan er svona mikil
dugar ekki sá hluti innlends hrá-
efnismarkaðar sem við höfum.
Við fórum því út í það að fá gær-
ur frá Astralíu til að prófa í vinnsl-
una hjá okkur. Það virðist heppn-
ast ágætlega. Þetta er hins vegar
spuming um verð og stofnkostn-
að við kaup á þessum gærum.
Flutningskostnaður er t.d. mikill
yfir hálfan hnöttinn. Við erum
með í undibúningi að kaupa 5-10
þúsund skinn og sjá til hvemig
þau viðskipti koma út íyrir okkur.
Ef þessi tilraun heppnast vel, þá
emm við búnir að leysa ákveðinn
framtíðarvanda. Þá þurfum við í
framtíðinni ekki að láta stjómast
af stæróum í íslenskum landbún-
aði, framleiðslu sauðfjárafurða hér
innanlands. Það er nauðsynlegt fyr-
ir okkur að vera sjálfstæðir að þessu
leyti og geta sótt það hráefni sem
við þurfum. Hráefríisöflunin er nátt-
úrlega forsenda þess að við getum
ræktað þau viðskiptasambönd
sem við höfum aflað, og tryggt
því fólki atvinnu sem hjá okkur
starfar', sagði Birgir Bjamason.

Skór frá Skrefinu á Skagaströnd framleiddir úr fiskroði.