Feykir - 28.08.2002, Blaðsíða 6

6 FEYKIR 28/2002
Breytingar á ráðunautaþjón-
ustunni í Húnavatssýslum
Þáttaskil urðu í byrjun þessa
árs hjá búnaðarsamböndunum í
Húnavatssýslunum báðum og
Strandasýslu, er þau gengu til
samstarfs um ráðunautaþjón-
ustuna með starfsstöðvum á
Hólmavík, Hvammstanga og
Blönduósi, þar sem er aðsetur
framkvæmdastjóra í stað þess
að áður voru sýslumar með að-
skilda starfsemi einar sér.
Árið 2001 var því það síð-
asta sem samböndin störfiiðu
eftir fyrra skipulagi og hefiir
Búnaðarsamband A.-Hún. gef-
ið út ársskýrslu um starfsemi
sína það ár. Kemur þar ýmislegt
athyglisvert fram.
Sú breyting varð á ráðu-
nautaþjónustu sambandsins að
Jón Sigurðsson hætti eftir aldar-
tjórðungs samfellt starf, en
Ánna Margrét Jónsdóttir frá
Sölvabakka tók við, en hún
hafði þá um vorið útskrifast ffá
landbúnaðarháskólanum á
Hvanneyri.
Að nautgripir voru í árslok
2001 3261 og höfðu fækkað
um 93 milli áranna 2000 og
2001 og vom þar af níu mjólk-
andi kýr. Að sauðfé var 30.783
kindur í árslok 2001, fjölgaði
ffá árinu áður um 1222 kindur.
Að hross voru 5189 i árslok
2001 og hafði fækkað um 182
frá árinu áður. Að fóðurbirgðir
fyrir búfé voru verulega um-
fram áætlaða fóðurþörf öll árin
1997 til 2001 eða fimm ára
tímabil.
Að 900 árskýr vom skýrslu-
færðar á árinu af 41 skýrslu-
haldara með 4541 kilós nyt-
hæð. Og meðalbúið var 22 árs-
kýr er fengu að meðaltali 887
kg af kjarnfóðri. Afúrðahæsta
kúabúið var á Eyjólfsstöðum í
Vatnsdal með 5940 kg meðal
ársnyt og hæsta samanlagða
fitu og prótein, 450. En hæsta
ársnyt gaf kýrin Ólína á Stóra-
Búfelli í Svínavatnshreppi, með
8633 kg. ársnyt og 622 saman-
lagða fítu og prótein.
Af þeim sauðfjárbændum
sem skýrslufærðu 50 ær eða
fleiri var hæstur Kristján Stein-
ar Kristjánsson á Steinnýjar-
stöðum í Skagahreppi með 31,2
kg. kjötþunga eftir ána og 1,24
í hlutfall gerðar og fitu. Hæsta
einkunn afúrðadæmdra hrúta
haustið 2001 hlaut Fjölnir frá
Akri í Torfalækjarhreppi.
Hæstdæmdu stóðhestar á
santbandssvæðinu á árinu 2001
voru. Sex vetra og eldri, Gló-
faxi ffá Þóreyjamúpi, fimm
vetra Gammur frá Steinnesi og
fjögurra vetra Hrymur ffá Hofi
í Vatnsdal. Hæstdæmdu hryss-
umar voru: 7 vetra og eldri
Þrenna frá Þverá, 6 vetra Ball-
erína frá Grafarkoti, 5 vetra
Hópe frá Árholti og fjögurra
vetra Perla ffá Hólabaki.
Búnaðarsambandið annaðist
margskonar önnur störf. Fjórir
bændur fengu styrk vegna
hagaskýla fyrir hross, þrír
vegna endurbóta á fjósum, tveir
vegna kornræktar, en engum
dylst að fjárfestingar vegna
framkvæmda hjá austur - hún-
vetnskum bændum voru í lág-
marki á árinu 2001. gg.
Samanburður á löggæsluá
kántrýhátíð og menningarnótt
„Ljóst er að umfang Kán-
trýhátíðar á Skagaströnd er
slíkt að það kallar á útgáfú sér-
staks leyfis sýsluntanns, enda
um að ræða margra daga hátíð
með skipulagðri dagskrá sem
ffam fer víðs vegar um bæinn,
auk þess sem selt er inn á há-
tíðarsvæðið. Sama á við um
útihátíðir sem haldnar em í
Vestmannaeyjum, Neskaup-
stað, Siglufirði og víðar á land-
inu. Eins og áður er rakið er
lögreglustjóra heimilt að binda
slíkt leyfi því skilyrði að
skemmtanahaldari greiði auk-
inn löggæslukostnað. Slíkur
kostnaður er innheimtur hjá
öllum lögregluembættum, þar
á meðal hjá lögreglunni í
Reykjavík, ef viðburðurinn
kallar á aukna löggæslu. Hægt
er að nefna ýmis dæmi í því
sambandi eins og til dæmis úti-
tónleika, Landsmót hesta-
manna og hátíðina Reykjavík
Music Festival, en í öllum
þessum tilvikum gerði lögregl-
an í Reykjavík viðkomandi
skemmtanahaldara að greiða
aukinn löggæslukostnað.
Skemmtanahaldarar i Reykja-
vík sitja því við sama borð og
skemmtanahaldarar annars
staðar á landinu hvað greiðslu
löggæslukostnaðar varðar”,
segir í svari frá fúlltrúa dóms-
málaráðuneytisins vegna fyrir-
spurnar Sæmundar Gunnars-
sonar íbúa á Skagaströnd þar
sem að Sæmundur óskaði eftir
upplýsingum vegna aukinnar
löggæslu á útihátíðum, og sér-
staklega samanburði á lög-
gæslukostnaði i tengslum við
svokallaða menningarnótt í
Reykjavík og Kántrýhátíð á
Skagaströnd.
Sæmundur er ekki ánægður
með svar ráðuneytisins og seg-
ir það yfirklór. Menn horfi þar
t.d. framhjá 33. grein laga sem
kveði á um það að löggæslu-
kostnaður eigi að greiðast af
ríkinu. Sæmundur segir ljóst að
styrkur hafi komið frá ríkinu
vegna menningamætur í
Reykjavík og því sé sýnt að
skattborgarar á Skagaströnd
sem og annars staðar á landinu
séu að greiða fyrir löggæslu-
kostnað á menningamótt. Þetta
sé hrapleg mismunun þegar
aðstandendur útihátíða út um
landið þurfi að greiða aukinn
löggæslukotnað vegna hátíð-
anna, öll ömggisvarsla á nýaf-
staðinni Kántríhátíð hafi t.d.
kostað um þrjár milljónir
króna. Sæmundur segist muni
svara þessu svarbréfi ráðuneyt-
isins á næstunni.
í svarbréfi ráðuneytisins
segir m.a. að viðburður eins og
menningarnótt í Reykjavík
kalli ekki á útgáfú sérstaks
skemmtanaleyfis og því sé
ekki lagaforsenda til þess að
krefja „skemmtanahaldara”
um greiðslu kostnaðar við
aukna löggæslu, ef því er að
skipta. Þá væri einnig rétt að
taka ffam að Reykjavikurborg
óskaði ekki eftir aukinni lög-
gæslu af þessu tilefni. Ef slík
ósk heföi verið lögð fram er
viðbúið að Reykjavíkurborg
hefði greitt fyrir þann auka
kostnað sem því hefði fylgt.
„Það verður einnig að hafa í
huga i þessu sambandi að lög-
reglan í Reykjavík er ntun fjöl-
mennari en önnur lögreglulið á
landinu. Hún hefúr því betri
tækifæri en önnur lögreglulið
til að takast á við stóra viðburði
án þess að það kalli á aukinn
kostnað. Lögreglan á Blöndu-
ósi er fámenn og engan veginn
í stakk búin til að takast á við
útihátíð af þeirri stærðargráðu
sem haldin hefúr verið á
Skagaströnd um verslunar-
mannahelgi undanfarin ár, án
utanaðkomandi aðstoðar og
með tilheyrandi aukakostnaði.”
Anna Hugadóttir, Jóhanna Marín Óskarsdóttir og Þór-
arinn Ólafsson.
Tónlistarfólk í heim-
sókn á dvalarheimilinu
Það verður ekki annast sagt
en heimilisfólk á dvalarheimil-
inu á Sauðárhæðum hafi feng-
ið góðan skammt af tónlist um
helgina. Á laugardag voru á
ferðinni þeir Gunnar Kvaran
sellóleikari í sinfoníunni og
Haukur Guðlaugsson orgel-
leikari og fyrrum söngmála-
stjóri þjóðkirkjunnar. Þeir
héldu tónleika fyrirgamla fólk-
ið í sal dvalarheimilisins og á
sunnudag var síðan yngra fólk
á ferðinni.
Það voru þau Jóhanna Mar-
ín Óskarsdóttir píanóleikari og
Anna Hugadóttir fiðluleikari og
Þórarinn Ólafsson píanóleikari
sem héldu rúmlega hálftíma
tónleika á sunnudag. Jóhanna
Marín var i heimsókn í bænum
ásamt þessum félögum sínum,
en hún er dóttir Óskars Kon-
ráðssonar og Jóhönnu Jónas-
dóttur sem eru nýflutt í bæinn,
en Jóhanna er að Sölvaættinni,
dóttir Jónasar Sölvasonar.
Kristín Sölvadóttir var mætt
á tónleikana ásamt nokkrum
fleiri af elliheimilinu og var
góður rómur gerður að leik
ungmennanna, en það voru að-
allega þær stöllur Jóhanna Mar-
ín og Anna sem léku og eru
greinilega mjög snjallar á sín
hljóðfæri. Þær fluttu bæði ís-
lensk lög og erlend, vel þekkt
lög, og sérstaklega voru það ís-
lensku lögin sem hrifú. Áheyr-
endumir voru ákaflega þakklát-
ir og sumir þeirra gáfú sig á tal
við unga fólkið af tónleikum
loknum og vildu vita á því deili
eins og gengur.
Áheit skilaði kirkj-
unni fallegri gjöf
Fyrir skömmu var Knapp-
staðakirkju í Fljótum afhentur
altarisdúkur að gjöf. Gefandinn
var Elín Jóhannesdóttir hús-
móðir í Mosfellsbæ, en dúkinn
saumaði hún sjálf fyrir all-
nokkrum árum. Veittu fúlltrúar
áhugamannafélags sem stóð að
endurbótum sem gerðar voru á
kirkjunni fyrir nokkrum árum,
gjöfinni viðtöku og færðu Elínu
sérstakar þakkir fyrir. Tilurð
gjafarinnar má rekja til þessa
garnla siðs að heita á og gefa
eitthvað ef eitthvað fer eins og
viðkomandi óskar sér.
í sumar var jörðin Knapps-
staðir í Stíflu auglýst til sölu og
óskað eftir tilboðum, en jörðin
var eign ríkisins. Áður hafði
hún verið leigð félagasamtök-
um á höfúðborgarsvæðinu og í-
búðarhúsið notað sem sumar-
bústaður. Tuttugu tilboð bárust
í jörðina, en þau sem áttu hæsta
boð voru hjónin Jónas Hall-
grímsson og Hulda Erlingsdótt-
ir úr Reykjavík. Jónas er fædd-
ur og uppalinn á Knappstöðum
og höfðu þau hjón nokkrum
sinnum á síðustu árum dvalið í
húsinu. Þá hafði vinafólk þeirra,
Elín og maður hennar Páll
Samúelsson komið í heimsókn
og eins og margir aðrir heillast
af náttúrufegurðinni og stór-
brotnu umhverfi Stíflunnar.
Þegar Jónas og Hulda fóru fyr-
ir nokkrum misserum að tala
um að þau langaði til að eign-
ast jörðina ákvað Elínaðheita
á Knappstaðakirkju þannig að
ef Jónas og Hulda eignuðust
jörðina myndi hún gefa kirkj-
unni dúkinn sem hún hafði tals-
verðar mætur á og hafði lagt
verulega vinnu í á sínum tíma.
Lét Páll þes getið í ávarpi sem
hann flutti við þetta tækifæri að
það væri ákaflega ánægjulegt
að færa kirkjunni þessa gjöf.
ÖÞ.