Feykir - 28.08.2002, Blaðsíða 2

2 FEYKIR 28/2002
Víðsýnt á göngu
um Hákamba
Gönguferðir um fjöll og firn-
indi njóta sífellt meiri vinsælda
enda fátt sem slítur mann jafn
rækilega frá daglegu stressi eins
og að ferðast um óbyggðir á
tveimur jafnfljótum. Af nógu er
að taka fyrir göngufólk þegar
velja á gönguleiðir í Skagafirði
og næsta nágrenni og hefur sá
hópur sem hér um ræðir farið í
eina gönguferð á hverju sumri
undanfarin sumur. Má þar nefna
gönguferð unr Víðidal sem ligg-
ur vestan Skagafjarðar, göngu á
þrjú fjöll í Skagafirði á sama
degi þ.e. Tindastól, Glóðafeyki
og Mælifellshnjúk, göngu í Héð-
insfjörð og göngu á fjallið Kerl-
ingu í Eyjafirði.
Að þessu sinni varð fyrir val-
inu svokölluð I Iákambaleið en
þeirri leið lýsir Kolbeinn Krist-
insson frá Skriðulandi í Arbók FI
1973. Þar segir Kolbeinn nt.a.
„Nú mun flestum öðrum en elstu
mönnum vera lítt í minni fjall-
vegur sá, er eitt sinn var fjölfar-
inn og nefndur er Hákambar.
Var leið þessi farin milli Kol-
beinsdals og Stíflu í Fljótum og
milli Kolbeinsdals og Olafsfjarð-
ar. í fyrra tilvikinu var vanalega
farið norður af Kömbunum, um
Mjóafellsjökul og ofan Mjóa-
fellsdal að Mjóafelli.... Var
þessi leið fjölfarin meðan Hóla-
stóll hélt reisn sinni og lét fara ti!
fanga í Olafsfjörð og sækja
þangað í búið skreið og hákarl”.
Mjóafellsdalur og bærinn Mjóa-
fell sem Kolbeinn nefnir í grein
sinni er betur þekkt í seinni tíð
sem Móafellsdalur og Móafell.
Móafell fór í eyði fyrir allmörg-
um árum en undirritaður hefur
Á skarðinu milli Deildardals
allt undirlendi dalsins á kaf og
nánast allir bæir í sveitinni fóru
í eyði. í dag er einungis búið á
tveimur bæjum í Stíflu þ.e. Depl-
um og Þrasastöðum.
Gönguhópurinn lagði upp frá
Deplum og var göngunni heitið
fram Móafellsdal en dalurinn er
einn af þremur þverdölum vest-
anvert í Stíflu. Nyrst er Tungu-
dalur, þá Móafellsdalur og syðst
er Hvarfdalur sem liggur að rót-
um Lágheiðar. Byijað var á því
að fara yfir göngubrú á ánni
vestan við Depla með góðfús-
legu leyfi ábúenda á Deplum og
var síðan gengið fram Móafells-
dalinn með ánna á vinstri hönd.
Móafellsdalur er 6 - 7 km. lang-
ur og talsvert á fótinn fram í
miðjan dalinn, þar tekur við all-
mikið flatlendi áður en komið er
hins vegar enga skýringu á því
hvers vegna nafn dalsins og þar
með bæjarins hefur tekið þessum
breytingum í tímans rás.
Árla morguns í lok júlí lagði
ellefu manna hópur upp akandi
frá Sauðárkróki og var ferðinni
heitið að bænum Deplum í
Stíflu, þaðan sem fyrirhugð
ganga um Hákamba skyldi hefj-
ast, öfugt við ffamangreinda lýs-
ingu Kolbeins. í stuttu máli má
lýsa gönguleiðinni á þessa leið:
Lagt er upp frá Deplum í Fljót-
um, gengið fram Móafellsdal,
gengið fyrir botni Unadals og
Deildardals og komið niður á
Heljardalsheiði og gengið þaðan
sem leið liggur niður í Kolbeins-
dal.
Jón frá Víðimýrarseli sá um
að aka hópnum að Deplum og
skilaði hann okkur aföryggi á á-
fangastað á farkosti sínum.
Veðrið þennan morgunn var eins
og best verður á kosið til göngu-
ferða, sólarlaust en þó gott
skyggni og hlýtt og lognið svo
mikið að ekki bærðist hár á
höfði. Stíflan skartaði sínu feg-
ursta þennan morgun og ekki
sást gára á Stífluvatninu þegar
ekið var ofan Stífluhólana. O-
sjálfrátt varð manni hugsað til
forfeðranna sem bjuggu í þessari
fögru sveit og það gróskumikla
mannlíf sem var hér fyrr á tím-
um.
I Stíflu munu hafa verið 12 -
14 bæir í byggð þegar mest var
og íbúafjöldinn u.þ.b. lOOmanns
og félagslíf í miklum blóma.
Allt breyttist þetta með tilkomu
virkjunar við Skeiðsfoss um
miðja síðust öld sem færði mest
og Unadals. Fjallið Deilir í baksýn til vinstri.
Gönguhópurinn á Túninu á Deplum áður en lagt var af stað. Frá vinstri Snorri Björn
Sigurðsson, Óskar Jónsson, Guðrún Sæmundsdóttir, Aðalheiður Arnórsdóttir, Herdís
Clausen, Ingibjörg Valgeirsdóttir, Sigríður Stefánsdóttir, Birgir Gunnarsson, Guðmundur
Jensson, Árni Steíánsson og Sævar Birgisson.
inn í dalbotn þar sem aftur er
talsverð hækkun síðasta spölinn
upp á Móafellsjökul. Þegar
komið er þetta langt fram á sum-
arið má búast við að jökulnám sé
orðið talsvert og urð í jaðri
jöklanna. Það varð líka raunin
en urðin er hins vegar ekki telj-
andi farartálmi gangandi fólki,
en þessi leið á þessum tíma árs
verður hins vegar að teljast nán-
ast ófær hestum. Leiðin unr
Hvarfdal er að sögn mun væn-
legri þegar ferðast er með hesta á
þessum slóðum Á leiðinni fram
dalinn var alloft stoppað og spáð
í landslag og ömefhi og tekið til
við nestið sem allir höfðu nóg af.
Þegar komið er upp á Móafells-
jökul blasir við stórfenglegt út-
sýni til allra átta.
Ef horft er niður Móafellsdal-
inn sést enn heim að Deplum, ef
horff er til austurs sér niður Skál-
árdal sem er þverdalur innst í
Svarfaðardal og sjást fremstu
bæir í Svarfaðardal, ef litið er í
vesturátt sér niður allan Unadal
og stolt Skagfirðinga Drangey
blasir við úti fyrir mynni dalsins.
Það kom göngufólki reyndar
talsvert á óvart hversu stutt er á
milli Unadals og Móafellsdals en
þessir tveir dalir liggja nánast al-
veg santan og sameinast í
jöklunum sem bera nöfh dalanna
tveggja.
Eftir áningu á Móafellsjökli,
nryndatökur og næringu er hald-
ið áfrant til suðurs eftir Móa-
fellsjökli. Þar næst taka við Há-
kambar en Kolbeinn lýsir þeirn í
framangreindri grein þannig;
„Kambarnir liggja frá suðri til
norðurs. Er þetta hár og stórskor-
inn fjallshryggur 1020 m hár,
sem sker sundur Skallárdal og
Unadal”. í leiðarlýsingu Kol-
beins er talað um að ganga vest-
anvert í Kömbunum en við tók-
urn þá ákvörðun að prófa að fara
uppá þá og ffeista þess að ganga
eftir þeim. Sýslumörk Skaga-
fjarðar og Eyjafjarðar liggja
einmitt effir Hákömbum og var
það misjafnt meðal göngumanna
hvorum megin markanna menn
vildu helst halda sig. Sumstaðar
er nokkuð grýtt að ganga effir
Kömbunum en það er þó enginn
farartálmi og útsýnið til allra átta
hreint frábæit. Á Kömbunum
var áð nokkmm simium og tekið
til við nestið, en það verður
reyndar að segjast eins og er að
sá sem þetta ritar náði því aldrei
að verða svangur í þessari ferð
og hafði orð á því að líklega
kæmum við öll feitari af fjalli.
Þegar Kambana þrýtur er aft-
urgengið ájökli í botni Unadals
og stefiian tekin á skarð eitt sem
skilur að Unadal og Deildardal.
I skarði þessu er varða og úr því
sér fyrir botn Deildardals og við
blasir fjallið Deilir sem stendur
eitt og sér fyrir botni dalsins. Vel
má greina á jöklum á þessum
slóðum að þeir eru að hopa og
það talsvert og þá kannski sér-
staklega Deildardalsjökull sem
rná efalaust muna fíflil sinn feg-
urri þegar langir og harðir vetur
veittu honum ríkulegt fóður.
Stefnan er nú tekin austan við
Deili og Vörðufjall haft á vinstri
hönd en það heiti notar Kolbeinn
í grein sinni vegna þess að á
toppi þess er varða sem líklega
hefur verið hlaðinn af mælinga-
mönnum herforingjaráðsins á
sínum tíma. Þegar komið er til
móts við Deili sér fljótlega nið-
ur á Heljardalsheiði og er kornið
niður fremst á heiðinni. Síðan
var gengið sem leið liggur niður
Kemur út á miðvikudögum. Útgefandi Feykir hf.
Skrifstofa: Ægisstíg 10, Sauðárkróki. Póstfang: Box4,
550 Sauðárkróki. Símar: 453 5757 og 453 6703.
Farsími 854 6207. Netfang: fevkir @ krokur. is.
Ritstjóri: Þóthallur Ásmundsson. Blaðstjórn: Jón F.
Hjartarson, Guðbrandur Þ. Guðbrandsson, Sæmundur
Hermannsson, Sigurður Ágústsson og Stefán Árnason.
Áskriftarverð 190 krónur hvert tölublað nteð vsk.
Lausasöluverð: 200 krónur með vsk. Setning og
umbrot: Feykir. Prentun: Hvítt & Svart hf. Feykir á
aðild aö Saintökum bæja- og héraðsfréttablaða.