Feykir - 29.09.2004, Page 6

6 FEYKIR 33/2004
Hagyrðingaþáttur 390
Heilir og sælir lesendur góðir.
Nú þegar ég er að setja saman þenn-
an þátt hefúr á annan sólarhring verið
kalsaveður á norðaustan með stormi og
mikilli úrkomu. Hvítt er orðið til fjalla.
Kannski hefúr Ragnar Öm frá Kjart-
ansstaðakoti haft eitthvað slíkt fyrir
augum er hann orti svo.
Feig í hlíðum folna strá
fer að hríðarvetur,
þegar líður ævi á
að mér kvíða setur.
Þórhildur Sveinsdóttir mun eitt sinn
hafa ort svo til samferðamanns á lífs-
leiðinni.
Ekki get ég gert að því
gremju til þó finni,
því stærstur hlekkur ert þú í
ólánskeðju minni.
Næsta vísa er í mínum pappímm
sögð eftir Karl Kristjánsson. Ekki veit
ég við hvem hann talar þar.
Úti gefst þér ágæt sjón
ef þú bara vakir,
þar er margur fífl og flón
fyrir amors sakir.
Haglega gerð er næsta visa Jakobs
Thorarensen.
Tignin bjarmar tindum ffá
traustir armar skýla,
það er varma og þrótt að fá
þann við barm að hvíla.
Ekki man ég fyrir víst hvort þessi
ágæta vísa Bjöms Levi Gestssonar hef-
ur birst áður í þættinum.
Konum fyrst ég kanna hjá
kærleiks ystu merkin.
Dýpra risti og dái þá
drottins listaverkin.
Góðar glettur hafa verið með mönn-
um hér í Húnaþingi er Ámi Bjöm
Kristófersson ffá Kringlu orti svo.
Sveinar allir sýnist mér
sífellt liggja i valnum.
Villirósir vaxa hér
víst í Langadalnum.
Mikið skilur undirritaður vel þá
hugsun sem kemur ffam í næstu vísu.
Alla mína ævidaga
unnað hef ég víni og meyjum.
Það er eins og sjálfsögð saga
að syrgja og hlæja uns við deyjum.
Önnur í svipuðum dúr kemur hér
eftir Áma.
Geng ég um með geði hryggu
þótt gamall sé ég þrái víf.
Guð það veit að Góu og Sjggu
græt ég meðan endist líf.
Að lokum þessi fallega vísa efhr Áma.
Árin líða endalaust
alltaf þyngist sporið.
Ellin hún er eins og haust
æskan lík og vorið.
Þórhildur Sveinsdóttir sem getið er
um hér að ffaman er ættuð ffá Hóli hér
í Svartárdalnum. Eftir að hún hafði not-
ið leiðsagnar Einars Kristjánssonar
skólastjóra á Laugum í Dalasýslu orti
hún svo.
Snjöll og ffábær ffásögn hans
flesta hrifiðgetur.
Gömlum tíma og leiðum lands
lýsir enginn betur.
Mikið hefúr verið að gerast í vísna-
gerð er hinn snjalli Páll Ólafsson var
uppi. Dauft hefúr verið yfir skáldinu er
hann orti svo.
Ekki er gleðiffétt að fá
fúll í geði af vöku,
þreyttur beði fer ég ffá
fæ ei kveðið stöku.
Frægar vom og mér finnst stundum
næstum óþrjótandi ástarvísur Páls.
Nokkrar sem ég kann er gaman að rifja
upp hér.
Engan koss ég ffá þér fæ
fyrir visur mínar,
svona ertu sí og æ
sár á varir þínar.
Mínar ei þú vísur vilt
varla samt þú getur,
á Austurlandi eignast pilt
sem yrkir stómm betur.
Gæti ég með ljóðum lýst
láni mínu og raunum
fyrir það ég fengi víst
faðmlög þín að launum.
Braga Bjömssyni á Surtsstöðum
mun eitt sinn hafa orðið starsýnt á
myndarlega stúlku og þá ort svo.
Að gefa þér einkunn og afúrðastig
af augljósri vangetu segi ég stopp.
Sem nánast í líkingu minnirðu mig
á Möðmdalsöræfageldrollukropp.
Er þessi þáttur er í smíðum hafa
borist þau tíðindi að ritstjóri blaðsins
okkar, Þórhallur Ásmundsson, sé að
láta af störfúm. Höfúm við átt samstarf
um árabil og þrátt fyrir að einstaka
sinnum hafi hvesst á milli okkar á þeim
tíma, hefúr oftast verið ánægjulegt að
vinna með honum að útgáfú blaðsins.
Vil ég nú færa honum bestu þakkir fýr-
ir það samstarf. Þar sem að ekki er ljóst
hvað við tekur og alls ekki víst að ég
komi til með að halda áffam með þátt-
inn, vil ég nú nota tækifærið og þakka
öllum þeim fjölmörgu sem haft hafa
samband og lagt þættinum lið með oft
ágætu efni, þau rúmlegu 17 ár sem ég
hef haft umsjón með honum. Vonandi
heldur okkar ágæta blað áffam lífi og
verður með sem fjölbreyttustu efhi.
Bið ykkur þar með að vera sæl að
sinni.
GuðmundurV altýsson,Eiríksstöðum,
451 Blönduósi, sími 452 7154.
Glefsur úr rissblokkinni
Með morgunkaffinu
Þetta var veturinn 1987 og Albert Guðmundsson mikið í fréttunum: Kári
Valgarðsson, Hörður Ingimarsson, Guðmundur Guðmundsson, Árni
Ragnarsson, Páll Pálsson, Brynjar Pálsson og Ástvaldur Guðmundsson.
Gárungamir segja að þama séu lagð-
ar línumar fyrir ffamtíðarstefnu í mál-
efhum bæjarins og gott betur. Umræðu-
efnin em margvísleg, umræðumar fijó-
ar og niðurstöðumar nytsamlegar. Inn-
lán í hugmyndabankann mjög stöðug
og gera miklu betur en anna eftirspum-
inni. Það er einu sinni í viku í morgun-
kaffitímanum sem nokkrir athafnamenn
á Sauðárkróki koma saman til skrafs í
Hótel Mælifelli. Athafnamenn segi ég,
þar sem vitað er, a.m.k. um eitt fýrirtæki
sem varð til í þessum kaffitímum, lík-
amsræktarstöðina Kraft. Kaffiklúbbur-
inn samanstendur að mestu af blóman-
um af „orginölum” bæjarins, en einnig
em þama nokkur „aðskotadýr” fædd í
Seyluhreppi, vestur í sýslu og kannski
víðar. Samsetningin hlýtur að teljast
góð, þar er að finna; byggingarmeistara,
bóksala, arkitekt, verslunareigendur,
innanbúðarmann, bæjarfúlltrúa, skrif-
stofúmann, hagyrðinga og allra flokka
kvikindi i þokkabót.
Að sjálfsögðu em viðburðir liðandi
stundar í brennidepli og fá oft mjög itar-
lega umfjöllun. Auðvitað vom síðustu
stórviðburðir í pólítíkinni til umræðu
þegar blaðamaður kom við í morgun-
kaffinu. Og umræðumar um Alberts-
málið vom á mjög háu plani þrátt fýrir
að tvo mikla vitsmunamenn á stjóm-
málasviðinu vantaði i hópinn.
Menn vom sammála um að enginn
stjómmálamaður hefði nokkum tíma
fengið eins mikla umfjöllún og Albert
Guðmundsson og það aldrei gerst áður
að stjómmálamaður hefði fengið að lesa
stefnuyfirlýsingu flokks síns í sjón-
varpsfréttum eins og Albert fékk að
gera kvöldið áður.
„Þetta verður einn fijálslyndasti
flokkur í landinu, svona svipaður og K-
listinn var á sínum tíma”, sagði Kári
Valla. Menn tóku nú að rqyna að skil-
greina stöðu þessa nýja flókks (Borg-
araflokksins), en vom ekki á eitt sáttir.
Sumir sögðu hann hægra megin yið
Framsóknarflokkinn og aðrir báðum
megin við Sjálfstæðisflokk.
Einhver hélt því frarn að málatilbún-
aður fýrir Albert og hans menn mundi
reynast erfiður í kjördæmunum úti á
landi, t.d. að hér í kjördæminu hefði
Steinullarverksmiðjan verið látin fara á
hausinn ef hann hefði fengið að ráða.
Nei, menn héldu að það mundi ekki
skipta máli. Það kenndu allir svo í
brjósti um hann að það yrði ekki kosið
um málefnin. Það væri hægt að skoða
þetta alveg upp og niður úr, þetta væri á
móti allri rökréttri hugun.
„Þetta var röð mistaka hjá Þorsteini
alveg fra upphafi. Hann átti að setja
hnefann í borðið strax og skattamál Al-
berts komu upp á borðið, og síðustu
mistökin hjá honum vom svo að taka
sjálfúr iðnaðarráðuneytið”, sagði arki-
tektinn. Frá miðborðinu kom rödd jafn-
aðarmannsins sem ásakaði Þorstein fýr-
ir dóna- og mddaskap í garð Helga
Helgasonar í þættinum með Ingva
Hrafhi í Sjónvarpinu.
Einhvemveginn tókst einhveijum að
beina umræðunum annað. Einhveijir í
hópnum höfðu séð Sæluvikuleikritið og
létu vel af. Frábær leikur hestsins frá
Hofi í Þið munið hann Jörund sem sýnt
hefúr verið á Hofsósi undanfarið kom
einnig til umræðu, en sagt er að hann
skíti alltaf á sviðinu í snúningnum. Þetta
þykir hafa tekist mjög vel hjá Hofsós-
ingunum.
Umræður í bæjastjóm nýverið bám
einnig á góma. Þar vom fjölmiðlar
gagnrýndir fýrir neikvæðan fréttaflutn-
ing fra staðnum. Kom mönnum saman
um að neikvæð umfjöllun um málefni
staðarins gæti haft mikil áhrif á viðhorf
fólks til hans. Vom menn sammála um
að umfjöllun DV um málefni Steinull-
arverksmiðjunnar væri einstaklega ræt-
in og aðeins til þess eins fallin að
skemma fýrir.
„Þetta er böl bæði hjá DV og Sjón-
varpinu. Þessir fjölmiðlar hafa alltaf
hundelt Steinullarverksmiðjuna frá því
hún var fýrst stofnuð. Þetta er angi af
þessari Reykjavíkurstefnu sem felur
það i sér að þegar minnst er á byggða-
stefnu, þá halda menn að einhveijir
þingmenn úti á landi séu að pota. I
Reykjavík kjósa ákaflega margir Albert
af því hann er ekki mikill byggðastefhu-
maður.” Aftur hafði talið borist að um-
talaðasta manni þjóðarinnar. ÞÁ.