Feykir - 29.12.2004, Síða 5

45/2004 Feykir 5
eiginlega allt gott hérna og
mataræðið hefur tekið miklum
stakkaskiptum enda hafa þó
nokkur kíló fokið án nokkurar
eftirsjár. Að sjálfsögu er allt
farið fótgangandi hér svo
hreyfing hefur einnig aukist
a.m.k. frá Bifrastardvölinni.
Ég reyni að komast í rækt-
ina öðru hvoru svo dvölin
hérna er bæði andlegt og líkam-
legt fóður. Er að ganga í 2-3
klúbba hérna til að prófa japan-
skar íþróttir eins og Aikido sem
er sjálfsvarnaríþrótt, Kendo þar
sem barist er með bambus-
sverðum og Archery sent er
bogfimi. Tel þetta ákjósanlega
leið til að læra japönskuna því
Efst: Japönsk partístemning. 77/ hægri: í
heimsókn hjá japanskri fjölskyldu. Að
ofan: Slabb í Otaru.
það eru nánast eingöngu
japanir sem stunda þetta.
Japanir
Japanir eru ákaflega kurteisir og
hjálpsamt fólk amk við okkur
erlendu nemana. Skilst að það
sé yfirleitt mikill áhugi fyrir þá
að kynnast okkur því þeir sjá
tækifæri til að æfa enskuna og
eignast vini víða um heim sem
þeir geta þá heimsótt þegar þeir
leggja land undir fót.
Fyrir utan marga kunningja
sem ég hef eignast í skólanum þá
hef ég verið einstaklega heppin
að kynnast nokkrum utan skól-
ans í svokölluðum tepartýum og
alþjóðlegum partýum og hef nú
þegar verið boðið nokkrum sin-
num inná japönsk heimili sem er
mikill heiður fyrir mig.
Þau eru afskaplega einföld,
yfirleitt er ekkert á veggjunum
og ekki rúnt, heldur sofa þeir á
futon sem er nokkursskonar
dýna. Fletinu ásamt sængur-
fötum er síðan pakkað inní
skáp yfir daginn. Allir sem
koma á japanskt heimili verða
að fara úr skónum í forstofúnni
og gæta þess að stíga ekki niður
þar heldur á pallinn sent er
aðeins ofar en forstofugólfið.
Yfirleitt eru boðnir inniskór til
að fara í og þetta finnst mér vera
góður siður.
Japanir eru ákaflega forvitnir
um hvað þú kannt í japönsku
og yfirleitt þurfúm við að kynna
okkur hvar sem við komum
saman og þótti sjálfsagt að við
gætum kynnt okkur þannig
aðeins 2 vikum eftir að við
komum hingað. Samskipta-
erfiðleikar eru þó einu erfið-
leikarnar sem við finnum týrir
hérna, því það eru aðeins örfáir
sem við höfum kynnst sent tala
góða ensku. Japanir læra þó
ensku í skóla allt að 8-10 ár en
aðeins málfræði og ritað mál.
Þeir fá enga æfingu í töluðu
máli og þar sem þeir eru mjög
feimnir bæði að eðlisfari og
uppeldislega kennt að halda sig
til hlés þá vilja þeir helst ekki tjá
sig, eru mjög hræddir um að
þeir geti ekki tjáð sig sem reynist
þó yfirleitt rangt ef þeir fá nægi-
lega hvatningu.
Daglega lífið hérna gengur
því sinn vanagang. Þó nokkrir
jarðskjálftar hafa verið hérna á
Hokkaido-svæðinu en við
erum ótrúlega kærulaus fyrir
þeim. Otaru er talin mjög
öruggur staður og skólinn
okkar og heimavistin er staðsett
mjög ofarlega í fjallinu og allar
byggingar virka rnjög sterk-
byggðar. Nýlega voru þrír jarð-
skjálftar uppá 7.0, 5,5 og 5.0 og
jú, það fór aðeins fiðringur um
rnagann við að jafnvægið
raskaðist þegar herbergið gekk í
bylgjum, en þetta tók fljótt af.
Annars hafa skólafélagar
rnínir á Bifröst verið að stríða
mér á því að Japanar Jiljóti nú að
fara að senda mig yfir til Kína
vegna þess að það hefúr ekki
verið stundlegur friður fyrir mér
síðan ég kom hingað! Hver
fellibylurinn á eftir öðrum, jarð-
skjálftar, olíuslys og ég veit ekki
hvað. Japanir taka þessu öllu
með jafnaðargeði, ólflct því sem
við þekkjum heima þá talar
varla nokkur maður um þessa
atburði dags daglega.
Jól og hefðir í Japan
Flestir Japanar eru Búddatrúar
eða Sjintótrúar sem var fý’rrum
rfldstm Japana. Hún er enn þá
aðaltrúin í landinu og mesta
sameiningaraflið. Samkvæmt
henni er keisarinn afkomandi
sólgyðjunnar Amaterasú-
ömikami. (Shinto) er kínverskt
orð, sjen-taó, "vegur andanna -
goðanna", en japanska orðið,
sem samsvarar sjen, er kami. Það
er meginhugtak í þessum átrún-
aði og táknar öll æðri mögn og
verur, vættir, anda og guði, svo
og kraft og kynngi í náttúrunni
og mannlega afburði. Svipað og
hjá okkur Islendingum að trúa á
áltá og tröll.
Japanir halda því ekki uppá
jólin sent slík og því kont mér á
óvart þegar verslanir, götur,
veitingahús og stofnanir fóru að
taka á sig hina hefðbundnu
jólaskreytingar. Ég spurðist því
fyrir unt siði og venjur og fékk
þau svör að þetta væri áhrifa-
máttur verslunareigenda sem
væru að taka upp siði vestur-
landa og Japanir væru að glepj-
ast af kaupæðinu en allt væri
þetta þó gert í þágu barnana.
Það væru keyptar gjafir og
litadýrð og skreytingar á heim-
ilum væru fyrir þau.
Á aðfangadag er þó yfirleitt
meira haft fyrir mat og fjölskyld-
an borðar saman og hefúr það
náðugt þetta kvöld. Einn siður er
þó í hávegum hafður hér, sér-
staklega í suður Japan, en það er
að eiginmenn og kærastar lijóða
sinni heittelskuðu að dvelja með
sér á hóteli þessa nótt! Svo er
jólaterta seld á uppsprengdu
verði og þykir ómissandi á hvert
heimili.
Gamlárskvöld er heilagasta
hátíð Japan. Þeir leggja niikið
uppúr því að kveðja gamla árið
og bjóða hið nýja velkomið, en
þetta er allt gert með jafúvægi
hugar og líkama, niikil ró og
friður skal ríka þetta kvöld.
Ég hélt alltaf að Japan og
Kína væru lönd flugelda og þess
háttar fyrirbæra en Japanir og
Kínverjar nota þá ekki á gaml-
ársdag heldur yfir sumartím-
ann! Við vorum nokkur sem
höfðum hugsað okkur að vera í
Tokyo um áramótin en hættum
snarlega við þegar okkur var
sagt að það væru engir flugeldar
og ekkert sérstakt um að vera á
gamlárskvöld!
Hinsvegar getur verið að ég
skreppi yfir til Kína um
jól/áramót. Hef fengið boð um
að vinna að lokaverkefni mínu
fyrir fyrirtæki þar og aldrei að vita
nenta ég slái til, enda betri kostur
en að láta sér leiðast hérna í jóla-
leysinu fjarri fjölskyldunni.
Ég kíki svo heim í frí um
miðjan febrúar fram í byrjun
apríl áður en vorönnin byrjar
hérna aftur. Reikna með að
Ijúka náminu hér um miðjan
ágúst 2005. Framhaldið er svo
óskrifað Jfiað, held öllum
dyrum opnum varðandi vinnu
og dvalarstað, hef þó Iofað yngri
syni mínum að hann klári
lO.bekkinn í Árskóla á Sauðár-
króki, því ég tel þann skóla með
þeim betri á landinu.
Jólakveðjur
til allra heima
Að lokum langar mig að óska
Skagfirðingum og landsmönn-
um öllurn gleðilegra jóla og
farsældar á nýju ári og "Shinnen
omedeto. Kurisumasu Ome-
deto" - “Kemoshitoomidetou
María Lóa
Frá frumsýningu myndarinnar í Austurdal. Fré vinstri: Árni Gunnarsson, Stefán
Hrólfsson og Þorvarður Björgúlfsson.
í Austurdal frumsýnd_________
Að ferðalokum
Ljóðið Að ferðalokum er
við samnefnt lag, sem er
titillag myndarinnar í
Austurdal. Karlakórinn
Heimir flytur lagið í
raddsetningu Stefáns
Gíslasonar, kórstjóra.
Lag og Ijóð er eftir ritstjóra
Feykis, Árna Gunnarsson og
ort í minningu góðra vina er
bjuggu í Austurdal í Skagafirði
en eins og fólk þekkir er
byggðin þar óðum að hverfa,
einungis Bústaðir eftir í ábúð.
Lagið er á
aðventudagskrá Heimis. I
kjölfar þess hafá nokkir óskað
eftir því við ritstjóra að hann
birti textann í blaðinu og er
hér með orðið við því.
Að lokmtm degi lagið hljómar
og leiftrar gleði í hverri sál.
Etm scitit að kveldi söngur ómar
ersúpa vinir kveðjuskdl.
Á rauðutn himni
yfir Austurdal
lágsólin lœkkar
lognkaldan dag.
Frá heitnm dögum
merla tnitmingar,
angandi birkið
við bratta Itlíð
um bernskunnar tíð
Að vori ríða gestirgóðir
gamla slóð í jjallasal,
afeldi loga gleymdar glóðir
ágóðri stund í eyðidal.
Þó Ijósin slokkni
inn í Austurdal
brenna þarstjörnur
utn bjarta nótt
ogstundum snjóar
mjúkt við tnánaskin,
saga hansgeymir
þargengin spor.
Gleði ogsorg.
Þó ftttgur tímans fótspor hylji
erfellur dög við sólarlag,
aðferðalokum leiðir skilji,
er Ijúft að mtina genginn dag.
Á rauðum himni
yftr Austurdal
lágsólin lœkkar,
líður á dag.
Og snjórinn fellur
mjúkt á kalda kinn
guðs englargeymi
þargengin spor
oggeft þérfrið.