Feykir - 14.08.2008, Blaðsíða 11

30/2008 Feykir 11
Skipbrot viö
bæjardyrnar
Fjólmundur Fjólmundsson
varð fyrir þeirri dapurlegu
reynslu aðfararnótt s.l.
sunnudags að fjögurra og
hálfs tonna bátur hans sökk
eftir árekstur við fljótandi
hlut í sjónum. Lfklegt má
telja að rekaviðardrumbur
hafi verið orsakavaldurinn.
-Ég var á leið í land, var
aftur í bátnum að gera að fiski
þegar ég heyri högg og bresti.
Maður er alveg grandalaus
á svona nokkuð því þarna
eru engar grynningar, segir
Fjólmundur. Hann þekkir
aðstæður þarna vel enda
búinn að róa á Skagafirði í
rösk fjörtíu ár. Hann hefur
ávallt verið einn á bátnum
en verið í góðu sambandi
heim. -Ég var nýbúinn að
tala við konuna mína í síma
og segja henni hvar ég væri
og hvenær hún mætti eiga
von á mér heim. Það var
svo rétt fyrir miðnættið sem
ósköpin dynja yfir. Fyrstu
viðbrögð Fjólmundar var að
fara fram í stýrishús til að
sækja farsímann og láta vita
af sér en síminn hafði dottið
af hillunni sem hann var á og
Fjólmundur fann hann ekki
í myrkrinu. -Þá ákvað ég að
gera björgunarbátinn kláran
og finna símann seinna.
Þegar björgunarbáturinn
var kominn útbyrðis ákvað
ég að taka ekki sénsinn á að
fara aftur í bátinn til þess
eins að leita að símanum í
myrkrinu ef bátnum skyldi
hvolfa. Þess í stað hélt ég
mér í björgunarbátnum, setti
neyðarsendinn í gang og
skaut upp neyðarsól.
Enginn tók eftir
neyöarsólinni
Um hálftíma eftir að sólin
fór á loft kveikti ég á
handblysi. Ég hélt að það
tæki örfáar mínútur að
koma björgunarsveitinni til
mín enda var ég alveg við
bæjardyrnar hjá þeim. Mér
finnst það með ólíkindum
að enginn skyldi taka eftir
neyðarsólinni úr landi. Ég
sá öll ljós í landi bæði af
ljósastaurum og bílum. Það
er verið að kanna það hvernig
stendur á því að sendingin
úr neyðarsendinum kemur
ekki til björgunaraðila fyrr
en ég er kominn í land. Ég
tel mig hafa farið rétt að öllu
þegar ég kveikti á honum
enda kviknaði bæði ljós og
hljóðmerki. Þegar báturinn
er við það að sökkva skar
Fjólmundur björgunarbátinn
frá trillunni og er alltaf
sannfærður um að stutt sé í
það að hann verði sóttur.
Hann skýtur annarri sól á
loft en þegar hann sér engin
viðbrögð í landi byrjar hann
að munda árastubbana, eins
og hann orðar það, því hætta
var á að bátinn ræki upp í
kletta við Þórðarhöfðann.
-Hættan við það að lenda
upp við Höfðann er að þar er
sog við klettana, og grjót sem
gæti gert gat á bátinn. Þar
hefðu getað skapast erfiðar
aðstæður. Einnig var ég þá í
hvarfi og útilokað að nokkur
hefði séð til mín úr landi.
Konuna feraó
lengja eftir mér
Þegar Fjólmundur skilar sér
ekki á réttum tíma f land,
fer Sigrún Kristjánsdóttir,
eiginkona hans, að svipast
um eftir honum. Hringir í
farsímann, fer niður á bryggju
til að athuga hvort bátur-
inn sé kominn að, keyrir
um og skimar eftir ljósi út á
sjónum.
Þegar ekkert af þessu
skilar árangri hringir hún í
neyðarlínuna, 112, og biður
um að strax verði kallað út
björgunarlið. Þá var klukkan
um 2.45 en björgunarsveitin
fær ekki boð fyrr en um
3.30. -Það finnst mér of
langur viðbragðstími, segir
Fjólmundur. Lögreglan vildi
kanna málið aftur sem Sigrún
var búin að gera. Hringja, fara
niður á bryggju og keyra um.
Þarna fór dýrmætur tími í það
sem búið var að gera, segir
Fjólmundur. -Ef ég hefði ekki
komist í björgunarbátinn og
verið í sjónum, þá veit ég ekki
hvernig þetta hefði endað.
Réri í fjóra tíma
Fjólmundur réri á björgun-
arbátnum í u.m.þ.b. fjórar
stundir og vissi að ef
hann kæmist suður fyrir
Þórðarhöfðann þá væri hann
sloppinn því þá tekur mölin
við.
-Sem betur fer var
norðanátt svo það hjálpaði
til. Ég hefði ekki boðið í það
ef það hefði blásið að sunnan.
Þá hefði mig rekið eitthvert
á haf út. En mér tókst að
róa fyrir Höfðann og átti
örfáa metra eftir í fjöruna
þegar björgunarsveitin tók
á móti mér. Þá var klukkan
um fjögur, segir Fjólmundur
og vill koma þakklæti til
allra þeirra sem tóku þátt í
bj örgunaraðgerðunum.
-Ég vil líka leggja á
það áherslu að enginn
ætti að sleppa því að fara
í Slysavarnaskólann þegar
boðið er upp á námskeið
þar. Ég fór fyrir tuttugu
árum og bý að þeirri reynslu
enn. Fyrstu viðbrögð skipta
höfuðmáli og tel mig hafa
gert allt rétt.