Hagskýrslur um kosningar - 01.01.1935, Síða 7

Inngangur
Introduction.
1. Tala kjósenda.
Nombre des électeurs.
Við kjördæmakosningarnar 24. júní 1934 var tala kjósenda á kjör-
skrá 64 338. Var það 56.4 o/o af landsmönnum. Síðan alþingi fékk lög-
gjafarvald hefur tala kjósenda við almennar kosningar verið svo sem
hér segir:
Kjósendur Af íbúatölu Kjósendur Af íbúatölu
1874 .. . .. 6 183 8.8 % 1914 ... . . 13 400 15.2 %
1880 .. . . . 6 557 9.1 — 1916 ... . . 28 529 31.7 —
1886 .. . . . 6 648 9.2 — 1918 ... . . 31 143 33.7 —
1892 .. . .. 6 841 9.5 — 1919 ... . . 31 870 34.5 —
1894 .. ... 6 733 9.2 — 1923 ... , .. 43 932 45.2 —
1900 .. . . . 7 329 9.4 — 1927 ... . .. 46 047 44.9 —
1902 .. .. . 7 539 9.5 — 1931 ... .. 50617 46.4 —
1903 .. . . . 7 786 9.8 — 1933 ... .. 52 465 46.7 —
1908 .. . . . 11 726 14.1 — 1934 ... . . 64 338 56.4 —
1911 .. ... 13 136 15.4 —
Árið 1918 fóru ekki fram alþingiskosningar, en þá fór fram at-
kvæðagreiðsla um sambandslögin meðal allra alþingiskjósenda. Fram að
1903 (og að því ári meðtöldu) nemur kjósendatala 9 —10 °/o af íbúa-
tölu landsins. Með stjórnarskrárbreytingunni frá 1903 var aukaútsvars-
greiðslan, er kosningarréttur var bundinn við, færð niður í 4 kr. Var
kjósendatalan síðan 14 —15 °/o árin 1908 — 14. Með stjórnarskrárbrevting-
unni 1915 var aukaútsvarsgreiðsla afnumin sem skilyrði fyrir kosningar-
rétti og konum og hjúum veittur smávaxandi kosningarréttur, þannig að
aldurstakmark þeirra var í fyrstu 40 ár, en lækkaði svo á hverju ári
um eitt ár. Við þetta kemst kjósendatalan upp úr 30 °/o og smáhækkar
síðan eftir því sem aldurstakmark þessara nýju kjósenda Iækkar. En með
stjórnarskránni 1920 var hið sérstaka aldurstakmark þessara kjósenda