Skólavarðan - 01.10.2004, Síða 3

3
FORMANNSPISTILL
SKÓLAVARÐAN 8.TBL. 4. ÁRG. 2004
Þegar við spyrjum okkur hvert stefni í þjóðarbúskapnum, reikar
hugurinn gjarnan til hins háa alþingis. Þar eru línurnar lagðar
í efnahags- og félagsmálum, umhverfis- og menntamálum og
einnig í utanríkismálum. Síðastnefndi málaflokkurinn markar
okkur stöðu í heimsþorpinu og ræður miklu um möguleika og
tækifæri okkar í samfélagi þjóðanna. Og þar er vissulega óplægð-
ur akur þótt stundum virðist menn ætla sér um of. Auðvitað
ættu Íslendingar að standa jafnfætis öðrum þjóðum á sem flest-
um sviðum en kapp er best með forsjá og peningaaustur á einu
sviði varpar kastljósinu á það hvernig framlög eru skorin við nögl
á öðrum sviðum.
Ríkisstjórn Íslands hefur farið mikinn í utanríkisþjónustunni
undanfarin misseri, opnað fokdýr sendiráð um allar þorpagrund-
ir, og nú síðast vilja ráðamenn vorir gera sig gildandi í alþjóðlegri
lykilstofnun á borð við Öryggisráð Sameinuðu þjóðanna, sama
hvað það kostar.
Síst vil ég kasta rýrð á mikilvægi þess að styrkja stöðu okkar
á alþjóða vettvangi en við megum ekki gleyma því hvernig múr-
steinar samfélagsins raðast upp og rétt er að hafa forgangsröð-
ina á hreinu. Nauðsynlegt er að grunngerð samfélagsins heima
fyrir sé heilsteypt og sterk áður en lagst er í víking með það
fyrir augum að vinna stóra sigra á erlendri grundu með ærnum
tilkostnaði. Og í grunngerð samfélagsins gegnir góð menntun
lykilhlutverki.
Í máli allra stjórnmálamanna, sama hvar í flokki þeir standa,
kemur iðulega fram stolt yfir menntunarstigi okkar og árangri
íslensku þjóðarinnar á því sviði. Í samanburði við viðmiðunarþjóð-
ir gæti þó staðan verið betri og einnig ef horft er til velsældar
og auðlegðar þjóðarinnar. Við vitum að menntunarstigið er
brothætt fjöregg, að gera þarf betur og setja markið hátt. Hér
er frekari undirbygging grundvallaratriði og vil ég gera þá kröfu
að stjórnunarhættir og stefna kjörinna fulltrúa endurspegli sam-
kvæmni og trúverðugleika í verki, innst sem yst.
Stefnan hefur verið sú að færa verkefni frá ríki til sveitarfé-
laga en nú kemur smám saman á daginn að með því ráðslagi
kemst ríkið nærri því að eyðileggja möguleika sveitarfélaga til að
sinna verkefnum sínum með fullnægjandi hætti og skapa íbúun-
um lífvænlegt samfélag. Menn töluðu fjálglega og með góðum
hug þegar rekstur tónlistarskóla og grunnskóla færðist frá ríki
til sveitarfélaga, en segja má að þar hafi verið um hefndargjöf
að ræða. Það hefur komið berlega í ljós í yfirstandandi verkfalli
grunnskólakennara og ríkið neitar að leysa hnútinn!
Leggja þarf mun meiri fjármuni til menntunarmála þjóðarinn-
ar á öllum skólastigum og -gerðum. Skoða þarf hliðar krónupen-
ingsins báðum megin og mætti sýnilegur skilningur ráðamanna
á þeim verðmætum sem úr skólakerfi okkar flæða vera meiri.
Hér má ekkert til spara. Greiða þarf kennurum mannsæmandi
laun fyrir óeigingjarnt uppbyggingarstarf sem styrkir grunngerð
samfélagsins. Það er göfug hugsjón ráðamanna að vilja gera sig
gildandi í hinu stóra samfélagi þjóðanna en ég held að þeir ættu
stundum að líta sér nær og gera sig betur gildandi í samfélagi
þegna sinna!
Sigrún Grendal Jóhannesdóttir, formaður Félags
tónlistarskólakennara.
Samfélag þjóðanna -
samfélag þegnanna
Sigrún Grendal Jóhannesdóttir