Skólavarðan - 01.10.2004, Síða 11

11
SKÓLAVARÐAN 8.TBL. 4. ÁRG. 2004
úr Iðnskólanum biðu margvísleg tækifæri
til framhaldsnáms, hvort heldur væri innan-
lands eða utan. „Nemendur hér ljúka flest-
ir sveinsprófi af þriggja ára iðnbrautum.
Að því loknu taka mjög margir svokallað
viðbótarnám til stúdentsprófs af starfs- og
listnámsbrautum. Það tekur eitt til eitt
og hálft ár og er byggt upp samkvæmt
reglugerð frá 2002 svo að við erum í raun
að ryðja brautina ennþá. Stúdentsprófin
héðan eru sérhæfð, þau eru sambærileg
hvað varðar einingafjölda í tungumálum
og stærðfræðigreinum en það vantar upp
á einingar í félagsgreinum. Þau veita ekki
aðgang að öllum deildum á háskólastigi
en það gera ekki heldur stúdentspróf af
öllum brautum úr bóknámsskólunum. En
það er óþarfi að gera of mikið úr þessu
því að á móti kemur að af sumum braut-
um héðan komast nemendur inn í háskóla
einungis með iðnprófið sitt. Ég get nefnt
sem dæmi að Háskólinn í Reykjavík sækist
sérstaklega eftir að fá til sín nemendur
héðan, t.d. úr rafeindavirkjun, í tölvunar-
fræðideildina sína. Þessir nemendur hafa
kannski ekki alla venjulega formlega
STÆ-áfanga á prófskírteininu sínu en
hafa í staðinn áfanga sem heita til dæmis
rafmagnsfræði eða rökrás og eru hreinar
stærðfræðigreinar. Það hefur vantað á
að þetta yfirfærslugildi sé virt. Þarna þarf
Háskóli Íslands að taka sig verulega á í að
meta hæfni nemenda en einblína ekki
eingöngu á stúdentsskírteini af bóknáms-
brautum,“ segir Baldur og leggur áherslu
á orð sín.
„Nemendum af listnámsbrautum er
kenndur ákveðinn grunnur og síðan bjóð-
um við nemendum okkar að velja kjörsvið
sem kallast almenn hönnun og frá og með
þessu hausti er keramik einnig kjörsvið.
Þegar þeir hafa lokið viðbótarnáminu til
stúdentsprófs fara þeir gjarnan í Listahá-
skóla Íslands og listaháskóla í Danmörku
og Þýskalandi sem við erum í tengslum
við. Mér finnst gaman að geta þess að þeir
hafa staðið sig með prýði og nemendum
okkar hefur gengið mjög vel að komast í
Listaháskólann.“
Undir sama reiknilíkani og aðrir skólar
„Iðnskólinn er innan sama reiknilíkans
og aðrir framhaldsskólar en því er ekki
að leyna að fjárþörf skólans er meiri en
reiknilíkanið ætlar okkur. Það er engum
blöðum um það að fletta að Iðnskólinn er
með langdýrasta hóp nemenda í öllu fram-
haldsskólakerfinu því við erum með fjöl-
margar mjög fjárfrekar greinar og einnig
greinar sem eru afar fámennar. Skólanum
er til dæmis skylt að halda uppi kennslu
í greinum eins og bókbandi og gullsmíði
en þar eru kannski aðra hverja önn fjórir
til sex nemendur. Til að standa straum af
kostnaðinum við þessa kennslu þyrftum
við auðvitað að hafa meira fé handa á
milli. En það er ekki minn stíll að væla yfir
peningamálum, ég hef þennan fjárhags-
ramma og það er verkefni mitt að láta
enda ná saman,“ sagði Baldur að lokum.
Það var ys og þys á göngunum í glæsi-
legum húsakynnum Iðnskólans. Krakkarn-
ir sem urðu á vegi okkar gengu rösklega til
verks. Þau voru ekki öll með hefðbundnar
skólatöskur en margir héldu á verkfæra-
tösku af einhverju tagi. Sumir voru með
smíðatæki, aðrir með reikni- og teiknitæki
og myndir í rúllum eða stórum hulstrum.
Markmið Iðnskólans í Reykjavík, að auðga
líf einstaklinganna og efla samfélagið, er
háleitt en raunsætt. Gestir sjá glöggt að
Iðnskólinn er á réttri leið og síungur þrátt
fyrir árin hundrað.
GG
100ár
Flestar stúlkurnar eru í hefðbundnum kvennagreinum, hárgreiðslu og fataiðn,
en þær sækja mjög í listnámið, þar skiptast konur og karlar nokkuð jafnt. Í
fjölmiðla- og upplýsingatækninni eru konur líklega í meirihluta. Það gengur
hins vegar allt of hægt að fá stúlkurnar í hinar hefðbundnu karlagreinar.
Iðnskólinn í Reykjavík aldargamall
SKÓLAHEIMSÓKN