Alþýðublaðið - 29.11.1924, Blaðsíða 3

A L !Þ YÐUBLAÐÍÐ
í
sínu beztu þakkir fyrir þetta
höfðinglega boö, en kvaö ófyrir-
sjáanlegar ástœður geta ráðið því,
að ekki yrði unt að neyta þess.
Annars hefði verið hugsað, að
nœsti fundur yrði í Amsterdam
eða París, en ekki væri hægt að
ákveða neitt um það fyrr en að
fundinum liði. Yar stjórnarnefnd
sambandsins síðan falið að ákveða
næsta íundarstað eftir ástæðum.
Þá var ákveðið, að sambandið
skyldi til næsta fundar hafa að-
setur í Bern í Svisslandi og fimm
manna stjórnarnefnd þess endur-
kosin; Þá var og prentarasam-
böndum Frakklands, Hollands,
Pýzkalands og Tékkoslóvakíu falið
að velja sinn manninn hvert til
aukningar i nefndina, þegar mikil
vandamál lægju fyrir henni til
úrskurðar.t
Forseti gaf siðan yflrlit yflr störf
fundarins, þakkaði fulltrúum komu
þeirra og störf og góða við-
kynningu, mintist nokkrum orð-
um á starfsemi satnbandsins til
næsta fundar. óskaði fundarmönn-
um góðra heimférða og iýsti siðan
íundinum Blitið með þreföldu
heillahrópi sambandinu til lang-
lífis og velgengni, en fundarmenn
tóku undir fullum hálsi.
Þar með var fundinum lokið.
Margir fundarmenn lögðu þegar
af stað heim til sín, og kvöddust
því flestir þarna samstundis og
mæltu til vináttu með sór fram
vegis. Nokkri; gátu ekki komist
af stað fyrr en siðar, og meðal
þeirra vorum við Norðurlandabú-
arnir. Ég gat ekkí farið fyrr en
tveim dögum síðar, en hinir ætl-
uðu morguninn eftir flugleiðina til
Kaupmannahafnar. Kom okkur
ásamt að halda hópinn þangað til,
og varð það að ráði að aka út í
Stellingen, þar sem er hinn kunni
dýragarður Hagenbeeks. Þar dvöld-
umst við fram til .kvölds. En frá
því segir ekki meira að sinni.
(Frh.)
Taknið!
Eftir dagsverk unnin löng
áttu grafar-kynning.
Bjúg-sýkt kona og börnin svöng
böiva þinni minning.
Þýlyndisins þrælahöft
þjóð í dróma kvelja.
Alþýðunnar axarsköft
aura-púkar selja.
Kvelur manndáð, kyrkir þrótt
kvenlund Islands-sona.
Yærugirni og vaidasótt
vond er fylgikona.
Skilningsleysi er skaðvænt böl;
skömm er engin snilli;
sundrungin er sultarkvöi;
sameiningin fylli.
fú sórð ekki, þjóðin mín!
þungan nornaflauminn.
Ó, að mættu augun þín
eygja hættustrauminn I
Auralofi óþokkans
alla glöð þig selur;
hnútasvipu harðstjórans
happ þér skársta telur.
Skríður aurinn skítelskur,
skælir drottins líkan.
Fremur lesti fólslegur
fyrir dóna ríkan.
Beita táli braskarar,
belgdir vindi ósönnum,
eru fullir ágirndar,
engum likir mönnum,
Lakleg heimtar lygin rðk.
— Leið eru Gióu-hreysi. —
Éessa lands er þyngsta sök
þjóðar-viljaleysi.
Myrkraverkin fúl og flá
fávizkunni ríða.
Þetta ekki meira má
mannfélagið líða.
Tengjum saman hönd og hönd!
Hneppum ránið helsi.
Það mun yfir.lýð og lönd
leiða gæfu og frelsi.
Éótt við lifum skorinn skamt,
skort hver hrópi barki,
hopum aldrei; höldum jafnt
hratt að settu marki!
Siglum djarft í sigurför;
sverðin látum stæla.
Laugum af oss flngraför
fógræðginnar þræla.
Asgeir H. P. Hraundál.
Nætnrlæknir er í nótt Konráð
R. Konráðsson, Þingholtsstræti 21.
Sími 575.
Dan Griffiths: Höfuðóvinurinn.
Mentun er hæfileiki til að beita þekkingu. Til-
gangur þekkingar er athöfn. Mentaður maður beitir
ávalt þekkingu sinni. Það eri Hann gerir eitthvaö
við það, sem hann veit. Hann endurgeldur þjóðfé-
laginu þaö, sem það hefir veitt honum, það er að
segja þá leikni, sem það hefir látið honum í té, end-
urgeldur það með þvi að rækja hlutverk sitt og hafa
áhrif á umhverfi sitt.
Mentun verður að fela i sér þroskun imyndunar-
aflsins. Megnið af þjóðfélagsbölinu stafar af skorti
vorum á imyndunarafii. Til er tvenns konar fáfræði,
fáfræði um ástandið eins og það er pg fáfræði um
ástandið eins og það gæti verið — og ætti að vera.
„Mentaður“ maður án imyndunarafls er sannarlega
aumkunarverður. Sannmentaður maður litur á lifið
eins og það er og gerir sér i hugarlund, hvernig það
gæti verið, og hann vinnur meira að segja að þvi að
gera það eins og það ætti að vera.
Sönn mentun þroskar og mentar manninn allan,
skynsemi engu siður en tilfinningar,; höfuðið engu
siður en það, sem kallað er „hjarta“. Það, sem kallað
er hjarta, er að eins hversdagsslcap mannsins, og það,
sem guðfræðingarnir hafa svo gaman af að kalla
„náð Drottins", getur ekki verið annaö en sönn
mentun og fyrirmyndar-fólagsskapur.
Eigingjarn maður er fávis maður. Sönn mentun og
róttlát fjárhagsskilyrði ná alveg eins til hins svo
nefnda Bhjarta“ sem „heila.“ Ostandið i landi voru á
rót sina að rekja til fáfræði þjóðarinnar. Og alt
traust vort setjum vér á sanna mentun eins og hún
er rétt skilin.
HamaaaaaHaHHHEaHHm
„Gimsteinar Opar-borgar"
komnlr út. Fást á afgreiðslunn!.