Alþýðublaðið - 09.12.1924, Blaðsíða 3

ALÞÝÐtJBLAÖlÖ f
Jón Krnkknr
Bjðrnsson.
íslenzku kunna þeir ekki, ungl
ingarnir, sem rita Morgunblaðið
fyrir Fenger, en margir hafa
haldið, að þeir væru bíóauglýs-
inga færir í dönsku. En Mgbl. 4.
dez. ber þess vitni. að þeir eru
það ekki. Þann d g lætur Fenger
biaðið flytja skritlu um bifrelða*
stjóra, sem segir, að bilslys hafí
orðið, af því að maðurinn á hækj-
unum hafí ekki hlaupið nógu
fljótt undan. Það or að segja:
svona stóð akrít an ekkl i Mgbl.
þvf að Jón var ekki betri í dönsk-
unni en það, að hann hélt að
danska otðið »krykke< (hækjð)
þýddi krukka, og þegar skrftlan
kom í blaðinu stóð: >maðurinn
þarua með krukkurnar<.
Jón er svarídælskur eias og
meon vita, en frá hvaða bæ?
Ætii hann sé ekki frá Kiau'a-
brekku?
Áki,
Sjfi landa sýn.
(Frh.)
Alt þaö, sem nú hefir veriö frá
sagt, er í stærra hluta garðsins,
sem sporbrautin frá borginni skiftir
í tvent. Yflr hana liggur há brú
í hinn blutann, en áöur á þá brú
er komið, liggur leiðin Um aðra
brú yfir tjörn nokkra. Hvílir miðja
hennar á eyju, þar sem alt er
með japönsku sniði, hús, dýr og
juitir, en Buddha-líkneski mikið
helgar eyna austrænum sið. í
minni hluta, garðsins eru fyist og
fremst vötn mikil, full af alls konar
fiskum og vatnadýrum. Þar ganga
og pokadýr um velli og Btyðjast
við rófu sína, en í háreistum járn-
búium sitja hiæfuglar og láta
ófriðlega. Þarna er og tamninga-
hús mikið, þar sem villidýr eru
vanin við hinar og þeasar listir og
leikfimt; fer það fram á leiksviði, og
er þeim, er í dýragarðinn koma. gef
inn koítur á að hotfa á. í þetta
sinn voru bjarndýr á sviðinu.
Svartur björn kreikaði á afturfót-
unum um sviðið, dansaði og
steypti sór kollhnýs eftir skipun-
um tamningamannsins, sem gekk
um með tvær afarmiklar svipur
og sló ýmsa vega. Síðan fékk
björninn kjötbita og lausn, en
hópur hvítabjarna kom þá á sjón-
arsviðið. Settust þeir á stóla, klifr-
uðu upp trönur, rendu sér aítur á
bak niður eftir skáborðum, koll-
steyptu sór og stigu dans — alt
eftir því, sem svipuhöggin dundu.
Rótt hjá tamningahúsi þessu er
útisvið mikið. Fara þar fram þjóð-
fræðasýningar. þetta skifti voru
þar Berbar, sveipaðir hvltum voð-
um, og sýndu hátterni sitt; Þeir
höfðu byssur og hesta og Jögðust
til svefns á víðavangi og bundu
hestana við sig. Alt í einu kemur
náungi aðvífandi og stelur hesti.
Rétt á eítir rís hópurinn upp og
saknar hestsins. Allir snarast á
bak og elta þjóflnn með byssur á
lofti. Hann þeysir undan hvað af
tekur og hinir á eftir æpandi og
skjótandi. Alt f einu kastast þjóf-
urinn af baki; hann er tekinn og
fluttur burt; bráðlega næat hest-
urinn, þótt tryltur só orðinn, og
sýningunni lýkur.*
Við vorum um fjórar klukku-
stundir þarna í dýragaiðinum og
munum, þótt gárðurinn só stór, á
þeim tíma hafa sóð flest, er þar
getur að bta, en mikiu færri dýra-
tegundir voru þar nú en áður
fyrri. Margir básar og byrgi voru
auð, en af nafnspjöldum á þeim
mátti sjá, hverjum þau ból voru
ætluð. Fjöldi fólks var þarna á
ferðinni, þótt virkur dagur væri,
og þar á meðal hópur skólabarna
með kennurum til leiðsagnar.
Datt mér í hug, að börnunum í
Reykjavík myndi þykja gaman að
eiga kost á sliku, og mintist þess,
er Ólafur Friðriksson hafði ein-
hvern tíma haft á orði við mig,
að koma þyrfti upp dýragarði í
Reykjavík, þar sem væru öll inn-
lend dýr til að byrja með og svo
helzt þau útlend, er gætu þriflst
sjálíala í landinu, þótt innflutt væru.
Ætti þetta að vera kleift, og væri
að því menningarauki fyrir bæjar-
búa. Aö minsta kosti fanst fó-
lögum mínum fátt um, þegar ég
varð að svára noitandi spurningu
þeirra um, hvort ekki væri dýra
garður í höfuðboig ísiands,
(Frh.)
wm- Jðlagjatir: -*«
skaftfiottar 12.00
kafflkönnur 25.00
vatnskatlar 25.00
vatnspottar 20 00
Flautukatlar úr eir 13.50
Kaffl- og te-bos úr eir 5.00
Frá þessu verði gefum við
10 % afslátt til jóla
Hf. rafmf. Hiti & Ljðs.
Laugavcgi 20 B. — Síml 830.
Söngvar jefnaðar-
manna
er lítið kver, sem allir alþýðu-
menn þurfa að eiga, en enpan
muoar um að kaupa. Fæst í
Sveinabókbandlnu, á afgreiðslu
Alþýðublaðslna og á fundum
verkiýðsfélaganna.
Útkomið: Etturhsrzklnn, Graf-
in lifandi, Gildran, Bónorðlð. —
Hver saga kostar 30 aura. Fást
á Lautásvegi 15. Opið trá kl.*4
tll 7. — Sfml 1269.
Huldir fjársjððir.
Tvö télög hér á landl hafa
um langt akeið gefið út mlkið
af ýmsam tióðlegum bókum.
Það er Bókmenta é agið og
Þjóðvinaféiagið. Annað þsirrá er
meira en 100 ára gamalt og hitt
50 ára. Bæði iélögln eiga stór
upplög af góðum bókum, sem
þau hafa gefið út frá því þau
voru sto'nuð, þó að vitaulegt sé,
að einstakar bækur eru upp-
seldsr fyrir iöngu.
Árið 1915 voru Bókœentafé-
I igsbækurnar vlrtar á 20000 kr.
og var það talin lág virðlng.
Af því má ráða, að félaglð munl
eiga til töluvert af bókum.
Þessl bóka'jársjóður er iokaður
ianl uppi á lofti í dómkirkjanni,
og hefir verlð það í mörg ár.
Eo Þjóðvinafélagsbækurnar eru
vandlega inniby gðar á Softinu í
bókasafnshúsl mentaskólans. —
Heldur virðist það óviðeigandi,
að loka þessa fjársjóði avo ræki-
lega mnl, sem gert ®r. Annað-
Rafmagns-