Lystræninginn - 01.10.1975, Side 3

3
HeV Yfrða, upptalJcir nokkrar
beicur Se»v» í>(x,fcv koirv\íá ái sh þrj'ú ár
Bjarni BernharÖur Bjarnason: Upp og ofan. 1975.
Dagur: Meðvituð breikkun á raskati. 1974 W
Dagur: Frumskogadrottningin fornar Tarsan. 1975
Einar og Dagur: Drepa drepa. 1974
Einar ölafsson: öll rettindi áskilin. 1972
-Arni Larsson: Leikfang vindanna. 1974
Megas: Megas I, II og III. 1973
Pétur Gunnarsson: Splunkunýr dagur. 1973
Pjetur Hafsteinn Lárusson: Leit að línum. 1972
Pjetur Hafsteinn Lárusson: Faðir vor kallar kutinn. 1974.
Pjetur Hafsteinn Lárusson: Babúska. 1975
Geirlaugur MagnússonS Annað hvort eða. 1974
Benoný Ægisson & Örn Karlsson: Tekið 1. 1975
Sigurður PálssonS Lj6ð vega salt. 1975
Stefán Snævarr: Limbúrokk. 1975
Jon Laxdal: Myrkur í hvítri örk. 1975
ölafur Haukur Símonarson: Má ég eiga við þig orð.
ölafur Haukur Símonarson: Dæmalaus Ævintýri. 1973
Kristinn EinarssonS Á bandi rimbanda. 1973
Örn Bjarnason og Jon Daníelsson: Skothljoð.
Þorarinn Eldjárn: Kvæði. 1974
Ingibjörg Haraldsdottir.JÞangað vil ég fljúga.
Kristján Hreinsmögur: Friðryk.
Kristján Hreinsmögur: Og.
Ekki er olíklegt að einhverjar bækur
hafi gleymst og ættu höfundar að
láta okkur vita svo að úr því verði bætt.
cn hcj
m Þ,<n. ^
O I ■ I_l
5T K “
“ p1 B n
g p>\ o tr
P Qrq a>
£ pxg' “
&-S %
s> Q r±
n crq P> cr
S34S
5C
P
^ H
n> ,
H* fl>
p
g(ÍQ
f>8.
ftf
■2fr
Þess ber að geta að ljoðabok
eftir Birgi Svan er 1 þann
veginn að koma ut.
*
H O
« 5
ts3TO
P-
» O
CTQ
S 0> -
OC3
p O "
Í5 v w*
P>\4 w-
“ o ° o
a ^ w “
B h P H
' p ö p>
■ «
m 4 |3*
hh O:
GD p (U\ |3>
#4 w S
• c+ g
cn _ a.
n> hvP
3 g'
rV °
C\
oí cr h+>
H* o\P>\
P W 03
Q) r+
U* ht4
S C! „
3 a>
H*
Þú skriður yfir hnöttinn - yfir hvern lofastoran blett og skoðar.
TT* Horfir, rýnir innx hvern krék og kima - og dregur svo ályktanir,
leggur saman tvo og tvo og telur. Svo tekurðu alla óreglulega
* fleti og breytir þeim í fernínga til að gera þér grein fyrir flatar-
málinu. Alltaf að skoða og álykta. Loks ertu orðinn að einu stóru
einblinandi ályktunarauga sem er þrúngið skynsemi. Samt sérðu
ekki það sem smæst er, né það sem fjærst er. En með ályktunar-
ju hæfni þinni finnurðu upp ný tæki, smásjár, sjónauka, tölvur, og
með aðstoð tölvunnar enn fullkomnari tæki, vélaugu, rafaugu,
enn fullkomnari tölvu. Loks situr stéra skynsemiþrungna álykt-
unaraugað með hendur í skauti og öfundar gljáfægt tölvurafaugað
fyrir yfirburði þess.
Þegar tölvunni er kippt úr sambandi er hun ovirk. En þegar þú
sofnar fer þig að dreyma. Það er óþægilegt. Þú getur ekki höndl- a
að drauminn, hann hverfur frá þér þegar þú vaknar - og svo skil-
urðu hann ekki. Hann er orökrænn, hann er eitthvað sem fellur
ekki inni stóru gljáfægðu skynsemina þina. Þú hræðist drauminn.
Þú kastar draumnum frá þér þegar þú vaknar. Þú einbeitir þér
að veruleikanum, skoðar hann, mælir, kortleggur. Loks týnirðu
honum. Þú situr uppi með kort af veruleikanum, úrsérvaxið auga *
*** og skripamynd af skynsemi.