Kvennalistinn - 01.01.1987, Blaðsíða 6
Ðorguðum okkur kauphækkunina sjálfar
Við settumst niður einn dag í
janúar og spjölluðum við
Svanfríði Valdimarsdóttur um
stöðu konunnar í fiskvinnsl-
unni.
Hvernig er svo staða fisk-
vinnslukonunnar í dag?
Hún er slæm á Akranesi þar
sem hægt er að segja okkur
upp með mánaðar fyrirvara.
Þeir þurfa aðeins að borga
okkur tvo fyrstu dagana, síðan
taka atvinnuleysistrygging-
arnar við. Mörgum konum
finnst niðurlægjandi að þurfa
að sækja atvinnuleysis-
bæturnar.
Hvert er álit þitt á bónusnum?
Ég held að hann sé ekki til
bóta eins og hann erhugsaður
í dag. Hætt er við að alvönum
konum mislíki, ef óvön ber
sama úr býtum. Annars er ég á
móti bónus yfirleitt, mundi
heldur vilja að fólki væru
borguð mannsæmandi laun
fyrir vinnu sína.
Ég lít á vinnu mína sem
iðngrein. Fyrir 10 árum kom
bónus fyrst til sögunnar hér á
Akranesi. Þá hafði ég svipað á
tímann með bónus eins og
sveinn í málmiðnaði. En í dag
hef ég um 100 kr. minna á
tímann en hann.
Hvernig finnst þér verkalýsfél-
agið standa sig?
Mér finnst starfsemin alger-
lega í lágmarki, sjaldan fundir
og raunverulega veit hinn
almenni félagsmaður ekkert
um hvað fer fram í félaginu.
Stjórnin virðist vera orðin
einráð um allt, sem gert er.
Hún hefur greinilega gleymt
að til eru lög innan félagsins.
Stjórnin á bara að vera
framkvæmdaraðili en því
miður er þetta víst svona.
Hver eru svo launin hjá
fiskverkakonum!
Mér finnst þau vægast sagt
léleg. Þetta er atvinnugrein,
sem gefur 70-80% af gjald-
eyristekjum þjóðarinnar og er
það furðulegt, að ekki skuli
vera hægt að borga fólkinu,
sem vinnur við þessi störf, laun
sem það getur lifað af. T. d.
stúlka, sem byrjar í fiskvinnsl-
unni núna, hefur 27.577 kr.
fyrstu þrjá mánuðina, en svo
29.975 kr. Eftir 15 ára starf á
sama vinnustað auk nám-
skeiða, hefur hún aðeins
33.246 kr. á mánuði, sem sé
191.81 á tímann. Það hljóta
allir að sjá að eftir að
matarskatturinn varsetturá, er
orðið erfitt fyrir konu sem
vinnur í frystihúsi að láta enda
ná saman.
Mig langar aðeins að minn-
ast á síðustu kjarasamninga,
sem gerðir voru í desember
1986 þar sem við raunverulega
borguðum okkur kauphækk-
unina sjálfar. Það var í raun og
veru bara tilfærsla frá bónus
að tímakaupi. Óskandi væri að
fá leiðréttingu á þessu mis-
rétti. Bónusinn er þrældómur
og er það furðuleg stefna, að
alltaf sé horft á bónusinn.
Hann er auka álag, sem við
leggjum á okkur og hann
kemur tímakaupi ekkert við.
Það er mín reynsla, að konur
endist ekki nema í 8-10 ár í
fullum bónus. Þá eru þær
undirlagðar af vöðvabólgu og
ýmsum öðrum sjúkdómum.
Viltu segja eitthvað að lokum?
Ef hægt væri að skapa
atvinnuöryggi fyrir fólkið sem
vinnur í fiskvinnslunni, þá væri
mikið fengið. Ég á þá við, að
það er látið fara heim þegar
stjórnendum hentar, eins og
t.d. í desember, þegar verst
stenduráhjáfólki. Þettavirðist
vera orðinn árviss atburður
hér á Akranesi. QG
6