Norðurslóð - 13.12.1991, Side 5

NORÐURSLÓÐ - 5
Ullin mjúka og hlýja
Athyglisverð námskeið á Kóngsstöðum
Elínbjört Jónsdóttir, kennari hjá Heimilisiðnaðarskólanum í Reykjavík. (Rokkhljómsveit.)
námskeiðshalds. Þátttakendur
komu síðan með nesti til helgar-
innar og lögðu í púkk. Einnig
komu þeir með rokka, kamba,
snældur og efni, þ.e.s. ullina, til
að vinna úr. Einnig hafði Lene
safnað rokkum og fleiri tóvinnu-
áhöldum héðan úr dalnum, en
þau eru víða til ennþá sem betur
fer.
Þær réðu kennara, Elínbjörtu
Jónsdóttur, frá Heimilisiðnaðar-
skólanum í Reykjavík, og kenndi
hún á fyrra námskeiðinu,
tóvinnu, meðferð ullarinnar eftir
að búið er að þvo hana. Þær
lærðu að taka ofanaf, hæra,
kemba, spinna, bæði á rokk og á
halasnældu. Nokkrir nemend-
anna könnuðust við þessi hand-
tök en aðrið voru algerir byrjend-
ur.
Seinna námskeiðið var frá
föstudagskvöldi til sunnudags-
kvölds, á því námskeiði mætti
líka einn karlmaður, nú átti að
kenna meðferð á kanínufiðu.
Byrjað var á að klippa kanínuna
og síðan áfram, sýnt hvernig ullin
er kembd, spunnin bæði á rokk
og snældu.
Þá var einnig sýnt hvernig nota
á kembur í flókagerð (filt) þar
sem þær eru þvegnar, þæfðar og
gert efni sem notað er t.d. í inni-
skó, hatta, húfur o.fl.
í þessum tveim námskeiðum
tóku þátt 15 eða 16 manns, frá
Húsavík, Fnjóskadal, Akureyri,
Eyjafirði, Dalvík, Svarfaðardal
og Skíðadal, auk kennarans frá
Reykjavík.
Bæði námskeiðin þóttu takast
ljómandi vel. Þarna ríkti bað-
stofustemmning eins og hún gerist
best. Engin sími, ekkert útvarp ,
ekkert sjónvarp og engin saknaði
þess.
Að lokum biður Lene blaðið
að koma á framfæri, þökkum til
systkinanna frá Kóngsstöðum, en
þau eru nú búsett í Reykjavík,
Dalvík, Svarfaðardal og Skíða-
dal, sem lánuðu henni þetta
indæla húsnæði og gerðu henni
kleift að halda þessi námskeið.
Blaðamaður Norðurslóðar lýs-
ir aðdáun sinni á þessu framtaki
og óskar Lene og stöllum hennar
góðs gengis áfram við að endur-
vekja hin gömlu vinnubrögð og
gera tilraun til að hefja íslenskan
heimilisiðnað til vegs á ný.
S.H.
Prífættur piltur
þrifinn, vanstillur.
Leikur við hendur
þá lukkan á stendur.
Fljóðum lið færir
fóttroðinn samt er.
Segðu hver sá er.
Fyrstu tvær helgar í nóvember
voru haldin forvitnileg námskeið
á Kóngsstöðum í Skíðadal. Fyrra
námskeiðið var helgað íslensku
ullinni, en hið síðara, kanínu-
fiðu.
Þær sem stóðu fyrir þessum
námskeiðum voru: Lene Zach-
aríassen húsfreyja í Dæli í
Skíðadal og Guðrún Hallfríður
Bjarnadóttir myndlistakona frá
Akureyri.
Þessar tvær konur hafa mikinn
áhuga á ísl. ull og meðferð og
vinnslu hennar, og ekki síður á
því að endurvekja hin gömlu
vinnubrögð sem tengjast henni
en eru nú óðum að hverfa og
gleymast. Þá hafa þær einnig
áhuga á meðferð kanínufiðu og
sóttu ráðstefnu sem haldin var í
Bændaskólanum á Hvanneyri sl.
vetur, en þar var fjallað um stöðu
kanínuræktar á Norðurlöndum.
Þetta var samvinnuverkefni
bændaskólans, Samband ísl.
kanínubænda, Búnaðarfélags
íslands, og Norsk angóra sem er
landsamband norskra kanínu-
Dagbjört Jónsdóttir Sökku.
Pálmi Guðmundsson Dalvík og
Monika Stefánsdóttir Akureyri.
ræktenda. í tengslum við þessa
ráðstefnu var haldið námskeið
um ýinnslu og meðferð kanínu-
fiðu, þar voru 4 kennarar frá
Noregi og 1 frá Danmörku.
Þær auglýstu síðan í haust tvö
helgarnámskeið í spuna, og
fengu inni á Kóngsstöðum í
Skíðadal, þar hafa eigengur, syst-
kinin: Kristín, Friðrika, Valde-
mar, Árni og Ástdís Óskarsbörn,
gert upp gamla húsið, og er það
nú hið vistlegasta. Þar er öll að-
staða eins og best verður á kosið
bæði til eldunar, viðlegu og
Agnes á Hróarsstöðum í Fnjóska
dal.
Lene í Dæli. „Úr þeli þráð að spinna / mér þykir næsta indæl vinna...“
Ljósmynd: Steinunn Hjartardóttir.
Guðrún Hadda Bjarnadóttir Akureyri teygir lopann.
Unnið úr kanínufiðu. Katrín Úlfarsdóttir Eyjafirði og Bergþóra Eggerts-
dóttir Akureyri. Ljósmyndir: L.z.