Norðurslóð - 24.11.2016, Blaðsíða 2

2 - Norðurslóð
Norðurslóð
Útgefandi: Noróurslóð ehf, Laugasteini 621 Dalvík. S. 8618884.
Netfang: nordurslod@simnet. is
Ritstjóri og úhyrgðarmaóur: Hjörleifur Hjartarson
Dreifing: Sigriður Hafstað, Tjörn. Sími: 466 1555
Umbrot: Hjörleifur Hjartarson
Prentvinnsla: Asprent Stíll ehf, Akureyri
Mikið verður um dýrðir á Dalvík á jólaföstunni þann 1. des er hið
árlega aðventurölt í bænum. Markaður í Bergi og búðir opnar
frarn eftir kveldi
Akaffihúsi Bakkabræðra verður fjölbreytt aðventudagskrá og
viöburðir nær alla daga
1. des er aðventurölt og upplagt að koma við
2. des kl. 23 verða tónleikar - Magni Ásgeirsson og Beggi Kára leika af
fingrum fram miðapantanir í s: 865 8391.
3. des kl. 20 er dagskrá um Látra Björgu. Upplestur, kvæðasöngur og
umræður. Kynnir/spyrill er Jón Hallur Stefánsson. Dagskrá í tilefni 300
ára afmælis Látra Bjargar. Frílt inn.
4. des kl. 15 kennir Addi Sím bakstur á dönskum eplaskífum.
7. des kl. 20 kennir Jón Arnar Sverrisson jóla- og aðventuskreytingar.
8. des kl. 20 er jólakortakvöld, föndur og jólastemmning!
9. deskl. 22 Diskótek,
16. des kl. 22. Tónleikar - Dagur Halldórsson, Hjörvar Óli Sigurðsson
og Bjarni Karlsson leika af fingrum fram vel þekkt lög + jólalög! Frítt
inn!
Afreks- og
styrktarsjóður
íþrótta- og æskulýðsráð Dalvíkurbyggðar auglýsir
eftir umsóknum í Afreks- og styrktarsjóð
Helstu markmið sjóðsins eru að styðja og veita
viðurkenningu fyrir góðan árangur og öflugt íþrótta-,
félags- og æskulýðsstarf í sveitarfélaginu. Einnig að
veita viðurkenningar til félaga fyrir gott fordæmi á
sviði almenningsíþrótta.
Styrkumsóknir skulu berast sjóðsstjórn í gegnum
Mína Dalvíkurbyggð (undir umsóknir) eigi síðar en
sunnudaginn 28. nóvember 2016.
Reglur sjóðsins má finna hér: http://www.dalvikur-
byggd.is/resources/Files/Reglugerdir/fraedslu/
Afreks-og-styrkstarsjodur-Dalvikurbyggdar.pdf
Nánari upplýsingar veitir íþrótta- og æskulýðsfulltrúi,
Gísli Rúnar Gylfason, í síma 460 4900 og á net-
fang i n u gislirunar@dalvikurbyggd. is
„Réttir menn á réttum stað“
FRH AF FORSÍÐU
hefði ekki lifað af aðra nóttina
á fjöllum. Menn veltu líka fyrir
sér þeim möguleika að hann
hefði orðið fyrir slysi en það að
hundurinn væri líka ófundinn
vakti vonir um að eigandinn
væri e.t.v. á lífi enn og hundurinn
fylgdi húsbónda sínum.
„Það voru þarna sveitir frá
Garðabæ og Kópavogi að fara
af stað á eitt leitarsvæðið og sá
sem fór fyrir þeim vildi fá tvo í
viðbót. Ég rétti þá upp höndina og
segi að við séum tveir frá Dalvík
og þarmeð vorum við komnir í
þennan flokk“ segir Björn Már.
Vélsleðahópnum var skipt, farið
inn í Sauðárdal á tveim stöðum
og rætt um að hóparnir mættust
svo aftur á dalnum. Auk sleðanna
frá Dalvík voru í þeirra hópi tveir
sleðar frá Kópavogi og tveir frá
Garðabæ.
Hópurinn leggur upp frá
þjóðveginum kl. 9:42 í 120 m
hæð. Nákvæmlga hálftíma síðar
(kl. 10:12 skv. leitarskýrslunni)
er Friðrik fundinn í 690 m.
hæð. Þyrlan er komin kl. 10:23.
Leitarmennirnir tendra blys til að
leiðbeina þyrlunni en sökum kófs
lendir hún ekki heldur er sendur
niður sigmaður kl. 10:26.1 skyndi
er Friðrik halaður upp í þyrluna
og kl. 10:28 hverfur hún fyrir
fjallið. Hundurinn má hins vegar
bíða og fá far með leitarmönnum
til byggða.
Arnaraugað
Björn Már segist hafa furðað
sig mjög á því hvemig Amór
færi að því að koma auga á mann
í þessari fjarlægð þegar hann
hafði fyrst orð á því. Þeir keyrðu
dálítinn spöl áfram til að vera
vissir í sinni sök en létu svo hina
vita.
Þetta fór ekkert á milli mála;
maður einn á ferð með einn
staf, sem var reyndar byssan.
Leitarmenn eru aldrei einir á
ferð og alltaf með tvo stafi. Og
svo kom hundurinn í ljós og þá
bmnuðu þeir í átt að honum.
Samt var erfitt að trúa því að þetta
væri raunverulega maðurinn. Það
var ekki liðinn nema hálftími og
einhvern veginn of snemmt að
ímynda sér að hann væri kominn
í leitirnar.
En hverning er tilfinningin að
finna mann heilan á húfi eftir hátt
í tveggja sólarhringa leit?
„Þetta er náttúrulega frábær
tilfinning" segir Arnór. Maður
getur ekkert sagt nema bara já og
jess þarna á staðnum en menn eru
auðvitað hálfklökkir“. Og Björn
Már bætir við. „Við reyndum
auðvitað að sýna stillingu með
manninn þarna hjá okkur. Hann
var alveg rosalega feginn. „ Þið
getið ekki ímyndað ykkur hvað
ég var glaður að sjá ljósin á
vélsleðunum,, sagði hann. Við
gáfum honum samloku með
hangikjöti og opnuðum fyrir
hann kók og hann sagði bara
„Djöfull er kók gott“. Menn þurfa
að sýna nærgætni við þessar
aðstæður. En svo eftir að hann
var farinn í þyrluna þá brutust út
fagnaðarlæti. Þá komu hinir sex
sleðarnir og þeir voru eiginlega
enn trylltari í fagnaðarlátunum en
við, drápu á sleðunum og görguðu
tryllingslega af fögnuði. Svo
föðmuðust allir og klöppuðu hver
öðrum lof í lófa áður en lagt var
af stað heim á leið. Og við Amór
föðmuðumst innilega í lokin því
við vorum ánægðir með okkar
hlut. Amór á nátturulega heiður
skilinn fyrir arnaraugað, að sjá
manninn í þessari fjarlægð. Kl.
10:58 erum við svo aftur komnir
niður á veg“.
Amór: „Við hefðum ekkert
mátt vera seinni því strax á eftir
er komið miklu verra leitarveður,
hríð og dimmra yfir. Það er
auðvitað ekkert hægt að segja til
um það en það er spurning hvort
þyrlan hefði nýst til leitar stuttu
síðar.
Þjóðin fagnar
Þeir félagarnir voru ekki einir
um að fagna. Óhætt er að segja
að þjóðin hafi öll varpað öndinni
léttar að vita af manninum heilum
eftir allar hrakningarnar. Þegar
þeir komu aftur niður í leitarstöð
var tekið á móti þeim með kostum
og kynjum. Sjónvarpsmenn komu
hlaupandi til að fá viðtöl og fréttir
frá fyrstu hendi og Bjöm Már
sagðist myndu halla sér glaður á
koddann í kvöld.
„Þessi tilfinning að vera hluti
af því sem kallast björgunarsveit
er gríðarlega góð. Maður þéttist
allur þegar maður er að fara af
stað. Maður hefur alveg farið
í verkefni þar sem bara er beðið
átekta og það er auðvitað hluti af
þessu . En þegar maður er settur
í fremstu víglínu þá þéttist maður
allur einhvern veginn og kemst í
eitthvað mjög gott ástand. Svo er
þetta líka bræðralag eins og við
höfurn talað um félagarnir Okkar
böndf hafa styrkst alveg gríðarlega
við að vera í þessum verkefnum
saman. Það skiptir máli að menn
nái vel saman. Maður lendir íka
í verkefnum með bláókunnugum
mönnum héðan og þaðan af
landinu og þá er eins og menn
hafi alltaf þekkst. En á endanum
er það náttúrulega hver einasti
björgunarsveitarmaður sem á
heiðurinn þegar svona vel tekst
til“. segir Bjöm Már að lokum.
Friðrik Rúnar var hrœrður ogþakklútur öllum sem koinu að björgun hans,
í sjónvarpsviðtali sem haft var við hann (í mánudaginn. Friðrik er lceknir
og búsettur á Dalvík. Skemmtileg tilviljun að það skyldu vera Dalvíkingar
sem fundu hanii
Var Haförn á ferð í Svarfaðardal í vor ?
Þetta sem nú verður frá sagt
gerðist sunnudaginn fyrsta í sumri
(24/4-16) . Ég var staddur í bústað
mínum í Brekkukoti. Bjart veður,
hiti 5-6 °C, snjór víða á flötum
og í skurðum í hinu víðfeðma
Brekkukotslandi.
Ég hafði verið að kíkka eftir
fuglum á víðlendum Brekkukots,
og notið þess að heyra „raddir
vorsins“. Var m.a að fylgjast með
Helsingjunum sem mér fannst
vera færri en oft áður en óvenju
mikið af gæsum, bæði grágæsir og
heiðagæsir
Flestir farfuglar komnir nema
krían. Allt var þetta normalt og
vorhljómur fuglana hljómaði
kunnuglega og fór vel í eyra.
Um þrjú leytið sat ég inni í
bústaðnum og drakk kaffi ásamt
vini mínum, heyri þá allt í einu
mikil læti í fuglunum, átta mig á að
hér sé eitthvað óvenjulegt að gerast.
Hleyp út á hlað og sé stóran
dökkbrúnan fugl svífa til norðurs
milli Brekkukots og Jarðbrúar og
allur fuglaskarinn á eftir honum
bæði staðfuglar og einnig nýkomnir.
Gæsir, hrafnar, auðnutittlingar,
þrestir, stelkar og hrossagaukar tóku
þátt í mómælunum með miklum
hávaða ( þetta var ekki síðra en
mótmælin á Austurvelli. Margir
mótmælendanna voru nýkomnir
frá grunsamlegum eyjum og með
tvöfalt ríkisfang).
Fuglinn stefndi síðan á
Húsabakka og flaug austur yfir
ásamt flestum mómælendunum.
En ég tel mig þekkja allvel
til Islenskra fugla og er næstum
vissum að þarna var Haförn á ferð.
Það eru oftast ungir ernir sem
eru á ferðinni, foreldrarnir hafa
hrakið þá frá sér. Ernir verða ekki
kynþroska fyrr en 5-6 ára gamlir
og fara þá á flakk eins og önnur
Haförn og súla t.h.
ungmenni.
Þegar ég vann í Noregi, við
Nordfjord á vesturlandinu sáust
ernir þar næstum daglega og á
haustin stundum 3-4 ungar þar á
ferð. Ég er því ekkert óvanur að sjá
erni.
Fróðlegt væri að vita hvort
aðrir hafi séð öm um þetta leyti
í nágrenninu. Ernir eru ekki
áberandi nema á flugi og geta setið
hreyfingalausir heilu dagana
Fróðlegt væri einnig að vita
hvort menn hafi orðið varir við
erni hér við utanverðan Eyjafjörð
- Dalvík - Svarfaðardal, á liðnum
áratugum og þá hvar. Upplýsingum
má koma til undirritaðs.
Fleira um fugla
Ég fer oft í gönguferð með
„Tíunum“ á Sandinn eða í Hólana.
Þetta eru allt menn sem fylgjast
vel með umhverfinu og breytileika
náttúrunnar.
Laugardaginn 30. apríl sáum við
Hafsúlu vera á sveimi framan við
Steypistöðina. Allir voru sammála
að þetta væri afar sjaldséð sjón að
sjá súlu svona innarlega. Daginn
eftir horfðum við á tvo himbrima
gæða sér á silungi rétt neðan við
hitaveitubrúna. Þeir bíða sennilega
eftir að komast á Hrísatjömina.
Einnig var óvenjumikið af
straumöndum á ósnum.
Frétti seinna að haförn hafi sést í
Fnjóskadal í sömu vikunni og ég sá
hann í svífa hér yfir.
Sveinbjörn Steingrímsson