Skátablaðið Faxi - 01.03.1989, Side 8
0>i—dö>—i >;* cn
Vopn eöa verkfæri
i
Ð
F
A
X
I
8
Nú um áramótin tóku gildi breytingartillögur við reglugerð varðandi
skotvopn og skotfæri. Helstu breytingar eru í fyrsta lagi varðandi
hálfsjálfvirkar haglabyssur, í öðru lagi varðandi handjárn, fótjárn og
kylfur og í þriðja lagi varðandi hnífa og önnur vopn en skotvopn.
Hnífaburður og notkun ýmissa
eggvopna hefur löngum þótt
eðlileg í skátastarfi. Því var það
að blaðamanni Skátaforingjans
brá nokkuð í brún við þessar
fréttir og sá fyrir sér hnífalausa
skáta það sem eftir væri. Ekki
svo að skilja að hnífaburðurinn
sem slíkur væri eitthvað til þess
að sakna heldur hitt að sú
fræðsla um meðhöndlun og
meðferð hnífsins og hið mikla
notagildi hans sem verkfæris er
fyrir mörgum stór þáttur í þeirri
viðleitni að gera skátann sjálf-
bjarga í náttúrunni.
Við öflun upplýsinga um málið
kom þó fljótt í ljós að ótti þessi
væri ástæðulaus og skátar ekki
settir á sama bás og Pétur eða
Páll úti í bæ. Skyldi maður ætla
að þeir í dóms- og kirkjumála-
ráðuneytinu hafi allir verið í
skátunum um lengri eða
skemmri tíma því að í bréfi til
allra lögreglustjóra, sem ráðu-
neytið sendi frá sér varðandi mál
þetta, kemur m.a. eftirfarandi
fram:
„1. mgr.: Skv. greininni er
hnífaburður á almannafæri
einungis leyfilegur í ákveðnum
viðurkenndum tilgangi. Þannig
er hnífaburður bannaður ef það
er einungis til skrauts, eða hann
skal ekki notaður til neins sér-
staks tilefnis.
Einnig felst í þessu að hnífa-
burður á almannafæri í þeim
tilgangi að nota til sjálfsvarnar
er óheimill. Skal hnífurinn hins
vegar notast sem verkfæri í lög-
legum tilgangi svo sem við
vinnu, eða útilífstilfellum svo
sem við veiðar eða aðra íþrótta-
starfsemi er heimilt að bera
hann á almannafæri og þá einnig
á leið til og frá viðkomandi stað.
Tilfellin í greininni þar sem
slíkur hnífaburður er leyfður er
ekki tæmandi talinn sbr. orða-
lagið í greininni, „... eðaönnur slík
tilvik þar sem hnífaburður telst
eðlilegur og sjálfeagður við.”
Hér undir gæti t.d. fallið hnífa-
burður skáta svo og flutningur á
hníf frá verslun þar sem hann
hefur verið keyptur.
Með hnífaburði er átt hvort
heldur er að bera hnífinn á sér
að bera hann í tösku eða öðru
slíku.
Bannið nær ekki til venjulegra
vasahnífa sem eru með mest 7
NAFN: Guðjón Emil Sveinsson.
cm löngu blaði enda er stór
hópur manna sem notar slíka
hnífa til daglegra og friðsam-
legra verka.”
(Úr bréfi frá dóms- og kirkju-
málaráðuneytisins til allra
lögreglustjóra).
Þrátt fyrir þetta „græna Ijós”
sem við skátar fáum þarna á
notkun hnífsins frá yfirvöldum
er að ýmsu að hyggja.
Undirstaða þess að við getum
notað hnífinn í skátastarfinu er
að við berum virðingu fyrir
honum og meðferð hans.
Hnífurinn er fyrst og fremst
verkfæri en hvorki vopn né
leikfang.
GuðmPáls
SVEIT/FLOKKUR:
Gúndar/Ernir.
HVERNIG LÍKAR ÞÉR AÐ
VERAí SKÁTUNUM?
Bara vel.
ER EITTHVAÐ SEM ÞÉR
FINNST AÐ MÆTTI
BREYTA í STARFINU?
Nei.
AF HVERJU BYRJAÐIR ÞÚ
í SKÁTUNUM?
Langaði að prófa þetta.
EITTHVAÐ AÐ LOKUM?
Eg skora á fleiri krakka að koma
og prófa að vera í skátunum.
Sveitaforingja-
fundur