Alþýðublaðið - 24.01.1925, Blaðsíða 3

AL&í&OltABIB
fiaonmálið.
Á nýafstoðnum þlngmálafundl
& Akureyrl var samþykt svo
hljóðandi tiliaga f bannmálinu
(samkvæmt skeytl til fréttastof-
unnar):
>Fundurlnn skorar á alþingl
1925:
Að íella úr núglldandi tögum
heimiid lytsala og lækna að selja
mönnura áfenga drykki eftir
lyfseðlum.
Að nema úr gildi heimlld er-
lendra ræðismanna að flytja Inn
áfengi, heimild handa fslenzkum
sk pum hér við land og f mitli-
Undíterdum að hafa önnur vín
tll neyzlu handa skipshöfn og
farþegum en þau, sem helmiluð
eru með Spánarundanþágunni,
þó svo takmarkað, sem unt er.
Að auka eftlrilt og löggæziu
og gí>ra s íktarákvæði fyrir bann-
lagabrot svo bá, sem uat er.
Að gera alvarlegar tikaunir
tll þess að loia landið undan
áhritum Spánverja á áfenglslög-
gjöt vora sem allra fyrst og feia
þeim einum trúnaðarstört f því
©tni, sem eru bannstefnunni
fylgjandi.<
Næturlœknir er f nótt Jón
Hj. Sigurðsson Laugavegi 40,
sfml 179.
Skýrsla
um starfsemi verkamsnnafé-
lagsins >Dagsbrúnar<
árib 1924.
Starfsemin á árinu heflr verið
lík og undanfarin ár. Fólagsfundir
hafa verið haldnir 17 og stjórnar-
fundir 24. Nýir félagar hafa beezt
við á árinu 35; úr fólaginu hafa
gengið 15, en 3 verið reknir.
Þessir 5 fólagar hafa dáið á árinu:
Markús Árnason, Vesturgötu 55,
Guðjón Jónsson, Bræðraborgarstíg
1, Þodákur Halldórsson, Njálsgötu
80 a, Bergþór Guðmundsson, Njáls-
götu 60, Magnús Jónason, Valhöll.
Fólagatalan er nú um 700.
]. Fræðsla. Erindi hala verið
baldin 7 á árinu á fólagsfundum
um margvisleg málefni.
2. Eaupgjaldsmál. í febrúar
síðast liðnum var kosin kaup-
gjaldsnefnd til að semja við at-
vinnurekendur um kauphækkun
vegna aukinnar dýrtlðar og útlits
um gróða á atvinnurekstri í land
inu. Stóðu samningar yfir til 10.
apríl, en var þá slitið, þar sem
ekkert samkomulag fókst, Krafa
félagsins var kr. 1,60 um klukku-
stund í dagvinnu, en kr. 3,00 í
eftirvinnu og helgidagavinnu, en
til málamiðlunar var fallist á kr.
1,40 í dsgvinnu, en kr. 2,60 í
eftirvinnu og helgidagavinnu. Sam-
þykti þá fólagið að auglýsa síðasta
tilboð sitt, sem atrinnurekendur
Nýtt skyr frá Gfímstæk, rjómi,
mjóik ailan daglnn. Útaalan f
Brekkholti, sfmi 1074.
t*egar skórnir yðar þarfnast
vlðgerðar, þá komið til mín,
Finnur Jónsson, Gúmmf- & skó-
vinnustofan, Vesturgötu 18.
höfðu ekki viljað samþykkja, sem
kauptaxta í bænum frá ]2. apríl
að telja. Varð þann dag allan al-
gert verkfall í bænum og afbragðs-
góð samtök meðal verkamanna.
Um kvöldið lauk deilunni þannig,
að atvinnurekendur féllust á að
greiða kauptaxta fólagsins, en eng-
inn samningur var gerður. Hefir það
kaupgjald síðan gilt við bafnar-
vinnu og lausavinnu.
Á einum stað við höfnina höfðu
8—4 menn veiið fengnir þenna
dag til að vinna við salt undir
kauptaxtanum, en var varnað þess
af fjölda verkamanna. Urðu úr
þessu nokkrar erjur, og voru fyrst
í stað 14 verkamenn settir á
>svartan lista< hjá atvinnurekend-
um. Frír menn voru reknir úr
>Dagsbrún< fyrir félagssvik þenna
dag.
3. Bikislögreglu hafa ýmsir
andstæðingar verklýðshreyfingar-
innar krafist á eftir kaupdeilunni
síðast liðið vor til þess sórstak-
lega að starfa í slíkum kaupdeil-
um; >Dagsbrún< og önnur sam-
bandsfólög hafa unnið og munu
Edgai' Rice Burroughs: Vifti Tarzan.
a5 upp kæmiat hvarf varðmannsins, og beið þess óþolin-
móður, að inn kæmi sá, er sent var eftir. Loksins kom
sendimaðurinn Með honum kom herforingi, meðalmaður
gekk að borðinu og heilsaði. Hershöfðinginn tók vel
kveðjunni og snéri sór að stúlkunni.
„Ungfrú Kircher!" mælti hann; „má ég kynna yður
majór Schneider —“
Tarzan beið ekki boðanna. Hann Btuddi höndum á
gluggakistuna og vatt sór inn i herbergið. Eins og
leiftur þaut hann að borðinu og sló lampann um kojl,
svo að hann þeyttist i kviðinn á hershöfðingjanum, er
datt á rassinn i ósköpunum við að forða sér. Tveir
menn þutu að Tarzan. Hann þreif hinn fyrri og grýtti
hinn með honum. Stúlkan hafði stokkiö á fætur og
hlaupið út að þili. Herforingjarnir æptu á varðmenn og
hjálp. Tarzan misti aldrei sjónar á þeim, er hann vildi
ná i. Nú þreif hann Schneider, kastaði honum á bak
sér og hljóp út um gluggann. Þetta gerðist .svo snögg-
lega, að enginn áttaði sig á þvi í svipinn, hvað gorðist.
Tarzan sá, að enginn varðmaður var kominn, og á
næsta augnabliki náði hann heyinu. Schneider hafði
ekki æpt af þeirri einföldu ástoðu, að honum var
varnað þess. Tarzan linaðí takið, svo að hann gæti
andað.
„Ef þú gerir minsta hávaða, verðurðu kæfður," sagðl
hann.
Loksins komst Tarzan út fyrir yzta varðmanninn.
Hann hólt i vesturátt og rak fangann á undan sér. Er
áliðið var nætur, komust þeir yíir járnbrautina, og þóttist
Tarzan þá öruggur. Þjóðverjinn hafði bölvað 0g ragnað,
hótað og beðið og spurt, en eina svarið var spjótsoddur,
er stakst I bak hans. Apamaðurinn rak hann áfram,
eins og hann ræki svin að því undanteknu, að hann
hefði farið betur með svinið.
Tarzan hafði hingað til lítið hugsað um hefndina.
Nú fór hann að ihuga, hver hegning myndi hæflleg.
Hann var vis um eitt; — hún hlaut að enda með dauöa.
gEafflaEBBHfflfflfflBHEBEgBBBm
Kommúoistaávarpið
fæst á afgrelðblu Alþýðublaðslns,