Víkurfréttir - 19.05.2005, Síða 8

8 VÍKURFRÉTTIR Á NETINU I www.vf.is I LESTU NÝJUSTU FRÉTTIR DAGLEGA!
Útgefandi:
Afgreiðsla, ritstjórn og auglýsingar:
Ritstjóri og ábm.:
Fréttastjóri:
Blaðamenn:
Auglýsingadeild:
Útlit, umbrot og prentvistun:
Hönnunardeild Víkurfrétta:
Prentvinnsla:
Dagleg stafræn útgáfa:
Skrifstofa Víkurfrétta:
Víkurfréttir ehf., kt. 710183-0319
Grundarvegi 23, 260 Njarðvík, Sími 421 0000 Fax 421 0020
Páll Ketilsson, sími 421 0007, pket@vf.is
Hilmar Bragi Bárðarson, sími 421 0002, hilmar@vf.is, postur@vf.is
Þorgils Jónsson, sími 421 0003, gilsi@vf.is
Margrét Engilbertsdóttir, sími 421 0004, margret@vf.is
Jófríður Leifsdóttir, sími 421 0008, jofridur@vf.is
Jón Björn Ólafsson, sími 421 0001, jbo@vf.is
Víkurfréttir ehf.
Kolbrún Jóna Pétursdóttir, s: 421 0005, kolla@vf.is
Anita Hafdís Björnsdóttir, s: 421 0013, anita@vf.is
Þorsteinn Kristinsson, s: 421 0006, steini@vf.is
Prentsmiðjan Oddi hf.
www.vf.is og vikurfrettir.is
Stefanía Jónsdóttir, sími 421 0012, stebba@vf.is
Guðrún Karitas Garðarsdóttir, sími 421 0009, gudrun@vf.is
Aldís Jónsdóttir, sími 421 1010, aldis@vf.is
8 RITSTJÓRN VÍKURFRÉTTA
Afgreiðsla Víkurfrétta er opin alla virka daga frá kl. 09-12 og 13-17.
Athugið að föstudaga er opið til kl. 15
Með því að hringja í síma 421 0000 er hægt að velja beint samband
við auglýsingadeild, fréttadeild og hönnunardeild.
Fréttavakt allan sólarhringinn er í síma 898 2222
FRÉTTASÍMINN
SÓLARHRINGSVAKT
898 2222
Vals
fimmtud
ags
EFTIR VAL KETILSSON
Reynslunni ríkari
Það fer ekki á milli mála að um leið og þessar örfáu her-þotur, sem Dabbi kreisti út úr marskálkum Miðnesheið-innar, fara að láta til sín taka í háloftunum, þá er sumarið
komið og grundirnar að gróa. Nánast eins og þegar lóan boðar
komu vorsins. En það eru ekki bara vígvélar sem fara af stað á
þessum árstíma, menntaskólakrakkarnir eru í óða önn að klára
prófin og finna sér vinnu fyrir sumarið enda ómissandi afl á
vinnumarkaði. Við hin ,,fullorðnu’’ kæmumst sennilega ekki öll
í langþráð sumarfrí ef ekki nyti þessara krakka við. Að minnsta
kosti ekki auðveldlega. Guði sé lof fyrir þessa stétt fólks sem
kemur eins og ferskur vorblær inn í umhverfið og léttir okkur
lundina eftir erfiðan vetur.
Flest eru þau fær um að sækja um vinnu sjálf og koma sér á framfæri hjá vinnuveitendum. Ég man það bara sjálfur þegar maður var í þeirra sporum, að vissulega var maður
mældur út og rannsakaður hvaða mann ég hefði að geyma.
Ekki skemmdi fyrir að vita hverra manna maður var og að sjálf-
sögðu var það auðsótt mál á þeim tímum, þegar allir þekktu
alla og samfélagið var smærra í sniðum. Hvort sem sótt var um
í slorinu í Sjöstjörnunni, í saltfiski eða skreið hjá Jóa Gauk eða í
umhirðu á golfvellinum, þá var auðsótt mál að verða sér út um
vinnu og alls staðar var manni tekið sem auðfúsum gesti eða
sumarstarfsmanni.
Nú er öldin önnur og lífið margbreytilegra. Störfin sem áður voru í boði eru það ekki lengur og framboðið, að því er virðist, meira en eftirspurnin. Að minnsta
kosti þurfa foreldrarnir að hafa meira fyrir því að koma ung-
lingunum í vinnu og leggja sitt á vogarskálarnar til þess að
svo megi verða. Maður sem þekkir mann og það allt saman.
En hvað hefur samfélagið okkar upp á bjóða og hvaða störf
eru það sem helst eru í boði núorðið. Flóran er vissulega mun
meiri en áður en engu að síður halda vinnuveitendur að sér
höndunum og kalla eftir fólki með reynslu. Eru sem sagt að
ráða fólk með reynslu en eru ekki eins ginkeyptir að ráða fólk
sem leitar reynslu og þarf að byggja hana upp. Við skulum
vona að reynslan komi að gagni og reynsluleysið ekki að ógagni
hjá þeim sem eftir sitja.
Stóriðjan á Suðurnesjum fékk nefnilega óvænta stoð í síð-ustu viku með tilkynningu um hugsanlegt álver í Helgu-vík. Ég ætla rétt að vona að þetta verði ekki enn ein ,,stál-
pípan’’ sem dregur okkur á langinn. Við fögnum öllum nýjum
hugmyndum um stóriðju á svæðinu og munum hvetja okkar
ungu drengi og stúkur til áframhaldandi náms í iðngreinum
sem öðrum greinum, til þess að fullnægja þörfum atvinnulífs-
ins á komandi árum. Til þess að svo megi verða, þurfa vinnu-
veitendur að hafa það í huga að til þess að börn framtíðarinnar
verði reynslunni ríkari, þurfa þau að öðlast hana í sumarafleys-
ingastörfum þessara greina en ekki á kössum Bónussverslana.
8 Kallinn á kassanum
Iðnaðarráðherra
í Helguvíkur-fýlu!
KALLINN HEFUR VERIÐ talsvert bundinn af
öðrum störfum undanfarið og því lítið getað
skrifað pistla fyrir Víkurfréttir. Móðir Kallsins
hefur átt við lasleika að stríða og Kallinn hefur
gefið sér góðan tíma til að sinna gömlu konunni,
sem er öll að hressast. Þetta hefur hins vegar kallað
á ómælda kílómetra á Reykjanesbrautinni. Þar er
hraðinn of mikill, eins og Kallinn hefur áður bent
á, en sem betur fer hefur slysum þar fækkað. Kall-
inn minnist þess ekki að það hafi orðið slys sem
orð er á gerandi eftir að tvöfaldi kaflinn á Braut-
inni var tekinn í notkun.
VEGRIÐ HAFA KOMIST Í FRÉTTIRNAR vegna
alvarlegra umferðarslysa. Þau virðast vera rangt
hönnuð. Í fyrsta lagi eru þau of stutt, þ.e. ná ekki
nógu langt frá þeirri hættu sem þau eiga að verja.
Þá eru þau látin stingast í jörðina við endana sem
gerir bílum auðvelt að komast upp á vegriðin og
kastast yfir þau og hafna jafnvel á þeim hættulegu
slóðum sem vegriðin eiga að verja. Vegrið eru
ekki algeng á Suðurnesjum en er meðal annars
að finna við mislæg gatnamót á nýrri tvöfaldri
Reykjanesbraut. Þetta þarf að skoða og bæta þar
sem við á.
ÞAÐ ER ÝMISLEGT Í PÍPUNUM í Helguvík
þessa dagana þó svo lítið heyrist af pípuverksmiðj-
unni sjálfri. FL Group hefur áhuga á að reisa þar
eldsneytisbirgðastöð og dæla sjálft á sínar vélar án
milliliða. Þetta þýðir einhverja atvinnu í Helguvík
og tekjur fyrir bæjarfélagið. Þá voru það aldeilis
tíðindi um Hvítasunnuna þegar greint var frá
því í fjölmiðlum að Reykjanesbær og Hitaveita
Suðurnesja annars vegar og eigendur Norðuráls,
hinsvegar, hefðu skrifað uppá viljayfirlýsingu þess
efnis að kanna möguleika á byggingu álvers í
Helguvík. Víst er þetta bara viljayfirlýsing en þó
staðfesting á því að Helguvík er spennandi staður
til uppbyggingar á stórum iðnaði. Kallinn hefur
alla vega meiri trú á þessu þríeyki en stálpípuævin-
týrinu sem virðist á enda.
ÞAÐ VAR AUÐHEYRT Á VALGERÐI Sverris-
dóttur, iðnaðarráðherra, að hún var ekki ýkja kát
með þær fréttir frá Suðurnesjum að þar hefðu
menn áhuga á að reisa allt að 250 þúsund tonna ál-
ver. Fýlan lak af henni í sjónvarpsviðtali og þar tal-
aði hún um það að norðlendingar yrðu að standa
saman og ákveða hvar þeir vildu setja niður næsta
álver. Það er alveg á hreinu að eitthvað ráðherra-
pot fyrir norðan stoppar ekki Suðurnesjamenn í
því að kanna möguleika þess að reisa hér myndar-
legt álver.
ÞAÐ VERÐUR GREINILEGA TEKIST Á um ork-
una á Suðurnesjum því álverið í Straumsvík mun
einnig stækka á komandi árum og þar á bæ horfa
menn til Suðurnesja með það að fá orku úr iðrum
jarðar, þar sem ekki þarf að sökkva landi eða reisa
stíflur. Aðeins að reka bor í jörð og beisla jarðguf-
una, sem virðist vera í ómældu magni.
GUNNAR ÖRLYGSSON gerði heldur betur rósir
við lok þings í síðustu viku. Gunnar á von á sér-
stökum pistli frá Kallinum. Kallinn er nefnilega
í ham þessa dagana og aldrei að vita nema næsti
pistill verði kominn í hús á allra næstu dögum.
AÐ LOKUM ÆTLAR KALLINN að vekja athygli
á sameiningarkosningum. Það er m.a. lagt til að
Garður, Sandgerði og Reykjanesbær sameinist.
Skipað hefur verið í nefndir vegna þessa. Það
vekur athygli að yfirlýstur andstæðingur samein-
ingar Garðs við önnur sveitarfélög er í nefnd að
hálfu Garðmanna. Getur það talist sanngjarnt?
Væri ekki betra að hafa málin þannig að þau væri
skoðuð með opnum huga í stað þess að vera með
nefndarmenn eða aðstoðarmenn sem vilja ekki
gefa sameiningarmálum séns? Kann að vera að
Kallinn sé nú kominn á hála braut. Kallinn er sam-
einingarsinnaður og fer ekki leynt með þá skoðun.
Kallinn er hins vegar ekki í sameingarnefnd sem á
að kynna fólki kosti og galla sameiningar á hlut-
lausan hátt.
GOTT að vera kominn aftur.
Kveðja, Kallinn@vf.is