Víkurfréttir - 12.03.2015, Blaðsíða 22

22 fimmtudagurinn 12. mars 2015 • VÍKURFRÉTTIR
Hver er þín fyrsta
minning í körfubolta?
Ég byrjaði að æfa körfu þegar ég
var 12 eða 13 ára gömul. Fyrsta
minning var þegar ég var ný-
byrjuð að æfa körfubolta. Þá var
ég að keppa og var ein undir eigin
körfu og fannst tilvalið að kasta
boltanum í körfuna en skýringin
kom fljótlega í ljós hvers vegna það
reyndist svo auðvelt að skora þar
sem ég var að skora körfu hjá mínu
eigin liði, frekar neyðarlegt.
Hver var fyrsti áhrifavaldurinn í
körfuboltanum og hver var fyrsti
þjálfarinn þinn?
Fyrsti þjálfarinn minn var að mig
minnir Unndór Sigurðsson en
hann þjálfaði okkur ‘85 árganginn
í Grindavík í mörg ár. Rut Ragnars-
dóttir, æskuvinkona mín, dró mig
með sér á körfuboltaæfingu. Þá
höfðum við verið nokkur sumur að
leika okkur í körfubolta og þann-
ig kviknaði áhuginn. Einnig var
Benedikt Guðmundsson að kenna
íþróttir í skólanum og ég minnist
þess þegar hann spurði mig hvort
ég ætlaði ekki að fara að æfa körfu-
bolta, tók ég því sem hrósi þar sem
hann var á þeim tíma að þjálfa
meistaraflokk karla í körfubolta.
Hvernig finnst þér best að gíra þig
upp fyrir leiki? Einhver sérstök
rútína sem þú ferð í gegnum?
Mér finnst best að fá að vera ein í
hálftíma út af fyrir mig á leikdegi
og fer ég þá oftast í yoga heima.
Nú áttirðu sjálf mjög góðan leik
í bikarúrslitaleiknum og settir
tóninn fyrir allt liðið með mik-
illi baráttu og varnarvinnu sem
smitaði útfrá sér til liðsins og svo
varstu að finna þig vel í sókninni
líka. Fannstu það á þér þegar þú
reimaðir á þig skóna í klefanum að
þetta yrði þinn dagur?
Þegar við tryggðum okkur inn í
úrslitin kom ekki neitt annað til
greina en að spila til sigurs. Þetta
var okkar dagur.
Öðruvísi að hafa
systurina í liðinu
Nú hafið þið Sverrir Þór (þjálf-
ari) landað bikarmeistaratitli
áður í öðru liði þegar þið voruð
hjá Njarðvík. Hvernig hefur ykkar
samband verið í gegnum körfu-
boltann og hvernig sérðu hann
sem þjálfara?
Sverrir er metnaðarfullur þjálfari
sem hefur náð góðum árangri á
sínum þjálfaraferli. Hann kemur
fram við leikmenn sína sem jafn-
ingja en samt sem áður heldur
hann góðum aga. Hann hefur trú
á leikmönnum sínum og hefur góð
áhrif á sjálfstraust leikmanna inni
á vellinum. Ofan á það er hann
fjölskyldumaður og hefur mikinn
skilning á því að ég er tveggja
barna móðir og að sambýlismaður
minn æfir einnig
körfubolta einmitt
undir hans stjórn,
en samstarf okkar
hefur verið mjög
gott.
Hver nig berðu
saman þennan
bikarmeistaratitil
við aðra titla sem
þú hefur unnið?
Þessi nýjasti var
öruvísi að því leiti
að Hrund l it la
systir var í liðinu,
þ a ð v a r mj ö g
skemmtilegt þar
sem maður veit
ekki hvað maður
á eftir í boltanum.
Þessi með Njarð-
vík var annars
jafn sætur, þar
kynntist ég fullt
a f y nd i s l e g u m
stelpum og fólki
sem ég er þakk-
lát fyrir. Hann er
mjög eftirminni-
legur þ ar s em
hann var sá fyrsti
í sögu Njarðvíkur
o g s t u ð n i n g s -
mennirnir stóðu svo þétt við bakið
á okkur. Svo er það sá elsti með
Grindavík, hann var skemmti-
legur að því leyti að þar unnum við
stelpurnar saman, ‘85 árgangurinn
í Grindavík ásamt fleiri góðum
leikmönnum. Það var einnig fyrsti
bikarmeistaratitill Grindavíkur.
Er einhver ástæða fyrir því að þið
hafið verið að spila undir getu og
telur þú að bikarleikurinn eigi
eftir að gefa liðinu aukið sjálfs-
traust fyrir komandi átök í deild-
inni?
Já við erum með svakalega góðar
stelpur í okkar liði og ég þakk-
lát fyrir að fólkið sem kemur að
Grindavíkurliðinu hafi haldið
vel utan um liðið og sýnt mikinn
metnað og náð í eldri og reyndari
leikmenn. Við höfum jú verið að
spila undir getu og teljum við það
vera vegna þess að liðsheildin er
ekki að njóta þess að taka slaginn
saman sem og vörnin sé ekki upp
á tíu. En þessi titill var kærkominn
til þess að gefa okkur smjörþefinn
fyrir lokasprettinn.
Fjölskyldutími og
sirkussýningar
Nú eruð þið Jóhann Árni Ólafs-
son, leikmaður mfl. Grindavíkur
í sambúð og eigið saman tvö
börn. Þið voruð kjörin íþróttafólk
Grindavíkur árið 2013. Hvernig er
týpískur dagur hjá svona körfu-
boltafjölskyldu?
Við erum bæði útivinnandi, en eins
og stendur er ég í fæðingarorlofi
sem lýkur nú í apríl. Sigurbergur
sonur okkar fer í leikskólann
á meðan við dóttir mín sinnum
hvorri annarri og heimilisverk-
unum. Þegar Sigurbergur kemur
heim úr leikskólanum förum við
ýmist í íþróttaskólann, bökum,
lesum eða þá að hann heldur sínar
vinsælu sirkussýningar eins og
honum einum er lagið. Það má segja
að fjölskyldutíminn okkar sé frá kl
16 til 18. Síðan taka við æfingar hjá
okkur Jóa en við æfum hvert á eftir
öðru. Stundum eru börnin tekin
með upp í
í þ r ó t t a h ú s
eða þá að for-
eldrar mínir
gæta barnanna.
Hér þekkist ekki
að setjast niður
við kvöldverða-
borð og borða
saman á virkum
dögum en æfing-
arnar eru alltaf á
æfingatíma. Ætli
það eigi nokkurn
tímann eftir að
gerast, þegar við
erum loks hætt þá
er aldrei að vita
nema áhugamál
b ar n an n a t a k i
við á þeim tíma.
Annars erum við
dugleg að gera
ýmislegt saman
þegar færi gefst;
við eldum gott
um helgar, förum
í sund, í íþrótta-
s k ó l a n n m e ð
börnin o.fl.
Eruð þið dugleg
a ð s t y ð j a v i ð
b aki ð á hv or t
öðru og mæta á leiki?
Já, við styðjum duglega við bakið á
hvort öðru í boltanum. Við höfum
hins vegar ekki verið dugleg að
mæta á leiki hjá hvort öðru þar sem
leikirnir eru á háttatíma dóttur-
innar. Þá fær strákurinn okkar að
fara með ömmu og afa og taka þátt
í körfuboltastemmningunni. Ann-
ars er sporttv.is alveg snilld fyrir
fólk sem kemst ekki á leiki en auð-
vitað hvet ég sem flesta til þess að
mæta.
Er ekki eðlilegt að áætla að börnin
verði körfuboltaleikmenn eins og
foreldrarnir?
Við setjum enga pressu á börnin
okkar að fara að elta bolta. Von-
andi finna þau sér áhugamál sem
þroskar þau og eflir félagslega í
framtíðinni.
Öflugir árangar að koma upp
Hvernig finnst þér grasrótin í
kvennakörfunni í Grindavík líta
út, þ.e. hvernig líst þér á stelpurnar
sem eru að koma upp og munu
taka við keflinu af ykkur reynslu-
meiri leikmönnum einn daginn?
Næsta kynslóð hjá Grindavíkurlið-
inu eru stelpur fæddar 2000-2002.
Það eru töluvert ungar stelpur sem
þurfa samt sem áður að taka við
keflinu fljótlega. Það eru mjög öfl-
ugir árgangar í Grindavík sem eiga
eftir að láta að sér kveða. Svo er
mikilvægt að halda í þær sem fyrir
eru.
Systir þín er ein þessara ungu og
efnilegu leikmanna. Hvernig er
að eiga systur sem liðsfélaga og er
mikið keppnisskap ykkar á milli á
æfingum?
Það er mjög gaman að hafa Hrund
sem liðsfélaga, hún heldur mér á
tánum. Fyrst fannst mér óþægilegt
að spila á móti henni á æfingum og
hélt aftur af mér, en núna erum við
farnar að takast vel á enda erum við
allar komnar til þess að gera hver
aðra betri á æfingum.
Finnst þér þið vera líkar eða
ólíkar sem leikmenn?
Þetta er erfið spurning. En það sem
mér dettur helst í hug er að hún
hefur mun meiri leikskilning en ég
hafði á sama aldri og hún. Hún er
mjög klár eins og sást t.d. í bikar-
leik hjá hennar flokki um helgina.
Hún er ungur leiðtogi sem á eftir
að verða enn betri og eru henni
allir vegir færir.
Að lokum, hvar endar kvennalið
Grindavíkur þetta Íslandsmótið?
Þar sem ég er jarðbundin ætla ég
ekki að koma með einhverjar full-
yrðingar í sigurvímu. Við ætlum
hinsvegar að gera okkar besta í
hverjum leik.
-íþróttir pósturu eythor@vf.is
■■ Petrúnella Skúladóttir leikmaður kvennaliðs Grindavíkur fór
mikinn í bikarúrslitaleiknum við Keflavík
Fer í hálftíma
jóga fyrir leiki
Petrúnella Skúladóttir átti frábæran leik fyrir Grindavík í bikarúrslitaleiknum gegn Keflavík og
dró vagninn fyrir sitt lið þá ekki síst andlega. Fór það ekki framhjá neinum sem á horfði að þar fer
mikill leiðtogi á velli. Bikarmeistaratitillinn var hennar þriðji meistaratitill, annar sem hún vinnur
með Grindavík en áður hafði hún orðið bæði Íslands- og bikarmeistari með Njarðvíkingum.
Petrúnella er í sambúð með Jóhanni Árna Ólafssyni, leikmanni meistaraflokks karla í Grindavík og
eiga þau saman tvö börn, Sigurberg, 4ra ára og Bergþóru, 11 mánaða. Það er því mikið um að vera í lífi
þessa körfuboltapars en Petrúnella leyfði okkur að skyggnast örlítið inn í líf hennar í viðtali vikunnar.
Hér þekkist ekki að setjast
niður við kvöldverðaborð og
borða saman á virkum dögum