Dagsbrún - 01.04.1893, Blaðsíða 15

63—
að búa síg undir að brjóta af sór hlekki þá, sem 'gamlar venjur,
híndurvitni og klerkavald hefði & liann lagt. Bráðum mundi fara
að smákoma los á margt, er áður hefði verið óbifanlegt sem björg
in- Sannleikurinn Jrjddi ekki böndin lengur, það væri svo tognað
á þeim, að þau hlytu að fara að hresta. ,,Og þá væri gaman að
lifa,“ mælti hinn aldni vitringur og var sem geislar streymdu af
augum lians.
Ef að allir þeir, sam ekki endiirfæðast fyrir skírn og heilagan
anda, eiga að stevpast í eilífa glötun eins og segir í 2. grein Augshorg-
árjátningarinnar, þá mundi það verða laglegur hópur. Jarðarhnött
inn er nú talið að hyggi nær 1,400 miiliónir. Af þeim eru taldar
nálægt 100 milliónir heiðingja, og eru þeir svo sem eðlilegt er, sjálf-
sagðir í bálið, bæði þeir, er nú lifa og áður hafa lifað og munu lifa á
jörðinni. Pað gjörir ekkert til, hvort þeir kallast Sókrates eða Plató
eða Markus Aurelíus, niður með þá. E>á eru 175 milliónir Bramatrú-
armanna, er labha mega sömu leiðina. E>á eru einar 420 milliónir
Buddhatrúarimnna og áhangenda Confucíusar, sem einnig verða að
sprikla í dýkinu gamla, onn eru eptir fullar 200 milliónir Mahomets-
trúarmanna, sem eitthvað þarf að velgja, Óskírðir eru og Gyðing-
ar, og þótt þeir séu ekki nema 6 milliónir, þá eru þeir þó róttir til
að fylla upp ílokkinn. Eru þá komnar fuilar 900 milliónir manna,
sem sjálfsagðar eru í bálið, samkvæmt hinum allra kristilegustu rit-
höfundum og siðhótarmönnum. Eu eru eptir eitthvað 380 milliónir
kristinna manna (grísk kaþólskir, rómversk kaþólskii' og prótistant-
iir) þeir eiga í sæluna að dumpa, en nú er það svo lagað, að einn
ilokkurinn bannfærir annan, einn segir, að þetta skilyrði só alvegnauð-
synlegt til sálarhjálpar, annar segir, að það sé ónauðsynlegt kannske
skaðlegt, en aptur sé það enn eitt atriði, sem ómögulega megi án
vera. Fyrir eigi alls löngu var talið, að á Englandi einu væru 183
trúflokkar Kristnir, og ef nú aðeins einn á að Komast til sælunnar
búúaða en reica liina 182 floKKana frá, þá má búast við, að eigi all-
fáum af þessum 380 milliónum SKriðni fótur, svo að þeir renni niðr
í dýicið gamla. Svo bætist þar við, að af þessum eina Aokkí, sem
fengið hefir réttinn til sælunnar, þá má gjöra ráð fyrir eigi allfáum,
líidega meirihlutanum, er oigi hafi endurfæðingunni náð, en gangi
á stigum villu og vantrúar, og allir vita, að þeir Komast eKKÍ inn
hjá Pétri.
Með þassar hugsanir fyrir augum er það eKici að furða, þótt