Dagsbrún - 01.11.1894, Síða 1

itpbrím.
Mánaðarrit
til stuðnings frjálsri trúarskoðun.
II. i GIMLI, MAX., NÓVEMBER 1894. í 11.
31. Kapítuli 4. Móses bókar.
í>á ísrael móti Medíanítum
Móses senda vann.
„llefnið drottins,“ svo liann sagði,
„sérlivern drepið mann.“
Evi, Rehem, Kebafeldu,
ræntu íjöri Beors nið.
Aðra tvo þar andarvana
Öðlinga þeir skildu við.
Konur, börn, og gull og gripir,
gafst þeim lierfang þar.
Allan burt þeir fénað fluttu,
fvr sem boðið var,
rændu valinn vopnum, klæöuin,
vígin brendu, húsin, garð,
Móses færðu, ijárins mikla
fenginn afla, stríðsins arð.
Feikna reiðr Mósés mælti:
„Menn, hvort hafið þér,
konum öllum griðin gefið?
Glópska, sjá, þaðer;
þær, að Bileams boði, stálu
börnum ísraels guði frá,
heií't svo drottins liafði nærri
í hefndaskyni drepið þá.
Sveinbörn konur sviftið lífi,
en sérhvert óspilt víf,
ei sem hefir karlmann kendaa
kaupi grið og lif.
Þær skulu yðr stundir stytta,
en stilla drottins heiptareld.
Herfanginu skjótt vér skulum
skifta, aödrottins.boði í kveld.
Drottinn mælti: „Móses, taktn
með hinn æðsta prest
og alla lýðsins öldungana
er það ráðið best.
Skoðið, teljið, skipta fénu
skal í jafna hluti tvo:
liermenn annan, lieimafólkiJ
liinn skal fá, alt jafnast svó.
,,í minn hluta, einn sé talinu1’
æðstr drottinn tér,
„fimrn af tugum fólksius hverjuui,
fórn, til dýrðar mér.
Af háif-þúsundi hersins hverju
hafa skal ég líka einn,
í loga er brennist Levítanu*
líkar mér hans ilmr hreinu.