Dagsbrún - 01.12.1895, Qupperneq 5

Dagsbrún - 01.12.1895, Qupperneq 5
 WM&:. augam V. Ilcfði það ckki verið bctra, ef að iuaðurinn hefði aldrci urinið.þcssi vonda verk og aldrei þurft að iðrast ? Skýrsiur um glæpamcnii sýna Jiað, að íjöldinn af teim iðrast, eri cru jicir íneð jþví búnir að bæta fyrir glæpi sína ? Vór gétum eiíki trúað þvi. V6r höfum stundum vitað gréindá menn að öðru ieyti, sem liafa vilj- að ganga undir frjáisum fána í trámálam, hafa þcssa rammskökku skoðun, að fyrir alt sé bætt með iðrun að eins. En eftir því er aug- sýnilega hest, að vera sem mestiir fantunnn, drýgja sem flcst skamma- strykin, því að þá hefir maður svo ákaficga mikið að iðrast fyrir ; hver veit ncina maður geti slagáð nokkuð upp í lr.rin hásæja, dýrð- iega Davíð köuung, manninn cftir guðs hjarta ! ! : ■ Þessi iðrunarhugmyrid'kýrkjunnar kcmur ijöslcga fram við- vikjaridi glæpamönrium. Þegar á að fara að lífiáta einhvern fantinn og morðingjann, þá 'fylgja honuin vanalega klerkar með biblíur og -bænabækur í höndum ; þeir hafa sctið yfir lionum síðustu stundirnar til þcss; að fullvissa hann um, að cf að liann iðrist, þá murii hann þegar cftir andlátið ganga í faðm Abrahams, verða aðnjötandi sælu h“mnaríkis strax eftir aftölcuria. Brot lians séu öll afplánuð, Ivristur hafi borið þau upp á krossinn og pinst fyrir þau, og ef að hann að eins iðrist, þá öðlist lmnn alla forþénustu Krists; þá sé alt hvítþvcg- ið. Þess vegna er það, að varla er nokkur sá kristinn édáðamaðnr tckinn af lífi, aö ekki sé hann viss uiu dýrðina og sæluna undir eins og liann dcyr. Eftir leyrkjunnar hugmyndum deyr hann kristilcg- ar en margur maðurinn anuar, sem alla æfi liefir vandað frainferði sitt, sem best hann hefir getað, En fyrst og frcmst er þctta argasta hugsunarvilla og vitleysa, og svo svo virðist það hins vcgar ckki miða tii þcss, að bæta siðferði, heldur Iilýtur það að spilia því. PRÓFESSOR IIUXLEY. Íriti sínu: .'•The Struggle for existenco” (líaráttan fyrir til- - ver.unni), segir Iluxiey, þcssi naínfrægi vísindamaður : . , ’• ' “Það er langt frá því, að ínaðnr geti ráðið þnð af nokkru, að hinirfyrstu mcnn hafi vcrið Í'rcmur'siðí'erðisícga'liugsandi, en úlfur- inn eða dýrin í skcíginum. . Þb að mc-njar manna á undan sögutlmanum séu dfullkomr.ar, þá færa þær þd skýrar og nægar sannanir fyrir þvi, að mennirnir hafa verið á mjög lágu stigi villimamia þfisunduin ára áður cn hin r

x

Dagsbrún

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagsbrún
https://timarit.is/publication/1272

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.