Dagsbrún - 01.12.1895, Qupperneq 5
WM&:.
augam V. Ilcfði það ckki verið bctra, ef að iuaðurinn hefði aldrci
urinið.þcssi vonda verk og aldrei þurft að iðrast ? Skýrsiur um
glæpamcnii sýna Jiað, að íjöldinn af teim iðrast, eri cru jicir íneð
jþví búnir að bæta fyrir glæpi sína ? Vór gétum eiíki trúað þvi.
V6r höfum stundum vitað gréindá menn að öðru ieyti, sem liafa vilj-
að ganga undir frjáisum fána í trámálam, hafa þcssa rammskökku
skoðun, að fyrir alt sé bætt með iðrun að eins. En eftir því er aug-
sýnilega hest, að vera sem mestiir fantunnn, drýgja sem flcst skamma-
strykin, því að þá hefir maður svo ákaficga mikið að iðrast fyrir ;
hver veit ncina maður geti slagáð nokkuð upp í lr.rin hásæja, dýrð-
iega Davíð köuung, manninn cftir guðs hjarta ! ! :
■ Þessi iðrunarhugmyrid'kýrkjunnar kcmur ijöslcga fram við-
vikjaridi glæpamönrium. Þegar á að fara að lífiáta einhvern fantinn
og morðingjann, þá 'fylgja honuin vanalega klerkar með biblíur og
-bænabækur í höndum ; þeir hafa sctið yfir lionum síðustu stundirnar
til þcss; að fullvissa hann um, að cf að liann iðrist, þá murii hann
þegar cftir andlátið ganga í faðm Abrahams, verða aðnjötandi sælu
h“mnaríkis strax eftir aftölcuria. Brot lians séu öll afplánuð, Ivristur
hafi borið þau upp á krossinn og pinst fyrir þau, og ef að hann að
eins iðrist, þá öðlist lmnn alla forþénustu Krists; þá sé alt hvítþvcg-
ið. Þess vegna er það, að varla er nokkur sá kristinn édáðamaðnr
tckinn af lífi, aö ekki sé hann viss uiu dýrðina og sæluna undir eins
og liann dcyr. Eftir leyrkjunnar hugmyndum deyr hann kristilcg-
ar en margur maðurinn anuar, sem alla æfi liefir vandað frainferði
sitt, sem best hann hefir getað, En fyrst og frcmst er þctta argasta
hugsunarvilla og vitleysa, og svo svo virðist það hins vcgar ckki
miða tii þcss, að bæta siðferði, heldur Iilýtur það að spilia því.
PRÓFESSOR IIUXLEY.
Íriti sínu: .'•The Struggle for existenco” (líaráttan fyrir til-
- ver.unni), segir Iluxiey, þcssi naínfrægi vísindamaður : . ,
’• ' “Það er langt frá því, að ínaðnr geti ráðið þnð af nokkru, að
hinirfyrstu mcnn hafi vcrið Í'rcmur'siðí'erðisícga'liugsandi, en úlfur-
inn eða dýrin í skcíginum. .
Þb að mc-njar manna á undan sögutlmanum séu dfullkomr.ar,
þá færa þær þd skýrar og nægar sannanir fyrir þvi, að mennirnir
hafa verið á mjög lágu stigi villimamia þfisunduin ára áður cn hin
r