Ljósið - 01.01.1909, Síða 4

Formálí.
Eg heíi öðlast að gjöf kristilega einurð til að deila
á hina mentuðu leiðtoga þjóðar vorrar. Eg sé, að met-
orðagirnd, óstjórn og trúarvingl er að veikja nattúidega
samvinnu i landi voru. Þessi trú, á alheímsfrelsarann
Jesú Krist, er kend af mentuðum guðfræðingum, svo
hneykslanlega ljót, að þeir allir til samans geta ekki
annað en þegjandi samþykt mína árás á þá. Þeir vita,
að þeir kenna fyrir peninga alt annað en þeir meina!!
Drottinn, sem er hið eilífa lif og ljós mannanna, hefir
aldrei dáið, að eins dó likami hins rétt-kristna, góða
manns. Prestar vita, að liold og blóð á ekki að skiftast
og jetast. Þó látast kreddu-kennarar þessir vera að fyr-
irgefa syndir, með líkama og blóði Jesú Krists. Öll
guðfræði lútherskunnar er að svíkja. Prestar geta ekki
varið kenningarnar, þeir gerðu það ef slíkt væri hægt.
íslendingar verða stærri þjóðum að bráð, verði
þeir siðspiltir trúleysingar, eins og nú er útlit fyrir, að
leiðtogarnir séu að verða. Kristindómurinn þarf að kenn-
ast óbrotin og einfaldur æskutyðnum. Börnin eiga að
fá hreinan náðarlærdóm, er lífgar en deyðir ekki fagr-
ar hugsjónir.
Riti guðfræðingar kirkjunnar á móti mér. Eg segi
að þeir kenni vonda guðfræði og eg mun geta staðið
við orð mín. Eg trúi ekki á höfðingja þessa heims!
Veröldin forgengur en öiiu li1>iTfll~r|4iiiji Krist ekki.
Skaðleg prentyfíl^V hlaðsíðu 61, V \ þar vantar
orðið kista sem þakf aö sknlast írm í nelepið af upplag-
inu. Lesið í málið. v^tJ 9ik J
Virðingarfylst.
Einar flocliuiiissoii.