Ljósið - 07.04.1911, Síða 1

LJOSIÐ.
TíMARIT
ER MÓTMÆLIR VILLUIvENNINGUM VÍGÐRA KENNIMANNA,
ER HVORKI VILJA NÉ GETA VARIÐ SIG FYRIR ANDANS
SVERÐI EINS MANNS.
RITSTJÓRI: EINAR JOCHUMSSON.
3. ár.
Reykjavik, Apríl 1911.
8. blað.
Mimiingarsteí
Eftir merkis bóndann Jochum Magnússon.
Kveðið hefir sonur hans, Einar
Jochumsson Winnipeg
vorið 1899.
I> raumur.
Eg svaf í vagni við opinn glugga norð vestur af Winni-
peg, var þar í brautar vinnu. Þá dreymdi mig að tvær dúf-
ur flugu inn til mín og kvökuðu. Síðan dreymdi mig að
móðir mín Þóra Einarsdóttir sat hjá mér og kvað vísur marg-
ar, en ég þóttist skrifa. En þá ég vaknaði, sá ég náttúrlega
ekkert, var máttfarinn með stirð augun, tók umbúðarpappír
og blýants stubba, er var undir kodda mínum og ritaði minn-
ingarstef þessi eftir föður minn, það var eins og ég kynni
fyrri partinn af vísunum, en varð oftast að yrkja þann seinni.
Þetta er satt.
Heyri lýðir hátt mitt tal,
hreinn mig andi styður.
Nafn míns fræga föðurs skal
falla ekki niður,