Alþýðublaðið - 02.02.1925, Blaðsíða 2

I
Flokkshátfðin
í kr0ld.
í*a8 er Btaðreynd að hftt Öthöld
og samkomur til sameiginlegrar
skemtunar eru eigi að eins nauð-
synlegar til hvíldar og hressingar,
heldur beinlínis nytsamar til þess
að efla sameiginlegan áhuga og
félagslyndi og vekja einstaklingana
til hærra líís i sameiginlegri gl^öi.
Féiagslyndi, samtök og samBtarf
eru meginatriöi í baráttu alþýö-
unnar og grundvallarhugsun jaín-
aöarstefnunnar, Paö er þess vegna
eölilegt og sjálisagt. aö Alþýöu-
flokksmenn færi sér áöur nefnda
staöreynd í nyt til þess aÖ efla
sig í baráttunni. Auövaldssinnar,
sem eru samkeppnismenn og leggja
megináherzlu á kraft og baráttu
einstaklingsins, þurfa sarot á sam
tðkum aö halda i stðttabaráttuuni
viö alþýöuna, og þau magna þeir
aö eins meö alls konar samkom-
um, sem þeir gangast fyrir, og
þeir hafa oftlega einhvers konar
samkomur á hverju einasta kveidi.
Meö því halda þeir saman gegn
alþýöunni og taka oft ýmsa ein-
staklinga hennar með í þaö. Þannig
viöhalda þeir valdi sínu eigi að
eins yflr auöæfumim og samfé-
iaginu, heldur yflr hugum sjálfrar
alþýðunnar.
En alþýöan þarf aö iosna undan
því valdi, og eitt ráöiö til þess er
aö halda hátiöir til eflingar sam-
eiginlegum áhugamálum heDnar.
Stjóm Alþýðuflokksina ge.ir þvi
rétt og vel, er hún efnir til Al-
þýðuflokkshátiðar í Iðnó 1 kvöld
til skemtunar og hressingar fyrir
flokksmenn og til ágóða fyrir eitt
hvert nauðsynlegasta fyrirtækið,
sem alþýða getur ráðist í sam-
eiginlega sér til sóknar og varnar
í baráttu sinni. fað má telja víst,
að alþýðumenn skilji vel og meti
réttilega þessa framkvæmd flokks
stjórnar sinnar og sýni það noeð því
að sækja hátíðina kappsamlega.
Pá er það og ekki síður vel og
■mekklega valið hjá flokksstjórn-
inni að halda þessa hátíð á Kyndil
messu. Kyndilmessa hefir frá fornu
fari verið merkisdagur meðal ai-
þýðu, og við hana hefir verið
tengdur næmur strengur í hugs-
analífi hennar. Ifú veiður þeim
fftr&a'g fenginn rrýr hljWmurj rrýtt
ALÞ¥ÐUBLAÐI£>
— ... ■■■ II Sllil <i il'ií' TifiWnififT' Hl !■■■ I I i 11.111
Biöjiö kaupmenn
yðar um íslenzka kaffibætlnn. Hann er
sterkarl og braeðbetri en annar kaffibætlr.
Frá Alþýðubpaudgerðlnnl. '
Gvahamsbpauð
fá»t í Alþýðnb’auðgerðinni a LaiTtrnveei 61 og > búð>nni B.ildursgötu 14.
Konur!
Blðjlð um S m á p a -
®mjös»líkið, því að það
ev efnlsbetra en alt
annað smjöplikl.
Pappír alls konar,
Pappírspokar.
Kaupið þer, sem ódýrast erl
Herlul Clausen,
Síml 39.
Þegar skórnir yðar þarrnast
viðgerðBr, þá komið tll mín,
Finnur Jónsson, Gúmmí- & skó-
vinnuatofan, Vesturgötu iS.
líf með hátíðahaldi alþýðu, þar
sem við Kyndilmessu nú eru
kDýtt samtök alþýðu um grund
völi menta- og fræðslu ntarfsemi
sinnar, stofnun Alþýðuprentsmiðju,
sem á að tendra kyndil þekkingar
og fræðslu, er lýsa skal alþýðu á
leiðinni til fyrirheitna framtíðar-
landsins, sem hún stefnir að í
baráttu sinni fyrir ríki jafnaðar-
manna,
>þar sannleiki ríkir og jöfnuður býr
og syngur þar hósanna samanv.
tf». Erl)
í tiúnni á það aö hún só á
rúttti Mö aö pvi lanöi i títhrfBÚmi
Alþýðublaðlð
kemur út & hverjtun virkum degi.
I
Afgreiðela |j
við IngólfHtræti — opin dag-
lega frá kl. » árd. til kl. 8 eíðd.
Skrifstof*
á Bjargarstíg 8 (níðri) ^pin kl.
91/,—10V, árd, og 8—9 síðd.
S í m a r:
633: prentsmiðja.
988: afgreiðsla.
1894: ritstjórn.
Ver ð 1 ag:
Askriftarverð kr. 1,0C á mánuði.
Auglýsingaverð kr. 0,16 mm. eind.
Böogvavjafnaðar-
ma&na
•r lítið kver, tem allir alþýðu-
menn þurfa að eiga, en engan
munar nm að kaupa. Fæst í
Sveinabókbandinu, á atgrelðslu
Alþýðublaðslns og á tundum
vei kiýðsfélag anna.
sinni. heldur alþýða hátið í kvöid
til að efla sameiginleg mál sín og
félagslyndi sitt og magna sig t.il
hærra lífs, og eDginn efi er á því, að
sú hátíö verður nenni til biessunar
í starti sínu. Er vonandi. að þess-
um sið veiði fram halöið, er nú
hefir verið upp tekinn, og Kyndil-
messa verði hór eftir gerð að
reglulegri alþýðuhátíð ár frá ári.
Hittumst beil í kvöldl
Nætarlæknlr er í nótt Níeís
P. Dungal, Austuistræti 6. Sími
1618.