Morgunblaðið - 21.04.2018, Side 12

12 MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 21. APRÍL 2018
E
ftir að hafa hjólað í fimm ár
meðan hún var búsett í
Bandaríkjunum hélt Ása
Guðný Ásgeirsdóttir að
ómögulegt væri að hjóla á
Íslandi vegna kulda og annarra að-
stæðna. Hún lét þó slag standa,
skellti sér út í kuldann og á hjólið og
varð Íslandsmeistari ári síðar og aft-
ur þremur árum seinna. Í fyrra var
hún hluti af landsliði Íslands og land-
aði svo bikarmeistaratitli í lok keppn-
istímabilsins. Ása Guðný ræddi við
Morgunblaðið um hvernig hún fékk
áhugann á hjólreiðum og þegar hún
hjólaði dagleið í Tour de France-
hjólreiðakeppninni í fyrra.
Árið var 2003 og Ása Guðný var
ásamt manni sínum við nám í New
York-ríki í Bandaríkjunum. Hann
hafði keypt sér hjól og fljótlega var
hún komin með eitt líka. Þau fundu
sér hjólafélag sem var alltaf með æf-
ingar eða keppnir á þriðjudögum og
Ása Guðný segir að það hafi kveikt
neistann á götuhjólreiðum. Hefur
hún haldið sig í þeirri hjólagrein allar
götur síðan.
Um vorið hafi verið skipulagðar
hópferðir þar sem fólki var skipt upp
í A-, B- eða C-hópa eftir getu. Þar
hafi hún meðal annars lært að hjóla í
hóp og keðju, en slíkt er afar mik-
ilvægt fyrir þá sem ætla sér að ná
einhverjum árangri í götuhjólreiðum.
Þegar leið nær sumri urðu þriðju-
dagstúrarnir að þriðjudagskeppnum
þar sem nægilega margir voru til að
geta keppt við fólk á svipuðu getu-
stigi. „Mér fannst þetta strax mjög
skemmtilegt,“ segir Ása Guðný.
Íslandsmeistari eftir eitt ár heima
Fljótlega fór vinahópurinn sem
stundaði þessar þriðjudagsæfingar
og keppnir að leita að einhverju
meira. Þetta sumar og næstu ár tóku
þau þátt í keppnum í nágrenninu og
fór einnig að hjóla lengri leiðir í
kringum vötnin sem voru á svæðinu.
„Við fluttum svo heim í byrjun árs
2006, en þá héldum við að það væri
ekki hægt að hjóla á Íslandi. Það
væri bæði kalt og leiðinlegt,“ segir
hún og bætir við að henni þyki nú að-
eins skemmtilegra að hjóla í 20°C
hita en þegar það er rétt norðan við
frostmark. Hjólabakterían lét þó
fljótlega á sér kræla og árið 2007 var
hún farin að hjóla á fullu að nýju. Þá
var það í kvennahópi sem Guðný Ein-
arsdóttir hélt utan um. Það sama ár
tók hún þátt í Íslandsmótinu og end-
aði sem Íslandsmeistari. Eftir það
fór Ása Guðný að hjóla með Hjól-
reiðafélagi Reykjavíkur (HFR) þar
sem hún hjólar enn í dag og er einn
umsjónarmanna götuhjólreiðaæfinga
félagsins.
Reynsluleysi að hjóla í hóp
„Það var rosagott að finna sér félag,
mæta á æfingar og vera alltaf með
einhverjum að hjóla. Þannig kynntist
maður leiðum um borgina og fékk að
æfa sig að hjóla í hópi,“ segir Ása
Guðný, en tækifæri til þess að æfa að
hjóla í hópi eru að hennar sögn allt of
fá hér á landi.
Segir hún þessa reynslu að hjóla í
hóp vera eitthvað sem skorti mikið í
keppnum hér á landi. „Í hópi er mað-
ur enn óöruggur því maður veit að
allir aðrir í kringum mann eru óör-
uggir og þá verður maður sjálfur óör-
uggur.“
14-15 klst. æfingar á viku
Það er ekki sjálfgefið að vera meðal
þeirra fremstu í hjólreiðum frekar en
öðrum íþróttagreinum. Ása Guðný
segir að í fyrra þegar hún hafi verið í
toppformi hafi hún verið að æfa allt í
um 14-15 klukkustundir á viku. Hún
hafi um veturinn hjólað allavega fjór-
um sinnum í viku og farið á tvær lyft-
ingaæfingar. Svo þegar fór að draga
nær sumri urðu hjólaæfingarnar
allavega fimm á viku og ein lyf-
ingaæfing. Þá var alltaf allavega ein
löng æfing um helgar, en styttri og
kröftugari æfingar á virkum dögum.
„En ég er með börn og í fullri
vinnu þannig að ég hef ekki enda-
lausan tíma,“ segir Ása Guðný í ör-
litlum afsökunartón þótt blaðamanni
þyki tveggja klukkustunda æfingar á
dag langt í frá að vera lítið.
Ása Guðný segist reyna að sam-
þætta fjölskyldulífið og hjólreiðarnar
að einhverju marki, þótt börnin séu
ekki alveg komin enn á þann aldur að
geta tekið þátt af krafti í hjólaástríðu
foreldra sinna. Segir Ása Guðný að
þannig fari þau sjaldnast í ferðalag,
hvort sem það er erlendis eða hér
heima, nema vera með hjólin með-
ferðis.
15 þúsund manna keppni
Eftir fjölda ferða, bæði á eigin vegum
og í æfingabúðir HFR til Mallorca og
víðar, duttu þau hjónin niður á
spennandi hjólaviðburð sem tengdist
stærstu og þekktustu hjólakeppni
heims. Er um að ræða keppnina
Etape de Tour þar sem hjóluð er ein
af tuttugu og einni dagleið úr Tour de
France-keppninni. Þau skráðu sig til
keppni ásamt vinahjónum og tveimur
vinum sínum og fengu miða ásamt
um öðru hjólreiðaáhugafólki, 15 þús-
und manns.
„Þetta var hreint ótrúlegt,“ segir
Ása Guðný þegar hún rifjar upp-
keppnina . Keppendum hafi verið
skipt upp í fjölda hólfa eftir getu og
svo hafi verið ræst og fólk lagt af
stað. Öll umgjörð var líkt og um al-
vöru dagleið í Tour de France væri
að ræða.
Allar götur lokaðar
„Það var öllum götum lokað, gegnum
þorpin og á vegunum og aldrei bíll – á
hvorugri akreininni. Bara það gerir
þetta að ótrúlegri upplifun og þú
færð aldrei þetta tækifæri hérna
heima,“ segir hún og vísar til þess að
geta verið án allrar hættu frá bifreið-
um.
Til að gera stemninguna enn meiri
segir Ása Guðný að áhorfendur fyrir
Tour de France hafi þegar verið
mættir á helstu útsýnisstaði í stóru
brekkunum og þeir hafi fagnað kepp-
endum almenningskeppninnar ekki
síður en nokkrum dögum seinna þeg-
ar atvinnumennirnir fóru þar um.
Keppnin sjálf var yfir 180 kíló-
metra löng, þar af með tveimur
stórum klifrum. Að lokum þurfti svo
að fara niður 20 kílómetra til að kom-
ast aftur á upphafsstað keppninnar,
samtals um 200 kílómetra. Þrátt fyrir
þessa miklu vegalengd og að brekk-
urnar hafi gert að verkum að reglu-
lega hafi hóparnir dreifst, þá segir
Ása Guðný að fjöldi hjólara í keppn-
inni hafi valdið því að það hafi alltaf
verið einhverjir til að vinna með.
Ása Guðný segir að þegar hún hafi
skoðað hæðarprófíl keppninnar hafi
tilfinningin verið sú að brautin væri
nokkuð flöt, en svo með tveimur risa-
brekkum. Í ljós hafi hins vegar komið
að brekkurnar tvær skekktu allan
samanburð og brautin var öll í hæð-
um þannig að samanlögð hækkun var
í hærri kantinum. Þetta var því helj-
arinnar þrekraun og gott að hafa tek-
ið fjölmarga Nesjavallatúra og aðra
lengri túra áður en haldið var út.
Etape de Tour var í fyrra haldið í
Ölpunum og verður þar aftur í ár.
Ása Guðný segir að hún hafi þegar
tryggt sér miða í keppnina á þessu
ári, enda hafi hún verið engu lík og
hún viljað upplifa þetta aftur.
Fer rólega af stað í ár
Ekki er þó víst að Ása Guðný verði í
alveg sama forminu og í fyrra, en
seint síðasta haust sleit hún hásin og
tekur talsverðan tíma fyrir það að
jafna sig. Hún segist þó vonast til að
það muni ekki stoppa hana í Ölp-
unum í ár og að vonandi verði hún
orðin nægilega góð til að keppa í RB
classic-götuhjólakeppninni hér á
landi í ágúst. Að öðru leyti segir hún
að hjólasumarið hjá sér í ár muni fara
að miklu leyti í að ná bata fyrir fram-
tíðar átök og virðist hún engan veg-
inn af baki dottin þrátt fyrir smá bak-
slag
Í júlí ár hvert fer fram
stærsta og vinsælasta
hjólakeppni heims, Tour
de France. Áhugasömu
hjólreiðafólki gefst tæki-
færi til að hjóla eina af
dagleiðunum fjölmörgu
sem atvinnumennirnir
fara á þremur vikum. Í
fyrra skelltu nokkrir Ís-
lendingar sér í Alpana til
að taka þátt í þessum 15
þúsund manna hjól-
reiðaviðburði.
Ljósmynd/Aðsend
Morgunblaðið/Hari
Stífar æfingar Ása Guðný æfði í fjórtán til fimmtán klukkustundir á viku í fyrra þegar hún var hluti af landsliðshóp.
Í hjólför Tour de France í Ölpunum
180 km keppni Á fullri
ferð í Frakklandi.