Þróttur - 01.01.1922, Síða 5

ÞRÓTTUR
5. ár.
Reykjavík 1. janúar 1922
1. blað
Á hinum óæðra bekk.
— Hvar skal mér vísaö til sætis'? Fáir
eru svo auösveipilega skapi farnir að þeir
telji sér alt nógu gott, hversu aftarlega
sem }>eir eru settir. Þeir sem ekki gera sér
slíkt að góðu verða sjálfir aö styðja sinn
eigin málstað og láta sér enga minkun
finnast þótt einhverjum veröi að oröi eins
og Páli postula: Erum vér nú enn teknir
að mæla fram meö sjálfum oss?
Ilauda þeim sterka er ætíð rúm og hann
rýmir til íyrir mörgum. Fm ýmsum er svo
fariö að þeir vakna seint til vitundar um
þann mátt sem í þeim býr. Þeir láta skipa
sér á hinn óæöra bekk og taka með þakk-
látum aitgum hverju sem að þeim er rjett.
Mönnum og málum sem svo er fariö verö-
ur tamt að tapa hlut síntim og ér áskap-
að gengileysi.
Iþróttamálum hér á landi hefir jafnan,
og er enn skipað á hinn óæðra bekk. Þetta
málefni á erfitt uppdráttar og hefir síst
kafnað í vinsældum manna,ogerþaðþóeitt
af velferðarmálum þjóöarinnar. Skilnings-
leysi hefir sakað það mest. Þjóöinni veitist
erfitt aö sjá nytsemi þess, heldur telur
þaö barnabrek ein og að engu sinnandi.
Iþróttamenn sjálfir eiga að rýnta til
fyrir síntt eigin málefni. Þaö er mikið
þeirra eigin sök að niálurn þeirra er enn
skipað á hinn óæöra bekk. Þeir verða að
finna máttinn hjá sjálfttm sér og þeirra
máttur er vaxandi en mótstaðan )>verrandi
Æskan er þeirra megin og þeir sem ekki
liafa yngri kynslóðina á sínu bandi hafa
aðeins stundargengi. Þeir sem nú hyggjíi
að þeir vinni eitthvert gagu nteð því aö
vera á öndverötun meið við þetta málefni
ganga drjúgt fraín í dul. Það sem þeir
byggja núna, er kemur í bág við framgang
þessa máls, þaö verður rifiö til grunna
eftir nokkurn tíma og þá mun engi mæla
þeim bót, sem unnið hafa því til óþurftar
eða verið því þrándur í götu á einhvern
hátt.
Sá tími kentur að alþingismenn telja
sig ekki vinna á móti hagsmunum þjóðar-
innar og vilja kjósenda sinna meö því aö
veita liðsinni erindum íþróttamanna. Þá
skelfttr ekki fjárhagsnefnd þingsins af ótta
við það að gera sig hlægilega, með því að
taka upp í fjárlögin iítilmótlegan styrk til
íþrótta í iandinu.
Nú leggur þingið tvö þúsund krónur ár-
lega til íþróttasambands Islands. Þessi
fjárhæð er svo lítil að engu rná til leiðar
koma, en þó munu þeir þingmenn ekki fáir
sem telja þessu fé verst variö af öllti því
fé sem þingið ver illa.
Þeir sem með ráöin fara, ættu aö gefa
íþróttamálum betri róm en hingað til. Með
því gera þeir vilja hinna yngri tnanna og
þeirra vilji verðurþjóðarviljieftirnokkurár
Vér viljum að íþróttamálum sé gefinn
sá gaumur, sem þeim ber.
Vér viljum að þeim sé ekki skipaö á hinn
óæðra bekk.