Stjarnan - 01.07.1920, Blaðsíða 9

STJAKNAN
105
skrifaði liann nafn sitt undir og var
örendur.
prælastríðið með öllum sínum skelf-
inigum og' þjáningum var á «nda og her
mennirnir sneru heim aftur. Einn af
þeim, í töturlegum einkennisbún-
inigi, var á leið til liins ofannefnda
dómiara. En hermaðurinn leit út eins
og flökkumaður og þjónamir vildu
ekki sleppa honum inn, svo hann ásetti
sér að bíða þangað til að dómarinn
kæmi heim; þá gekk hann á móti hon-
um og' hélt bréfinu á lofti. Dómarinn
hugsaði að þetta væri einhver bæna-
skrá og ýtti hermanninum frá sér; en
hermaðurinn gekk á móti honum einu
sinni enn og reyndi að koma dómar-
anum til a/ð lesa undirskriftina. pegar
dómarinn kom augia á nafnið lagði
hann hendur um háls hemianninum og
sagði við hann: “pú mátt eiga alt, sem
mínir peningar og mín áhrif geta veitt
þér. ”
pAÐ VAR NAENIÐ SEM KOM
pESSU TIL LEIÐAR.
Jesú nafnið táknar hugarfar hans og
lunderni. Nafn hans, heiður og orð eru
í veði fyrir að hann mun veita oss það
sem vér biðjum um í hans nafni. peðar
vér virðum fyrir oss þessi dýrmætu
fyrirheit, hvernig gctum vér vanrækt
bænina ? G. B. T.
Æfiferill Haraldar
Eftir C. L. Taylor.
SJÖUNDI KAPITULI
Prestur kemst í bobba.
Herra Mann átti erfitt með að koma
sjálfum sér til að finna séra Mitchell
aftur og ræða við hann ýms efni, sem
hann, af öllu hjarta, langaði til að öðl-