Stjarnan - 01.07.1920, Blaðsíða 16
I
0M
GOÐ SVÖR.
1 klaustri einu, voru tólf
munkar, er höfðu dregið sig úr
frá heiminum. þegar þeir höfðu
búið um sig að öllu leyti, skrif-
uðu þeir yfir dymar þessi orð:
“þietta er klaustur gleðinnar.”
þegar keisarinn einu sinni fór
þar fram hjá, leit hann á þessi
orð er þar voru skrifuð. “Ekki,”
hugsaði hann. “þér munkar hafið
engar áhyggjur, en eg, sem er
voldugur höfðingi, er aldrei laus
við þær. Eg skal gefa yður
áhyggjur. þá lét hann kalla munk
ana fyrir sig og sagði við þá:
“Eg ætla að leggja fyrir yður
þrjár spurningar, og eftir þrjár
vikur verðið þé.r að- hafa svarað
þeim; ef þér getið það ekiki, þá
skuluð þér verða reknir burt út
í hina víðu v-eröld.
■ “Hinar þrjár spumingar hljóða
þannig: Hvenær hungraði brauð-
ið? Hvenær þyrsti vatnið? Hve-
nær var vegurinn þreyttur?”
Munkarnir vissu ekki hvernig
þeir ættu að komast út úr þess-
um vanda, og þegar þrjár vikum-
ar vo-ru næstum liðnar, voru þeir
jafnnærri. þá fann einn af þeim
iðnaðarsvein, er ispurði, hvers-
vegna hann væri svo hryggur, og
þegar sveinninn fékk að vita
ástæðuna, lofaði hann: “Á þeim
ákveðna degi ,skal eg koma og
'hjálpa yður.”
Á tilteknum tíma kom keisar-
inn með skrauti og viðhöfn. Iðn-
aðarsveinninn var einnig kominn
og var klæddur munkaklæðum o-g
stóð fremstur í hóp munkanna.
Keisarinn kom með sömu spum-
ingarnar aftur: “Hvenær hungr-
aði brauðið? Hvenær þyrsti vatn-
ið? Hvenær var vegurinn iþreytt-
ur?”
Sveinninn svaraði :“þegar Drott
inn Kristur hafði fastað í 40 daga
og 40 nætur á eyðimörtkinni og
seinast hungraði, þá hungraði
brauðið, því hann segir sjálfur:
“Eg er lífsins brauð. ” (Jóh.
6:35.) þegar hann á krossinum
hrópaði: “Mig þyrstir, ” þá þyrs-ti
vatnið, því -hann segir sjálfur:
“Ef nokkurn þyrstir, hann komi
til mín og drekki!” (Jóh. 7:37.)
þegar liann svaf í skipi lærisveina
sinna, þá var vegurinn. þreyttur,
því liann segir: “Eg er vegurinn,
sannleikurinn og lífið”. (Jóh.
14:6.)
Keisarinn hrósaði svörum hans
,og sagði: “þnemur spumingum
•hefir þú svarað rétt, nú vil eg
gefa þér eina enn: “ilver.su langt
er það milli örbirgðar og auðæfa?
; “Fjórði hluti -stundar, ” svar-
aði iðnaðarsveinninn, því fyrir
fimtán mínútum var eg fátækur
ipiltur, ien nú er eg sá efsti í
klaustri gléðinnar. ’ ’
- “það skal veitast þér framveg-
is að vera,” svaraði keisarinn.
►(O
f