Stjarnan - 01.04.1921, Síða 4

52
STJARNAN
yndislegu sölum á himnum, viö hina
hægri hönd GuSs. (Sálm. i6:iiJ. Og
er þaS engin furða; “því í honum býr öll
fylling 'guðdómsins l'ikamlega” (Ivól
2: g).
Messías var sannur Guð, fæddur af
Föðurnum áður en hann nokkurn tíma
varð maSur. “Og er orSinn englunum
þeim mun hærri, sem hann ihefir þeim
háleitari tign öSlast. Því við hvern af
englunum hefir GuS nokkurn tíma sagt:
“Þú ert minn sonur, í dag gat eg þig. Og
enn aftur segir hann: Eg skal vera hans
FaSir og hann skal vera minn sonur“
En þegar hann aftur boSar komu síns
frumgetna sonar í iheiminn, kveSur hann
svo aS orSi: “Allir englar skulu tilbiS ja
hann”.” “ÁSur en fjölin voru niður lát-
in, áður en hæðirnar' urðu ti;!, er eg
fæddur.” ("OrSskv. 8:25).
Undir eins og mennirnir urðu til, og
sérstaklega eftir fall þeirra, sýndi Mess-
ías ‘hinn mesta áhuga á velferð þeirra.
“Eg hefi minn fögnuS af mannanna
börnum.” “Því engan veginn tekur
hann aS sér englana, heldur Abrahams
niSja.” Englunum, sem syndguðu, hefir
afturhvarfiS aldrei veriS boSaS. En til
niSja Adams hljómar hin blíða rödd
fagnaðarerindisins.
Á mörgum stöSum i gamla testament-
inu finnum vér frásagnir um hvernig
Messías í þá daga sýndi sig þeim, sem
elskuSu hann og leiddi þá inn á lífsins
eiiífa braut. Þrir englar heimsóttu Ab-
raham i Mamre lundi. Einn þeirra var
Drottinn eða Messias. “HershöfSingi
Drottins” opinlberaSist Jósúa (Jós. 5:
15). Hann getur ekki veriS neinn annar
en Messias; því hann er sjálfur höfuð-
engill eða foringi englanna.
Hann gekk einnig meS ísraelsmönnum
um eyðimörkina. “Drottinn gekk fyrir
þeim á daginn í skýstólpa, til aS vísa
þeim veg, en á næturna í eldstólpa, til aS
lýsa þeim, svo þeir gætu ferSast nótt sem
dag” (2. Mós. 13: 21). Hver sá Drottinn
var, sem var svo kærleiksríkur að leiða
þá á öllum þeirra vegum, hefir Páll post-
uli sagt oss skýrum orðum: “Og þeir
neyttu allir hinnar sömu andlegu fæSu,
og drukku allir hinn sama andlega drykk;
því þeir drukku af hinni andlegu hellu,
sem þeim fylgdi; en þessi hella var
Kristur” (1. Kor. 10:3, 4). EátiS þetta
uppörva hjörtu vor, þegar vér sjáum þá
innilegu umhyggju, sem GuSs sonur
forSum sýndi sínu fólki, svo aS hann sá
bæSi um hina tmanlegu og andlegu vel-
ferð þess. Þetta var alt gjört til þess aS
draga hjörtu þeirra til GuSs, að þeir
mættu trúa á endurlausnara sinn og
búa sig undir hið eilífa líf í GuSs ríki.
Ó, að GuSs himneski kærleikur, sem yfir
oss er úthelt í svo ríkum mæli gegn um
son hans eingetinn, Messías, mætti hvetja
oss alla til að sýna honum kærleika, svo
aS vér getum lært aS leska GuS og elska
hverjir aðra. Já, læra jafnvel aS elska
þá, sem oss hata, til þess að vér getum
orðið börn FöSur vors á himnum. (Matt.
5:45T
FœtSing Jesú.
HiS undraverðasta timabil í mannkyns-
sögunni kom, þegar Messías “varð hold
og bjó meS oss”; þegar hann “minkaði
sjálfaní sig, tók á sig þjóns mynd, varS
mönnum líkur” (Fil. 2:7). Á undan
þeim tíma var hann “í GuSs mynd”. (6.
versj. En hann “miklaðist ekki af því,
að hann var GuSi likur.” Hann var fús
til, vor vegna, aS lítillækka sjálfan sig
svo mikiS, að hann lét sig fæða af konu,
“svo aS hann af GuSs náS liSi dauSann
fyrir alla”. Þannig varð hann sannur
maður. Hann sameinaði guðdóminn og
manndóminn og varð á þann hátt sannur
Guð og sannur maður.
Oss eru mjög vel kunnar þær mótbár- •
ur, sem fríhyggjumenn og spottarar
koma með á móti þessu. ÞaS er ekki á-
form vort að snerta þær mörgu óhreinu
hugsanir, sem eru sprottnar af spiltum
og saurugum heilum og oft og tíðum
kiæddar eins prýðilegum orðum; en vér
viljum hér benda á fáeinar skoSanir, sem
geta verið eins og vörn á móti vantrú.