Stjarnan - 01.04.1921, Blaðsíða 5

STJARNAN
53
1. Enn 'þá hefir enginn sagnfræðing-
ur gefiS betri og trúanlegri frásögn um
fæSingu Krists en þá, sem biblían gefur.
2. Hinir helgu rithöfundar rituSu ekk-
ert fyrir ávinnings sakir. Þeir öfluöu
sér hvorki fjár né frama meö þeim lær-
dómi, sem þeir kunngjörðu. Þeir stofn-
uSu jafnvel lífi sinu í hættu ög innsigl-
uöu aS lokum hreinskilni sína meS blóSi
sínu. Enginn getur þess vegna kent
þeim um aS hafa ritaö af sérplægnum og
ófögrum hvötum. Enginn mun staS-
hæfa, aS þessir menn, af á’settu ráSi, töl-
uöu þaö, sem ekki var sannleikur. Ef
þaö þess vegna væru gallar á vitnisburö-
um þeirra, svo hlýtur þaö aS hafa stafaö
af því, aö þá skorti skilning og skarp-
skygni, eöa þá aö þeir sjálfir væru dregn-
ir á tálar.
3. AS þá skorti hvorki skilning né
skarpskygni, sýna bæöi ritgjörSir þeirra
og líf; því engir af óvinum þeirra voru
færir um aö mæta þeim anda og vísdómi,
sem þeir töluSu af. Og ef þeir, sem hafa
þekkingu á tungumálum, vilja hafa þá
byrirhöfn, aS bera ritgjöröir þeirra sam-
an viS aörar ritgjöröir í heiminum, munu
þeir fljótt komast aS raun um, aS engin
önnur bók hefir svo margar undraveröar
frásögur aS geyma, eöa svo margar
skýrar kenningar, hressandi, uppörvandi,
alvarlegar hótanir og viSvaranir, himnesk
ioforö og góöar lífsreglur í svo stuttu og
kjarnmiklu máli. í nitján aldir hafa
menn lagt hart á sig til aö færa sér allar
vísindalegar uppgötvanir og allar end-
nrbætur siömenningarninnar í nyt, og þó
hafa þeir enn ekki getaS framleitt bók.
sem þo’lir samanburS viö hin himnesku
orS og hina hreina kenningu hinna ó-
lærSu fiskimanna. í sannleika vissu
hinir helgu rithöfundar hvaö þeir töluöu
og rituöu um. Jóhannes vitnar á þessa
leiö : “ÞaS, sem var frá upphafi; þaö,
sem vér höfum heyrt; þaS, sem vér meS
vorum augum höfum séS; þaö, sem vér
höfum skoöaS og vorar hendur hafa
þreifaö á, um orS lífsins” (1. Jóh. 1: 1).
4. Voru þá postularnir dregnir á tál-
ar? Af| hverjum? Enginn hefSi getaS
dregiS1 þá á tálar netna Drottinn Jesús,
meistari þeirra; því þeir meStóku kenn-
ingu sína beinlínis frá honum. TalaSi
Jesús þá ósatt af ásettu ráSi? ÞaS gjöröi
hann vissulega, ef hann er ekki Guö-s
sonur; því hann vitnaöi sjálfur opinber-
lega, aS hann væri Messías, aS hann væri
Kristur, sonur GuSs; aö hann heföi veriS
til á undan Abraham.
AnnaS hvort erf Jesús sonur GuSs,
fæddur aí Maríu mey fyrir kraft Heil-
ags Anda, eins og biblían kennir, eSa
hann er þaS ekki. Sé hann þaS ekki, þá
lýgur biblían þessu efni viSvíkjandi, og
þar eö þetta er grundvöilur friöþæging-
arinnar, hlýtur alit þetta aö vera bygt á
lýgi, ef Kristur ekki er sonur GuSs.
En heyriö nú, allir þér, sem hafiö dá-
litla þekkingu á mannkynssögunni. Van-
trúarmenn, fríhyggjumenn, óvinir Krists
eins vel og vinir hans kannast viö, aö
Jesús hafi veriS góSur maöur—einhver
hinn vitrasti og 'bezti maSur, sem nokk-
nrn tíma hefir lifaS á jöröinni. Getur
hinn vitrasti og bezti maöur talaö ósatt
af ásettu ráöi og dregiS aSra á tálar?
Hér er gáta, sem vantrúin verSur aS
ráSa.
Kristur var i sannleika vitur og góöur
maSur. Þess vegna gat hann ómögulega
dregiS aöra á tálar. Þess vegna talaSi
hann sannleikann, þegar hann sagöist
vera sonur GuSs. Þess vegna uppfræddi
hann lærisveina sína i hreinskilni og sann-
leika. Þessvegna eru vitnisburSir um fæö-
ingu 'hans sannir og áreiSanlegir og vér
getum meö fuílvissu bygt von vora um
eilífa sælu á þeim. En þeir, sem fyrir-
líta þennan sannleika og gjöra gys aS
þessu, þó þeir engan veginn séu færir um
aS gefa oss eitthvaö betra í 'staSinn, munu
sjá á hinum mikla degi, þeim sjálfum til
mikillar hræöslu, aS orS Drottins mun
standa þegar öll ímyndun mannanna mun
verSa sem fis, sem stormurinn feykir
í burtu.
Messías varö aS smakka á jarSneskri
fátækt, þegar hann sem nýfætt barn var