Stjarnan - 01.03.1923, Page 16

m
Kf
m
m
».*
íí
ra
!
m
*
K,
k
gj
m
1
í;
11
;;
x
Vs
Vs
m
11
i
ii
V
1:
1’
1)
Mi
v
Vs
lj
1
1'
1
Vs
Vs
Vs:
i«i
;;
;í
;í
1’
1»
g.
v
V
Vs
Vs
Vs
Vs
1
0
11
;í
Vs
V
jgj
V
Vs
K
li

Stöndum vér andspœnis nýju heimsstríði?
Á meðan síöasta mikla stríöið stóö yfir heyröi maður oft og
tíðum, að það væri “stríð til þess að 'binda enda á öll stríð’’, og að
það þess vegna myndi verða hið síðasta. Að stríð skyldi útrýma
stríði, og koma eilífum friði til leiðar hljómaði jú sem bein mót-
setning, er hugsandi menn áttu erfitt með að trúa. Nú kannast
jafnvel hinir björtsýnustu menn við það, að heimurinn, og þá sér
í lagi Norðurálfan, sé fjarri því aö vera friðsamari eftir striðið en
hann var á undan, og að þessi viðurstygð eyðileggingarinnar, sem
þeir nefna stríðsútbúnað, aldrei hafi verið meiri en einmitt núna.
Menn tala um, að minka stríðsútbúnaðinn og jafnvel um, að leggja-
hann algjörlega niður, en það er alt tómt orðagjálfur, einungis til
þess að draga sjálfa sig og aðra á tálar.
í Kaupmannahöfn hélt félagið “Kristeligt Verdensforbund til
fremme af Internationai Forstaaelse’’ stóran fund. Margar heil-
brigðar ræður voru haldnar um hið virkilega ástand heimsins. Til-
færum vér eftirfarandi ágrip úr skýrsilum þeirra: —
“William I. Hull prófessor, kom fyrir hönd hins ameríska ráðs
með minnisgrein um minkun stríðsútbúnaðarins. Hann sagði við
þetta tækifæri, að síðasta striðið hefði eyðilagt eignir, sem voru
sextíu og þrjár miljarða dollara virði, og að manntjónið
næmi sextíu miljónum sálna. Tíu miljónir manna féllu í valinn á
blóðvellinum, tuttugu miljónir manna voru gjörðar óvigar og þrjá-
tíu miljónir 'borgara fórust í eymdunum.
“Hinn svokallaði friður, sem kom á eftir, hafði verið einkenni-
legur með sínum farsóttum, hallæri, fjárhagslega, iðnaðarlega og
stjórnarfarslega ólagi, stríði og stjórnarbyltingum — afleiðingum af
þessu mikla stríði og Parísarborgar-sáttmálanum. Og þó var als-
herjarþjóðasambandið í skýrslu sinni frá 18. maí ýl922) búið að
kunngjöra, að ekki einungis hefðu Norðurálfuþjóðirnar verið treg-
ar til að leggja niður stríðútbúnaðinn, heldur höfðu þær enga til-
hneigingu sýnt til að minka hann.
“Hvers vegna hefir heimurinn, sem stundi undir skuldabyrgð-
inni, í fátækt og þrautum, haldið áfram að auka þessar byrðar með
því að nota stærri peninga upphæðir, en menn hafa séð dæmi til í
sögu heimsins, til þess að búa sig undir strið? Var þá heimurinn
í raun og veru orðinn vitfirringahæli, þar sem brjálsemin var meiri
fyrir utan múrveggi hælisins en hún var fyrir innan?”
Þessi orð styrkja trú vora á það, að ófriður nútímans og hern-
aðartíðindi séu tákn upp á hina síðustu daga. Drottinn Jesús, frið-
arhöfðinginn, kemur bráðum aftur. Og fyrst þá, í Guðs ríki, mun
verða eilífur friður.
L. H. C.
g
X
g
B
8
fi
8
IS
8
S
m
Si
a
I
K
|K
m
m
H
m
::;
::
m
fgi
(X
m
X
S
ÍS
::
m
m
Si
i
'B
M
B
B
::
Si
I
1
M
Vs
Vs
M
Vs
Vs
®
m
Ws
w
w
m
m
(S
m
;t
1
m
i
m
m
Vs
m
m
m
m
m
'w
m
m
m

iiKllglllÍUÍKjlJKjW'llljKiljiXHlHHig'S